SHORT STORIES είναι οι σύντομες ιστορίες,, τα διηγήματα, οι μικρές νουβέλες (novelettes), είναι τα αφηγήματα, που σύμφωνα με κάποιον ορισμό, διαβάζονται με τη μία.
Με αυτόν τον τίτλο -SHORT STORIES- και σε αυτή την άκρη του «Μπαούλου» θα αποθηκεύουμε τέτοιου μήκους ιστορίες, αλλά και αρκετά μεγαλύτερες (νουβέλες), “αλιεύματα ” από ελληνικά ή ξενόγλωσσα pulps περιοδικά στα χρόνια της ακμής τους. Ιστορίες από όλα τα είδη αφήγησης με ιδιαίτερη έμφαση στα αστυνομικά, γουέστερν, εξωτικές περιπέτειες, επιστημονική φαντασία…Ειδικές, δε υποκατηγορίες του κάθε είδους θα αποτελούν και εκτενή αφιερώματα σε ορισμένους από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες της λαϊκής λογοτεχνίας (π.χ. Ταρζάν, Ζορρό, Νυχτερίδα, Λέμμυ Κώσιον, Γερόλυκος, Φροϊλάν Γκοστ κλπ).
Με αυτόν τον τίτλο -SHORT STORIES- και σε αυτή την άκρη του «Μπαούλου» θα αποθηκεύουμε τέτοιου μήκους ιστορίες, αλλά και αρκετά μεγαλύτερες (νουβέλες), “αλιεύματα ” από ελληνικά ή ξενόγλωσσα pulps περιοδικά στα χρόνια της ακμής τους. Ιστορίες από όλα τα είδη αφήγησης με ιδιαίτερη έμφαση στα αστυνομικά, γουέστερν, εξωτικές περιπέτειες, επιστημονική φαντασία…Ειδικές, δε υποκατηγορίες του κάθε είδους θα αποτελούν και εκτενή αφιερώματα σε ορισμένους από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες της λαϊκής λογοτεχνίας (π.χ. Ταρζάν, Ζορρό, Νυχτερίδα, Λέμμυ Κώσιον, Γερόλυκος, Φροϊλάν Γκοστ κλπ).
Γιώργος Βλάχος
====================================
Το Πρώτο Βράδυ
Με τη βεβαιότητα ότι η νέα κατηγορία Short Stories, θα διαφυλάξει μερικά από τα πιο όμορφα στολίδια κειμένων που έκαναν τη Λαϊκή Λογοτεχνία δημοφιλές είδος ανάγνωσης στις δεκαετίες της ακμής της και ότι θα βρει την ανταπόκριση που της πρέπει και σήμερα που το είδος δημιουργικά έχει εκλείψει, την εγκαινιάζουμε με ένα διήγημα γουέστερν του Τζίμμυ Κορίνη, ενός από τους κορυφαίους Έλληνες συγγραφείς του γουέστερν και της αστυνομικής λαϊκής λογοτεχνίας.
Ο Τζίμμυ Κορίνης, περισσότερο εραστής του είδους, παρά επαγγελματίας του, έχει αφήσει τα συγγραφικά του ίχνη με τεράστιο πρωτότυπο συγγραφικό, καθώς και με μεταφραστικό όγκο στα περιοδικά “Μάσκα”, “Μυστήριο” και αλλού, συμβάλλοντας σημαντικά στη διαμόρφωση και καθιέρωση του pulp αναγνώσματος στην Ελλάδα.
Με αυτό το κριτήριο, “τιμής ένεκεν”, η πρεμιέρα των “Sort Stories” του αφιερώνεται δικαιωματικά έχοντας ήδη, εμείς, αποσπάσει την υπόσχεσή του, ότι δεν θα αρκεστεί στις δάφνες της πρεμιέρας!
Το γουέστερν διήγημα “Το πρώτο βράδυ” είναι ένα ήπιας γουέστερν δράσης αφήγημα, που ωστόσο στην περιορισμένη έκτασή του, προλαβαίνει να δώσει στον αναγνώστη τη μυρωδιά της… βουβαλίλας που αναδίδουν οι σκληρόπετσοι γελαδιάρηδες στο πέρασμά τους από μια μικρή πόλη-σταθμό της άγριας, τότε, Δύσης, όπου ο σκληρός της σερίφης δεν αφήνει περιθώρια ανεξέλεγκτης παρουσίας στους παρανόμους και στους καθ’ έξιν φασαριτζήδες στην περιοχή του.
Πρώτη δημοσίευσή του ήταν στο εβδομαδιαίο περιοδικό ποικίλης ύλης “Φαντασία και Αίσθημα” το 1960.
Γιώργος Βλάχος
Short Stories #2
Πληθωρική είχε υπάρξει η πρώτη παρουσία του Στέλιου Ανεμοδουρά στον χώρο της λαϊκής λογοτεχνίας.
Ήταν στο 5ο τεύχος του περιοδικού “Μάσκα” της δεύτερης περιόδου της κυκλοφορίας του (1946). Το ντεμπούτο του ήταν μεταφράσεις τριών διηγημάτων από αμερικάνικα pulps περιοδικά, που αν κρίνει κανείς από τη γραμμή των συνοδευτικών σκίτσων θα πρέπει να ήταν της δεκαετίας του ’30. Εκτίμηση που τεκμηριώνεται και από άλλα στοιχεία.
Το πρώτο από τα τρία διηγήματα του τεύχους επιγράφεται “Ο Τίγρης της Κίτρινης Θάλασσας”. Είναι πολύ σύντομο (και αφελές, ας προσθέσουμε). Ένας νεαρός Κινέζος μεταμφιεσμένος σε… σαμουράι παίρνει εκδίκηση για τη δολοφονία του πατέρα του και του γέρο-έμπορου που τον είχε υπό τη προστασία του, σκοτώνοντας τον Κινέζο αρχιπειρατή που τους είχε δολοφονήσει για να κλέψει την περιουσία τους.
Ωστόσο, αν δεν πρόκειται για συνωνυμία το πρωτότυπο κείμενο το υπογράφει ο Luigi Motta (1881-1955) ένας γνωστός Ιταλός συγγραφέα περιπετειωδών μυθιστορημάτων, που τα έργα του θυμίζουν θεματικά Εμίλιο Σαλγκάρι, στη σκιά του οποίου δημιούργησε. Ο Ανεμοδουράς υπογράφει τη μετάφραση ως Αν. Στελ.
Το δεύτερο διήγημα --αισθητά μεγαλύτερο-- έχει για πρωταγωνιστή έναν γιγαντόσωμο άσπρο λύκο στα δάση του Καναδά˙ τον Όλακ.
Οι περιπέτειες του Όλακ, και της αγέλης που ηγείται, θα εμφανιστούν αρκετές φορές στα επόμενα τεύχη της “Μάσκας” σχεδόν πάντοτε σε μετάφραση του Ανεμοδουρά. Σε αυτό το επεισόδιο περιγράφεται η προσπάθεια ενός ύπουλου κυνηγού να σκοτώσει τον Όλακ για να εμπορευθεί το πανέμορφο τομάρι του. Η ιστορία, με τίτλο “Όλακ, το Άσπρο Φάντασμα” υπογράφεται από τον Harold Cruicksank (1893-1965) γνωστό Καναδό συγγραφέα, του οποίου οι ιστορίες, κυρίως, περιστρέφονται γύρω από την άγρια ζωή στα καναδικά δάση ή γύρω από περιπέτειες της έφιππης καναδικής αστυνομίας τω δασών. Ο Ανεμοδουράς υπογράφει τη μετάφραση και πάλι ως Αν. Στελ.
Η τρίτη ιστορία με τίτλο “Το νησί των Θησαυρών” --Όχι, δεν πρόκειται για το γνωστό πειρατικό μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Λιούις Στίβενσον-- βρίσκεται πιο κοντά στο πνεύμα των ιστοριών της “Μάσκας”, από όσο οι δυο προηγούμενες., ενώ ο πρωταγωνιστής είναι κλασικό πρότυπο “μασκικού” tough guy. Παρ’ όλα αυτά, δεν θα κατηγοριοποιούταν εύκολα σε κάποιο από τα υπό-είδη της αστυνομικής παραφιλολογίας. Είναι περιπέτεια σε κάποιο ιδιωτικό νησάκι, όπου ένας μηχανικός-τυχοδιώκτης προσπαθεί, για λογαριασμό του κληρονόμου-εργοδότη του, να εντοπίσει σε ποιο σημείο του νησιού ένας γέρο-παράξενος βαθύπλουτος έχει κρύψει την κληρονομία του. Οδηγός στην έρευνά του οι γριφώδεις οδηγίες σε ένα σημειωματάριο… Ένα σημειωματάριο που προσπαθεί να το οικειοποιηθεί μια αδίστακτη συμμορία.
Η ιστορία υπογράφεται από τον John Hawkins, που αν είναι υπαρκτό πρόσωπο και όχι ψευδώνυμο, δεν φαίνεται να κέρδισε δάφνες από τη συγγραφική του συνεισφορά στο είδος.. Η μετάφραση αυτή τη φορά υπογράφεται με το κανονικό του όνομα του μεταφραστή: Στέλιος Ανεμοδουράς.
Ήταν στο 5ο τεύχος του περιοδικού “Μάσκα” της δεύτερης περιόδου της κυκλοφορίας του (1946). Το ντεμπούτο του ήταν μεταφράσεις τριών διηγημάτων από αμερικάνικα pulps περιοδικά, που αν κρίνει κανείς από τη γραμμή των συνοδευτικών σκίτσων θα πρέπει να ήταν της δεκαετίας του ’30. Εκτίμηση που τεκμηριώνεται και από άλλα στοιχεία.
Το πρώτο από τα τρία διηγήματα του τεύχους επιγράφεται “Ο Τίγρης της Κίτρινης Θάλασσας”. Είναι πολύ σύντομο (και αφελές, ας προσθέσουμε). Ένας νεαρός Κινέζος μεταμφιεσμένος σε… σαμουράι παίρνει εκδίκηση για τη δολοφονία του πατέρα του και του γέρο-έμπορου που τον είχε υπό τη προστασία του, σκοτώνοντας τον Κινέζο αρχιπειρατή που τους είχε δολοφονήσει για να κλέψει την περιουσία τους.
Ωστόσο, αν δεν πρόκειται για συνωνυμία το πρωτότυπο κείμενο το υπογράφει ο Luigi Motta (1881-1955) ένας γνωστός Ιταλός συγγραφέα περιπετειωδών μυθιστορημάτων, που τα έργα του θυμίζουν θεματικά Εμίλιο Σαλγκάρι, στη σκιά του οποίου δημιούργησε. Ο Ανεμοδουράς υπογράφει τη μετάφραση ως Αν. Στελ.
Το δεύτερο διήγημα --αισθητά μεγαλύτερο-- έχει για πρωταγωνιστή έναν γιγαντόσωμο άσπρο λύκο στα δάση του Καναδά˙ τον Όλακ.
Οι περιπέτειες του Όλακ, και της αγέλης που ηγείται, θα εμφανιστούν αρκετές φορές στα επόμενα τεύχη της “Μάσκας” σχεδόν πάντοτε σε μετάφραση του Ανεμοδουρά. Σε αυτό το επεισόδιο περιγράφεται η προσπάθεια ενός ύπουλου κυνηγού να σκοτώσει τον Όλακ για να εμπορευθεί το πανέμορφο τομάρι του. Η ιστορία, με τίτλο “Όλακ, το Άσπρο Φάντασμα” υπογράφεται από τον Harold Cruicksank (1893-1965) γνωστό Καναδό συγγραφέα, του οποίου οι ιστορίες, κυρίως, περιστρέφονται γύρω από την άγρια ζωή στα καναδικά δάση ή γύρω από περιπέτειες της έφιππης καναδικής αστυνομίας τω δασών. Ο Ανεμοδουράς υπογράφει τη μετάφραση και πάλι ως Αν. Στελ.
Η τρίτη ιστορία με τίτλο “Το νησί των Θησαυρών” --Όχι, δεν πρόκειται για το γνωστό πειρατικό μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Λιούις Στίβενσον-- βρίσκεται πιο κοντά στο πνεύμα των ιστοριών της “Μάσκας”, από όσο οι δυο προηγούμενες., ενώ ο πρωταγωνιστής είναι κλασικό πρότυπο “μασκικού” tough guy. Παρ’ όλα αυτά, δεν θα κατηγοριοποιούταν εύκολα σε κάποιο από τα υπό-είδη της αστυνομικής παραφιλολογίας. Είναι περιπέτεια σε κάποιο ιδιωτικό νησάκι, όπου ένας μηχανικός-τυχοδιώκτης προσπαθεί, για λογαριασμό του κληρονόμου-εργοδότη του, να εντοπίσει σε ποιο σημείο του νησιού ένας γέρο-παράξενος βαθύπλουτος έχει κρύψει την κληρονομία του. Οδηγός στην έρευνά του οι γριφώδεις οδηγίες σε ένα σημειωματάριο… Ένα σημειωματάριο που προσπαθεί να το οικειοποιηθεί μια αδίστακτη συμμορία.
Η ιστορία υπογράφεται από τον John Hawkins, που αν είναι υπαρκτό πρόσωπο και όχι ψευδώνυμο, δεν φαίνεται να κέρδισε δάφνες από τη συγγραφική του συνεισφορά στο είδος.. Η μετάφραση αυτή τη φορά υπογράφεται με το κανονικό του όνομα του μεταφραστή: Στέλιος Ανεμοδουράς.
Γιώργος Βλάχος
Short Stories #3
ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
Ο Lemmy Caution, Λέμι Κόσιον (ή Λέμμυ Κώσιον, όπως τον γνωρίσαμε) είναι χαρακτήρας-δημιούργημα του Βρετανού συγγραφέα—πρώην αστυνομικού—Peter Cheyney (1896-1951).
Ο Κόσιον ξεκίνησε την… pulp καριέρα του έχοντας την ιδιότητα του ομοσπονδιακού αστυνομικού στις ΗΠΑ. Ήταν, δηλαδή ένας G-Man, όπως λέγονται οι αστυνομικοί του FBI και στις τελευταίες περιπέτειές του εμφανίζεται να είναι ιδιωτικός ντετέκτιβ.
Μολονότι, ο Τσίνεϊ έγραψε μόλις δέκα μυθιστορήματα με ήρωα τον Κόσιον μεταξύ 1936-1945, υπήρξε αρκετά δημοφιλής ήρωας, λόγω του ατίθασου χαρακτήρα του και του πλούσιου λεξιλογίου του στην αμερικάνικη αργκό διάλεκτο.
Δεν μας είναι γνωστές οι εκδοτικές επιδόσεις του σε άλλες χώρες, αλλά στην Ελλάδα η δημοτικότητά του χτύπησε κόκκινο.
Η πρώτη γνωριμία του ελληνικού κοινού με τον Λέμι Κόσιον έγινε μέσα από τις 15 κινηματογραφικές ταινίες, όπου τον ενσάρκωνε ο Γάλλο-αμερικανός ηθοποιός Έντυ Κονσταντίν, εκεί στη δεκαετία του ’50.
Γνωστός, λοιπόν, ήδη από τη μεγάλη οθόνη, ήταν αναμενόμενο το κοινό να τον θέλει και σε έντυπη μορφή.
Στο περιοδικό ΜΑΣΚΑ στην τρίτη περίοδό του (1955-1958) ο Λέμι Κόσιον κάνει την γνωριμία του με το ελληνικό αναγνωστικό κοινό από το πρώτο κιόλας τεύχος. Μόνο που την ιστορία δεν την είχε γράψει ο πραγματικός συγγραφέας του (ο Τσίνεϊ είχε πεθάνει από το 1951), αλλά ήταν ελληνικής γραφής! Για την ακρίβεια, καμιά από τις ιστορίες που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό—αρκετές δεκάδες—δεν ήταν μεταφράσεις από αυθεντικό κείμενο (οι αυθεντικές δημοσιεύτηκαν σε κανονικά βιβλία τσέπης), ήταν in Greece! Τούτο, όχι μόνο δεν ενόχλησε τους αναγνώστες (άλλωστε δεν το ήξεραν), αλλά ζητούσαν και μεγαλύτερη συχνότητα δημοσιεύσεων!
Ήταν τόση η επιτυχία, ώστε ακόμα πριν η «Μάσκα» μετονομαστεί σε «Μασκούλα» με μικρότερο φορμάτ υπήρχε σχεδόν σε κάθε τεύχος και μία περιπέτεια με τον αγαπημένο “Τζι-μαν”. Σε κάποια στιγμή και ο τίτλος του περιοδικού «Μασκούλα» παραχώρησε τη θέση του στον τίτλο «Λέμμυ Κώσιον». Κατόπιν τη σκυτάλη την πήρε το περιοδικό «Μυστήριο», στο οποίο ο Λέμι συνέχισε τη δράση του μετά τη διακοπή έκδοσης και της «Μασκούλας».
Με αυτήν τη σύντομη περιπέτεια του Λέμι Κόσιον, την πρώτη σε ελληνικό περιοδικό, εγκαινιάζουμε μία ακόμα υποκατηγορία στις Short Stories, αυτήν με τις αστυνομικές περιπέτειες του Λέμι Κόσιον, που έχει και μιαν ιδιαιτερότητα στο ιστορικό της.
Γράφτηκε από έναν 17χρονο, που μιμήθηκε στην εντέλεια το ύφος και το λεξιλόγιο του αμερικανόφερτου ομοσπονδιακού ντετέκτιβ, ύφος που θα το ζήλευε ίσως και ο δημιουργός του!
Ο… θρασύς νεαρός ήταν ο Τζίμμυ Κορίνης, που την υπέγραψε ως μεταφραστής της και ας τον αφήσουμε τον ίδιο να αφηγηθεί το… θράσος του με το γλαφυρό του ύφος.
Απλώς, μόνο να προσθέσουμε ότι με αυτή τη σύντομη νουβέλα του γίνεται ο, κατά κάποιο τρόπο, εισηγητής της αφήγησης σε γλώσσα ελαφρώς αργκό στα αστυνομικά τύπου noir της ελληνικής λαϊκής λογοτεχνίας.
Ο Κόσιον ξεκίνησε την… pulp καριέρα του έχοντας την ιδιότητα του ομοσπονδιακού αστυνομικού στις ΗΠΑ. Ήταν, δηλαδή ένας G-Man, όπως λέγονται οι αστυνομικοί του FBI και στις τελευταίες περιπέτειές του εμφανίζεται να είναι ιδιωτικός ντετέκτιβ.
Μολονότι, ο Τσίνεϊ έγραψε μόλις δέκα μυθιστορήματα με ήρωα τον Κόσιον μεταξύ 1936-1945, υπήρξε αρκετά δημοφιλής ήρωας, λόγω του ατίθασου χαρακτήρα του και του πλούσιου λεξιλογίου του στην αμερικάνικη αργκό διάλεκτο.
Δεν μας είναι γνωστές οι εκδοτικές επιδόσεις του σε άλλες χώρες, αλλά στην Ελλάδα η δημοτικότητά του χτύπησε κόκκινο.
Η πρώτη γνωριμία του ελληνικού κοινού με τον Λέμι Κόσιον έγινε μέσα από τις 15 κινηματογραφικές ταινίες, όπου τον ενσάρκωνε ο Γάλλο-αμερικανός ηθοποιός Έντυ Κονσταντίν, εκεί στη δεκαετία του ’50.
Γνωστός, λοιπόν, ήδη από τη μεγάλη οθόνη, ήταν αναμενόμενο το κοινό να τον θέλει και σε έντυπη μορφή.
Στο περιοδικό ΜΑΣΚΑ στην τρίτη περίοδό του (1955-1958) ο Λέμι Κόσιον κάνει την γνωριμία του με το ελληνικό αναγνωστικό κοινό από το πρώτο κιόλας τεύχος. Μόνο που την ιστορία δεν την είχε γράψει ο πραγματικός συγγραφέας του (ο Τσίνεϊ είχε πεθάνει από το 1951), αλλά ήταν ελληνικής γραφής! Για την ακρίβεια, καμιά από τις ιστορίες που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό—αρκετές δεκάδες—δεν ήταν μεταφράσεις από αυθεντικό κείμενο (οι αυθεντικές δημοσιεύτηκαν σε κανονικά βιβλία τσέπης), ήταν in Greece! Τούτο, όχι μόνο δεν ενόχλησε τους αναγνώστες (άλλωστε δεν το ήξεραν), αλλά ζητούσαν και μεγαλύτερη συχνότητα δημοσιεύσεων!
Ήταν τόση η επιτυχία, ώστε ακόμα πριν η «Μάσκα» μετονομαστεί σε «Μασκούλα» με μικρότερο φορμάτ υπήρχε σχεδόν σε κάθε τεύχος και μία περιπέτεια με τον αγαπημένο “Τζι-μαν”. Σε κάποια στιγμή και ο τίτλος του περιοδικού «Μασκούλα» παραχώρησε τη θέση του στον τίτλο «Λέμμυ Κώσιον». Κατόπιν τη σκυτάλη την πήρε το περιοδικό «Μυστήριο», στο οποίο ο Λέμι συνέχισε τη δράση του μετά τη διακοπή έκδοσης και της «Μασκούλας».
Με αυτήν τη σύντομη περιπέτεια του Λέμι Κόσιον, την πρώτη σε ελληνικό περιοδικό, εγκαινιάζουμε μία ακόμα υποκατηγορία στις Short Stories, αυτήν με τις αστυνομικές περιπέτειες του Λέμι Κόσιον, που έχει και μιαν ιδιαιτερότητα στο ιστορικό της.
Γράφτηκε από έναν 17χρονο, που μιμήθηκε στην εντέλεια το ύφος και το λεξιλόγιο του αμερικανόφερτου ομοσπονδιακού ντετέκτιβ, ύφος που θα το ζήλευε ίσως και ο δημιουργός του!
Ο… θρασύς νεαρός ήταν ο Τζίμμυ Κορίνης, που την υπέγραψε ως μεταφραστής της και ας τον αφήσουμε τον ίδιο να αφηγηθεί το… θράσος του με το γλαφυρό του ύφος.
Απλώς, μόνο να προσθέσουμε ότι με αυτή τη σύντομη νουβέλα του γίνεται ο, κατά κάποιο τρόπο, εισηγητής της αφήγησης σε γλώσσα ελαφρώς αργκό στα αστυνομικά τύπου noir της ελληνικής λαϊκής λογοτεχνίας.
Γιώργος Βλάχος
Download PDF
Short Stories #4
"ΕΞΩΤΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ"
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΑΚΗ
ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΡΑΚΗ
Τα “Εξωτικά Διηγήματα” υπήρξε μια εξαιρετικά δημοφιλής δισέλιδη συνεργασία του Νίκου Μαράκη με το περιοδικό “Ρομάντσο” που ανελλιπώς δημοσιευόταν κάθε εβδομάδα από το 1957 και συνεχίστηκε και μετά τον θάνατο του συγγραφέα το 1973 με αναδημοσιεύσεις παλαιότερων εξωτικών διηγημάτων του.
Στα σχεδόν 20 χρόνια που κράτησε η σειρά δημοσιεύτηκαν περισσότερα από 600 τέτοια διηγήματα!
Ήταν σύντομα αυτοτελή αναγνώσματα περιπέτειας δύο σελίδων το καθένα με χώρο δράσης εξωτικά και κοσμοπολίτικα μέρη σε κάθε γωνιά της Γης. Ο πρωταγωνιστής ήταν πάντοτε κάποιος Έλληνας τυχοδιώκτης, συνήθως καλού χαρακτήρα, σπανιότερα “του σκοινιού και του παλουκιού”, ενώ γύρω του κινούνταν αγαθοί τύποι ή αδίστακτοι κακοποιοί κάθε φυλής και ράτσας ενώ σχεδόν πάντα μια γυναίκα στο πλάι ή απέναντι στον Έλληνα, εξωτική, κι αυτή, καλλονή έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το happy End δεν ήταν απαραίτητο συστατικό της πλοκής, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις το τέλος έβρισκε τον ελληνικής καταγωγής πρωταγωνιστή να αφήνει τη στερνή του πνοή στις τελευταίες αράδες του αναγνώσματος.
Το στοιχείο που έκανε συναρπαστικά τα διηγήματα ήταν οι παράξενες εξωτικές ονομασίες των χώρων δράσης, όπου ο Μαράκης έστηνε τους μύθους τους χρησιμοποιώντας υπαρκτά τοπωνύμια, πραγματικά τοπικά ήθη και έθιμα ή γεγονότα.
Τίτλοι που σε προκαλούν να διαβάσεις το ανάγνωσμα απνευστί: “Νάγια Παντσάμι, η Νύχτα των Ερπετών”, “Απαγωγή στο Τζαϊμπούρ” σε αυτό το τεύχος, και από τα επόμενα: “Χιγκ Χα, ο Κινέζος”, “Η Χεντλιέ από τη Βαγδάτη”, “Ο Άγγελος του Κολόμπ Μπεσάρ”, “Ανταρσία στη Μέιντα”, “Το Νησί με τα Φίδια της Αρέντα”, “Απαγωγή στο Ματουάτου”, “Σις Αμμουδιές του Τούχο”, “Σιέρα Παρακαρίμα” κλπ.
Τίτλοι που παραπέμπουν σε τίτλους κινηματογραφικών ταινιών εκείνης της εποχής με θέμα τους την εξωτική περιπέτεια, ένα είδος που άκμαζε στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 και συνεχίζει να είναι δημοφιλές έως σήμερα στους φανατικούς λάτρεις των παλιών ταινιών περιπέτειας.
Ταυτόχρονα με τον Κινηματογράφο και πληθώρα ανάλογων περιοδικών κατέκλυζε την αμερικάνικη και ευρωπαϊκή αγορά δίνοντας εναύσματα έμπνευσης και στους εγχώριους συγγραφείς. Ο Μαράκης, σίγουρα ήταν ένας από αυτούς που προσάρμοζε επί το ελληνικότερο κάποια από αυτές τις ιστορίες καταθέτοντας πληθωρικά μέσα από τις σελίδες του “Ρομάντσου” έναν πολύτιμο όγκο πρωτότυπης δημιουργίας στην εργογραφία της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής λογοτεχνίας.
Η σειρά στις Short Stories θα αποτελέσει ιδιαίτερη υποσειρά και με δική της αρίθμηση.
Στα σχεδόν 20 χρόνια που κράτησε η σειρά δημοσιεύτηκαν περισσότερα από 600 τέτοια διηγήματα!
Ήταν σύντομα αυτοτελή αναγνώσματα περιπέτειας δύο σελίδων το καθένα με χώρο δράσης εξωτικά και κοσμοπολίτικα μέρη σε κάθε γωνιά της Γης. Ο πρωταγωνιστής ήταν πάντοτε κάποιος Έλληνας τυχοδιώκτης, συνήθως καλού χαρακτήρα, σπανιότερα “του σκοινιού και του παλουκιού”, ενώ γύρω του κινούνταν αγαθοί τύποι ή αδίστακτοι κακοποιοί κάθε φυλής και ράτσας ενώ σχεδόν πάντα μια γυναίκα στο πλάι ή απέναντι στον Έλληνα, εξωτική, κι αυτή, καλλονή έπαιζε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Το happy End δεν ήταν απαραίτητο συστατικό της πλοκής, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις το τέλος έβρισκε τον ελληνικής καταγωγής πρωταγωνιστή να αφήνει τη στερνή του πνοή στις τελευταίες αράδες του αναγνώσματος.
Το στοιχείο που έκανε συναρπαστικά τα διηγήματα ήταν οι παράξενες εξωτικές ονομασίες των χώρων δράσης, όπου ο Μαράκης έστηνε τους μύθους τους χρησιμοποιώντας υπαρκτά τοπωνύμια, πραγματικά τοπικά ήθη και έθιμα ή γεγονότα.
Τίτλοι που σε προκαλούν να διαβάσεις το ανάγνωσμα απνευστί: “Νάγια Παντσάμι, η Νύχτα των Ερπετών”, “Απαγωγή στο Τζαϊμπούρ” σε αυτό το τεύχος, και από τα επόμενα: “Χιγκ Χα, ο Κινέζος”, “Η Χεντλιέ από τη Βαγδάτη”, “Ο Άγγελος του Κολόμπ Μπεσάρ”, “Ανταρσία στη Μέιντα”, “Το Νησί με τα Φίδια της Αρέντα”, “Απαγωγή στο Ματουάτου”, “Σις Αμμουδιές του Τούχο”, “Σιέρα Παρακαρίμα” κλπ.
Τίτλοι που παραπέμπουν σε τίτλους κινηματογραφικών ταινιών εκείνης της εποχής με θέμα τους την εξωτική περιπέτεια, ένα είδος που άκμαζε στις δεκαετίες του ’50 και του ’60 και συνεχίζει να είναι δημοφιλές έως σήμερα στους φανατικούς λάτρεις των παλιών ταινιών περιπέτειας.
Ταυτόχρονα με τον Κινηματογράφο και πληθώρα ανάλογων περιοδικών κατέκλυζε την αμερικάνικη και ευρωπαϊκή αγορά δίνοντας εναύσματα έμπνευσης και στους εγχώριους συγγραφείς. Ο Μαράκης, σίγουρα ήταν ένας από αυτούς που προσάρμοζε επί το ελληνικότερο κάποια από αυτές τις ιστορίες καταθέτοντας πληθωρικά μέσα από τις σελίδες του “Ρομάντσου” έναν πολύτιμο όγκο πρωτότυπης δημιουργίας στην εργογραφία της σύγχρονης ελληνικής λαϊκής λογοτεχνίας.
Η σειρά στις Short Stories θα αποτελέσει ιδιαίτερη υποσειρά και με δική της αρίθμηση.
Γιώργος Βλάχος
24 Απριλίου 2016
24 Απριλίου 2016
Download PDF
Short Stories #5
"ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ"
του Νίκου Φώσκολου
Στις αρχές της δεκαετίας του’60 ο Νίκος Φώσκολος, (1927-2013) έχει ήδη πίσω του ραδιοφωνική καριέρα περίπου δέκα χρόνια (κυρίως με την ιδιότητα εκφωνητή ποδοσφαιρικών αγώνων στο Β’ Πρόγραμμα του ΕΙΡ). Μόλις έχει αρχίσει να γίνεται γνωστός ως θεατρικός συγγραφέας και σεναριογράφος του κινηματογράφου, ενώ μέχρι στιγμής η υπογραφή του έμπαινε κάτω από κριτικές κινηματογραφικών ταινιών σε εφημερίδα, σε καλλιτεχνικό ρεπορτάζ και σε σύντομα αστυνομικά διηγήματα στην εφημερίδα “Εμπρός”.
Η εμπορική επιτυχία των ταινιών με δικό του σενάριο, τού νομιμοποιεί το δικαίωμα να απαιτήσει το ανερχόμενο όνομά του να είναι αναπόσπαστο μέρος του τίτλου στη σειρά αυτοτελών αστυνομικών ραδιοφωνικών έργων που του προτείνεται να γράψει για τον Κεντρικό Ραδιοφωνικό Σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων Ελλάδος (ΚΡΕΣΕΔΕ). Το αίτημά του γίνεται δεκτό και οι “Αστυνομικές Ιστορίες του Νίκου Φώσκολου” είναι για τα επόμενα τρία χρόνια κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή το “Best seller” στην απογευματινή ζώνη της ελληνικής Ραδιοφωνίας και το όνομά του να γίνεται όλο και γνωστότερο στο ραδιοφωνικό κοινό, παράλληλα με το όνομα που είχε αρχίσει να κτίζει σε γερά θεμέλια με τις ταις ταινίες του.
Αντιγράφουμε από το βιβλίο του Μάκη Δελλαπόρτα “Ο Άγνωστος Νίκος Φώσκολος”:
«Οι Αστυνομικές Ιστορίες» λέγεται πως ήταν για το ραδιόφωνο ότι ήταν για την τηλεόραση «Ο Άγνωστος Πόλεμος». Όλοι κλείνονταν στα σπίτια τους και στήνονταν πάνω από το ραδιόφωνο για να ακούσουν τι καινούργιο είχε γράψει ο μετρ του είδους, ο αγαπημένος τους ραδιοφωνικός συγγραφέας…»
Από το ίδιο βιβλίο, απόσπασμα σε πρώτο πρόσωπο του Φώσκολου, να καταθέτει τις δικές του αναμνήσεις για την περίοδο που έγραφε τις «Ιστορίες» του.
«Θυμάμαι πως έφευγα από τη Ρηγίλλης 12 η ώρα το μεσημέρι, αφού σχόλαγα από το ραδιόφωνο και πήγαινα στην οδό Αρσάκη (σημ. υπήρχαν σε αυτόν το δρόμο δακτυλογραφεία που εξυπηρετούσαν κυρίως δικηγόρους) για να γράψω τις αστυνομικές ιστορίες μου. Την υπόθεση την σκεφτόμουν και την κατάστρωνα στο δρόμο μέχρι να φτάσω. Απόσταση τριών στάσεων με το λεωφορείο. Μόλις έφτανα στην Αρσάκη, με περίμεναν δυο δακτυλογράφοι για να χτυπήσουν στη μηχανή το σενάριο (σημ. προφανώς για περισσότερα αντίτυπα)…Πολλές φορές δεν με προλάβαιναν.. Σε αυτή τη σειρά έπαιξαν όλοι οι ηθοποιοί του ελληνικού θεάτρου, Ήταν αυτοτελείς περιπέτειες και η σειρά κράτησε τρία χρόνια…»
Φυσικό επακόλουθο της επιτυχίας της ήταν να περάσει και στο έντυπο, όσο τουλάχιστο, η σειρά θα διατηρούσε τη δημοφιλία της. Δεν υπάρχουν, σήμερα, διαθέσιμα στοιχεία για το πότε ακριβώς εκδόθηκαν σε εβδομαδιαία φυλλάδια οι “Αστυνομικές Ιστορίες του Νίκου Φώσκολου”. Υπολογίζεται, πάντως, αυτό να έγινε μεταξύ 1965-66 και σίγουρα μετά το τέλος του ραδιοφωνικού τους κύκλου, εκμεταλλευόμενος ο εκδότης το όνομα του συγγραφέα, που ήδη βρισκόταν στην κορυφή πλέον λόγω των κινηματογραφικών του επιτυχιών.
Οι “Ιστορίες” δεν ήταν η πιστή μεταφορά του ραδιοφωνικού σεναρίου. Είχαν διασκευαστεί για ανάγνωσμα και κυκλοφόρησαν συνολικά εννιά φυλλάδια αυτοτελών ιστοριών, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι η διασκευή τους έγινε από τον ίδιο τον συγγραφέα τους, αν κρίνει κανένας από την πρακτική του Νίκου Φώσκολου να συνεργάζεται με άλλους συγγραφείς για την μεταφορά κινηματογραφικών και θεατρικών του σε μορφή αναγνώσματος.
Το 2011 η εφημερίδα “Το Βήμα” τις αναδημοσίευσε σε έναν τόμο και τις προσέφερε μαζί με την κυριακάτικη έκδοσή της.
Η εμπορική επιτυχία των ταινιών με δικό του σενάριο, τού νομιμοποιεί το δικαίωμα να απαιτήσει το ανερχόμενο όνομά του να είναι αναπόσπαστο μέρος του τίτλου στη σειρά αυτοτελών αστυνομικών ραδιοφωνικών έργων που του προτείνεται να γράψει για τον Κεντρικό Ραδιοφωνικό Σταθμό των Ενόπλων Δυνάμεων Ελλάδος (ΚΡΕΣΕΔΕ). Το αίτημά του γίνεται δεκτό και οι “Αστυνομικές Ιστορίες του Νίκου Φώσκολου” είναι για τα επόμενα τρία χρόνια κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή το “Best seller” στην απογευματινή ζώνη της ελληνικής Ραδιοφωνίας και το όνομά του να γίνεται όλο και γνωστότερο στο ραδιοφωνικό κοινό, παράλληλα με το όνομα που είχε αρχίσει να κτίζει σε γερά θεμέλια με τις ταις ταινίες του.
Αντιγράφουμε από το βιβλίο του Μάκη Δελλαπόρτα “Ο Άγνωστος Νίκος Φώσκολος”:
«Οι Αστυνομικές Ιστορίες» λέγεται πως ήταν για το ραδιόφωνο ότι ήταν για την τηλεόραση «Ο Άγνωστος Πόλεμος». Όλοι κλείνονταν στα σπίτια τους και στήνονταν πάνω από το ραδιόφωνο για να ακούσουν τι καινούργιο είχε γράψει ο μετρ του είδους, ο αγαπημένος τους ραδιοφωνικός συγγραφέας…»
Από το ίδιο βιβλίο, απόσπασμα σε πρώτο πρόσωπο του Φώσκολου, να καταθέτει τις δικές του αναμνήσεις για την περίοδο που έγραφε τις «Ιστορίες» του.
«Θυμάμαι πως έφευγα από τη Ρηγίλλης 12 η ώρα το μεσημέρι, αφού σχόλαγα από το ραδιόφωνο και πήγαινα στην οδό Αρσάκη (σημ. υπήρχαν σε αυτόν το δρόμο δακτυλογραφεία που εξυπηρετούσαν κυρίως δικηγόρους) για να γράψω τις αστυνομικές ιστορίες μου. Την υπόθεση την σκεφτόμουν και την κατάστρωνα στο δρόμο μέχρι να φτάσω. Απόσταση τριών στάσεων με το λεωφορείο. Μόλις έφτανα στην Αρσάκη, με περίμεναν δυο δακτυλογράφοι για να χτυπήσουν στη μηχανή το σενάριο (σημ. προφανώς για περισσότερα αντίτυπα)…Πολλές φορές δεν με προλάβαιναν.. Σε αυτή τη σειρά έπαιξαν όλοι οι ηθοποιοί του ελληνικού θεάτρου, Ήταν αυτοτελείς περιπέτειες και η σειρά κράτησε τρία χρόνια…»
Φυσικό επακόλουθο της επιτυχίας της ήταν να περάσει και στο έντυπο, όσο τουλάχιστο, η σειρά θα διατηρούσε τη δημοφιλία της. Δεν υπάρχουν, σήμερα, διαθέσιμα στοιχεία για το πότε ακριβώς εκδόθηκαν σε εβδομαδιαία φυλλάδια οι “Αστυνομικές Ιστορίες του Νίκου Φώσκολου”. Υπολογίζεται, πάντως, αυτό να έγινε μεταξύ 1965-66 και σίγουρα μετά το τέλος του ραδιοφωνικού τους κύκλου, εκμεταλλευόμενος ο εκδότης το όνομα του συγγραφέα, που ήδη βρισκόταν στην κορυφή πλέον λόγω των κινηματογραφικών του επιτυχιών.
Οι “Ιστορίες” δεν ήταν η πιστή μεταφορά του ραδιοφωνικού σεναρίου. Είχαν διασκευαστεί για ανάγνωσμα και κυκλοφόρησαν συνολικά εννιά φυλλάδια αυτοτελών ιστοριών, αλλά δεν είναι σίγουρο ότι η διασκευή τους έγινε από τον ίδιο τον συγγραφέα τους, αν κρίνει κανένας από την πρακτική του Νίκου Φώσκολου να συνεργάζεται με άλλους συγγραφείς για την μεταφορά κινηματογραφικών και θεατρικών του σε μορφή αναγνώσματος.
Το 2011 η εφημερίδα “Το Βήμα” τις αναδημοσίευσε σε έναν τόμο και τις προσέφερε μαζί με την κυριακάτικη έκδοσή της.
Γιώργος Βλάχος
Download PDF
Short Stories #7
"Τα Κορόϊδα οι Αρχαίοι" -- Γ. Μαρμαρίδης
Short Stories #6
Special Corinis Birthday Issue
Τα Western Διηγήματα του Τζίμμυ Κορίνη
"Όταν Σημάνει η Ώρα"
Τα "Γουέστερν Διηγήματα" του Τζίμμυ Κορίνη δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό ποικίλης ύλης "Φαντασία και Αίσθημα" το 1959-60. Το παρόν τεύχος των Short Stories είναι ένας μικρός φόρος τιμής σ' έναν σπουδαίο συγγραφέα τη μέρα των γενεθλίων του με την ευχή να είναι πάντα γερός, πνευματώδης και δημιουργικός, όπως τον συνηθίσαμε από τότε που, πιτσιρικάδες εμείς, ρουφούσαμε άπληστα τα συναρπαστικά του διηγήματα.
Η "πιτσιρικαρία" του Μπαούλου
"Τα Κορόϊδα οι Αρχαίοι" -- Γ. Μαρμαρίδης
ΤΑ ΚΟΡΟΪΔΑ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ είναι σειρά από σύντομα αφηγήματα με
συνέχεια το ένα με το άλλο. Το ύφος τους είναι διασκεδαστικό, ευθυμογραφήματα --
“σατυρικά”, τα χαρακτηρίζει ο συγγραφέας τους) με θέματα από την ελληνική
Μυθολογία. Η απόδοση των μυθολογικών “γεγονότων”, ας θεωρηθεί ελεύθερη έως
αυθαίρετη με κύριο στόχο να προκαλέσει ευθυμία και όχι να καταγράψει με ακρίβεια
μυθολογία και μύθους. που προηγήθηκαν της Ιστορίας.
Ο βασικός άξονας της αφήγησης είναι η… “εκπαιδευτική” διήγηση
των μυθολογικών συμβάντων του Έλληνα Α΄ γενάρχη των Ελλήνων (εδώ των Αθηναίων)
στον γιο του τον Έλληνα Β΄ προκειμένου να τον διαδεχτεί επάξια στον θρόνο. Οι
διανθισμένες περιγραφές με το σουρεάλ χιούμορ του Μαρμαρίδη, είναι το αυθόρμητο
και καλοπροαίρετο συγχωροχάρτι, για τις όποιες παρεμβάσεις και αυθαιρεσίες του
συγγραφέα.
Στην πρώτη τους μορφή δημοσιεύτηκαν σε 74 εβδομαδιαίες
συνέχειες στο περιοδικό “Φαντασία” το 1960. Αναθεωρήθηκαν και προστέθηκε ένα
ακόμα κεφάλαιο, το πέμπτο και εκδόθηκαν σε πρώτη έκδοση με μορφή βιβλίου το 1978
(και κάπου 20 χρόνια μετά, σε δεύτερη έκδοση, από άλλον εκδότη).
Στην ανάρτησή μας έχει γίνει επιλογή από το πρώτο κεφάλαιο
και μέρους από το δεύτερο σε εικονογράφηση του Δημήτρη Αντωνόπουλου, που είχε
κάνει τα σκίτσα της σειράς και στο περιοδικό…
Ευελπιστώντας να παρουσιάσουμε και άλλες επιλογές από το ίδιο
αυτό βιβλίο προσεχώς, σας ευχόμαστε καλή… διασκέδαση!
Γιώργος Βλάχος
4-11-2016
Download PDF
Short Stories #10
Short Stories #8
"ΕΞΩΤΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ, Ν. ΜΑΡΑΚΗ 2"
ΧΙΓΚ-ΧΑ, Ο ΚΙΝΕΖΟΣ
Ο πιστός Κινέζος υπηρέτης του Δημήτρη Τσελέντη, θα σταθεί
εμπόδιο στα άνομα σχέδια του Τζο Τάρνερ τον οποίο έχει προσλάβει στις φυτείες
του με καουτσούκ ο Δημήτρης Τσελέντης. Ο Τάρνερ, είχε επιδιώξει να προσληφθεί
από τον Τσελέντη, όταν πληροφορήθηκε ότι η παλιά του ερωμένη και κονσοματρίς η
Κάθριν ήταν η γυναίκα του Έλληνα και βρίσκοντας την θέλησε να την πάρει πίσω για
να την εκμεταλλευτεί και πάλι στα κατώγεια της Κουάλα Λουμπούρ.
Η ΧΕΝΤΛΙΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΑΓΔΑΤΗ
Ο Έλληνας γιατρός Γιώργος Πατρέλλης έσωσε δυο φορές τον
ζάπλουτο Ιρακινό πετρελαιοπαραγωγό Ελν Μανσούρ. Την πρώτη φορά, όταν απέτρεψε
ακρωτηριασμό του ποδιού του λόγω τραυματισμού. Τη δεύτερη, όταν με τη φήμη του,
ως γιατρού, που γιάτρευε και τους φτωχούς της Βαγδάτης χωρίς αμοιβή, κατεύνασε
με το κύρος του το επαναστατημένο πλήθος που ήθελε να λεηλατήσει το ανάκτορο του
Μανσούρ. Η ανταμοιβή που ζήτησε ήταν η ευνοούμενη του μεγιστάνα, η πανέμορφη
Χεντλιέ!
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΦΛΑΜΕΓΚΟ
Το φλαμέγκο είναι τσιγγάνικος ερωτικός χορός πρόκλησης. Κι
όταν τον χορεύει η Εστρέλλα, η πιο όμορφη και η πιο ποθητή τσιγγάνα της
Ανδαλουσίας, ανέγγιχτη από άντρα, είναι η μέθεξη στον έρωτα… Στον έρωτα, που η
προσμονή του φουντώνει τον πόθο… Η Έστρέλλα και ο Γιώργος Πετρίδης ερωτεύτηκαν ο
ένας τον άλλο με την πρώτη ματιά τους κι η Εστρέλλα χορεύει με απαράμιλλο πάθος
για τον αγαπημένο της Έλληνα το τελευταίο φλαμέγκο της.
Η ΓΙΟΥ ΛΑΓΚ ΤΗΣ ΣΑΓΚΑΗΣ
Τη νύχτα που ξεσπάει ο πόλεμος κι οι Ιάπωνες βομβαρδίζουν τη
Σαγκάη, ο Τζιμ Καναβός, μεγαλοκτηματίας ορυζώνων, αφού έχει πουλήσει και το
τελευταίο στρέμμα της γης του φεύγει από τη Σαγκάη. Μαζί του κι αγαπημένη του η
Γιου Λαγκ, η γλυκόλαλη τραγουδίστρια του «Τάι Πο Χσιγκ». Ο ιδιοκτήτης του
κέντρου, όπου τραγουδά η Λανγκ, μη θέλοντας να χάσει τον θησαυρό του μαγαζιού
του, προσπαθεί να τους σταθεί εμπόδιο στήνοντάς τους θανάσιμη παγίδα.
Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΓΙΑΓΚ ΣΙΝ
Ο Ελληνοαμερικανός Τζων Πετρίδης, ολοκληρώνοντας τη
δημοσιογραφική του αποστολή στο Πεκίνο ετοιμάζεται να αναχωρήσει, όταν γνωρίζει
την Αμερικανίδα Έλινορ Τρέσερ που τραγουδάει και κάνει κονσομασιόν σε κάποιο
«Ανθισμένο Καράβι» (πλωτό μπαρ της αμαρτίας). Την ερωτεύεται και επιθυμώντας να
την πάρει μαζί του σχεδιάζει την απαγωγή της.. Ο Γιανγκ Σιν, ο ιδιοκτήτης του
«καραβιού», δεν θέλει να αφήσει την Έλινορ να ξεφύγει από τα δίχτυα του και η
εκδίκησή του έχει κινέζικο άρωμα!
Γιώργος Βλάχος
7-11-2016
Short Stories #9
ΠΡΟΒΑ ΣΕΝΑΡΙΟΥ -- Helen Forest
(απόδοση: Γιώργος Βλάχος)
(απόδοση: Γιώργος Βλάχος)
Οι κοκκινομάλλες έχουν φλογερή ιδιοσυγκρασία! Η φωτιά μέσα τους είναι σαν το χρώμα των μαλλιών τους. Ερωτικό πάθος και πάθος για εκδίκηση δεν έχουν διακριτό όριο μεταξύ τους. Περνάνε από το ένα πάθος στο άλλο με συνοπτικές διαδικασίες. Δεν είναι να τις εμπιστεύεσαι!
Πίσω από τα ολόφωτα κινηματογραφικά πλατό του Χόλυγουντ παίζονται άλλες σκηνές, που θα μπορούσαν να ήταν κι αυτές μέρος ενός άλλου σεναρίου. Σαν κι αυτό με πρωταγωνίστρια μια κοκκινομάλλα ξεπεσμένη σταρ που, με την ίδια ένταση πάθους, αποζητά να σκοτώσει αυτόν που την κατέστρεψε, ενώ ταυτόχρονα συνεχίζει να είναι ερωτευμένη μαζί του.
Γιώργος Βλάχος
26 Νοεμβρίου 2017
"ΕΞΩΤΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ, Ν. ΜΑΡΑΚΗ 3"
Το τεύχος #10 των Short Stories και το τρίτο με τα Εξωτικά Διηγήματα του Νίκου Μαράκη.
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΜΠ-ΜΠΕΣΑΡ
ΑΝΤΑΡΣΙΑ ΣΤΗ ΜΕΪΝΤΑ
Η ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΡΙΑ ΤΗΣ ΦΟΡΤΑΛΕΖΑΣ
ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΕ ΤΑ ΦΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΡΕΝΤΑΣ
Όπου ο Πέτρος Λιάμπας, η Κάθριν Οκόνεϊ και ο Χάρυ Λέντον είναι οι τρεις επιζώντες ναυαγοί της σκούνας της οποίας ο Λιάμπας ήταν ο υποπλοίαρχος, ο κοκκινομάλλης Λέντον ο λοστρόμος της και η Κάθριν η μνηστή του Έλληνα και κόρη του πλοιοκτήτη. Μεταξύ των κατοίκων του νησιού είναι και τα φίδια της θεάς Αρέντα που προστατεύει τις παρθένες. Αυτό δεν το ξέρουν οι τρεις ναυαγοί κι ιδιαίτερα εκείνος που επιβουλεύονταν την αγνότητα της κοπέλας.
ΤΑ ΚΟΓΙΟΤ ΤΟΥ ΚΕΜΠΕΚ
Όπου μια πεινασμένη αγέλη από κογιότ στο παγωμένο δάσος έξω από το Κεμπέκ. γίνεται η αιτία να γνωριστεί ο Μιχάλης Κάρτος, γιατρός του ελληνικού φορτηγού «Άγιος Γεώργιος» κι ερασιτέχνης κυνηγός με την Σουζάν Μπρετόν, καθώς ο Έλληνας την έσωσε από τα δόντια των πεινασμένων θηρίων. Η αμοιβαία συμπάθεια τους εξελίχτηκε ταχύτατα σε αίσθημα, αλλά στην ολοκλήρωσή του υπήρχε ένα εμπόδιο: ο μνηστήρας της Σουζάν, που την ήθελε για την προίκα της.
Το τεύχος #10 των Short Stories και το τρίτο με τα Εξωτικά Διηγήματα του Νίκου Μαράκη.
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΟΥ ΚΟΛΟΜΠ-ΜΠΕΣΑΡ
Όπου ο Έλληνας
λοχίας της Λεγεώνας των Ξένων Γιάννης Σαραβάνος είναι ο μόνος που διαφεύγει τον
θάνατο, όταν το απόσπασμά του, στο οποίο είχε ανατεθεί η φύλαξη της
σιδηροδρομικής γραμμής στη έρημο της Σαχάρας, πέφτει σε ενέδρα Αλγερινών
επαναστατών.
Καταφέρνοντας να
επιστρέψει στη βάση του φέρνει μαζί του την Αϊσά, μια πανέμορφη Αλγερινή φυγάδα
που συνάντησε στην έρημο και ανέλαβε να την προστατεύσει και την οποία
ερωτεύεται.
Όπου ο επαναστάτης
σεΐχης Αλή Μπεν Αχσενέ αποζητά να εκδικηθεί την άπιστη Χεντλιέ που τον παράτησε
για να ακολουθήσει τον Έλληνα επιχειρηματία Στέφανο Πετρίδη, ο οποίος
ετοιμάζεται να την πάρει μαζί του μακριά από την επαναστατημένη ζώνη της
Αλγερίας.
Η ευκαιρία που ζητά
ο σεΐχης για να εκδικηθεί του δίνεται την επομένη μέρα που ξεσπάνε στην πόλη
ταραχές. Ταραχές που ο ίδιος και ο όχλος του τις υποκινεί.
Όπου ο Νικ Κασίμης και η Άννα Κυριαζή,
δυο φτωχοί μετανάστες από την Ελλάδα προσπαθούν να επιβιώσουν άφραγκοι και
απεγνωσμένοι στη μεγαλούπολη της Βραζιλίας.
Επιπλέον οι δυο νέοι νιώθουν ανομολόγητο έρωτα ο ένας για
την άλλη. Οι προσπάθειες του Νικ να βρει δουλειά πέφτουν όλες στο κενό. Δουλειά
όμως βρίσκει η Άννα σαν τραγουδίστρια σε ένα κέντρο πολυτελείας, πράγμα που ο ο
εγωισμός του Νικ Κασίμη δεν του το επιτρέπει να τον συντηρεί μια γυναίκα.
Όπου ο Πέτρος Λιάμπας, η Κάθριν Οκόνεϊ και ο Χάρυ Λέντον είναι οι τρεις επιζώντες ναυαγοί της σκούνας της οποίας ο Λιάμπας ήταν ο υποπλοίαρχος, ο κοκκινομάλλης Λέντον ο λοστρόμος της και η Κάθριν η μνηστή του Έλληνα και κόρη του πλοιοκτήτη. Μεταξύ των κατοίκων του νησιού είναι και τα φίδια της θεάς Αρέντα που προστατεύει τις παρθένες. Αυτό δεν το ξέρουν οι τρεις ναυαγοί κι ιδιαίτερα εκείνος που επιβουλεύονταν την αγνότητα της κοπέλας.
ΤΑ ΚΟΓΙΟΤ ΤΟΥ ΚΕΜΠΕΚ
Όπου μια πεινασμένη αγέλη από κογιότ στο παγωμένο δάσος έξω από το Κεμπέκ. γίνεται η αιτία να γνωριστεί ο Μιχάλης Κάρτος, γιατρός του ελληνικού φορτηγού «Άγιος Γεώργιος» κι ερασιτέχνης κυνηγός με την Σουζάν Μπρετόν, καθώς ο Έλληνας την έσωσε από τα δόντια των πεινασμένων θηρίων. Η αμοιβαία συμπάθεια τους εξελίχτηκε ταχύτατα σε αίσθημα, αλλά στην ολοκλήρωσή του υπήρχε ένα εμπόδιο: ο μνηστήρας της Σουζάν, που την ήθελε για την προίκα της.
Γιώργος Βλάχος
Ιούλιος 2018
Short Stories #11
"ΕΞΩΤΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ, Ν. ΜΑΡΑΚΗ 4"
Το τεύχος #11 των Short Stories και το τέταρτο με τα Εξωτικά Διηγήματα του Νίκου Μαράκη.
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΣΑΝ ΚΑΡΛΟΣ
Όπου
ο Μάικ Καραβάς, τραπεζικός πράκτορας, στην πρώτη του αποστολή από το νέο του
πόστο στη μικρή πόλη Σαν Κάρλος έχει να αντιμετωπίσει έναν γκάνγκστερ, παλιό
του γνώριμο, ο οποίος σχεδιάζοντας να ληστέψει την χρηματαποστολή της Τράπεζας
προσπαθεί να εμπλέξει και τον Έλληνα στη ληστεία εκβιάζοντάς τον με την απειλή
ότι θα σκοτώσει τη μνηστή του την οποία είχε απαγάγει, αν δεν συνεργαστεί μαζί
τους.
ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΜΠΙΓΚ ΝΑΜΠΑΣ
Όπου το τετρακινητήριο του ζάπλουτου Αυστραλού Τζο Στέφνερ πηγαίνοντας να τον παραλάβει παθαίνει βλάβη και κάνει αναγκαστική προσγείωση σε ένα νησί… ανθρωποφάγων στον Ειρηνικό που συλλαμβάνουν το πλήρωμα. Περιμένοντας την τραγική κατάληξη της μοίρας του το πλήρωμα του αεροπλάνου ο κυβερνήτης Νίκος Σιγάλας, ο συγκυβερνήτης Μπιλ Στάουεν και ο ασυρματιστής Νταβ Λέργκαν διασώζονται την τελευταία στιγμή χάρη σε ένα καπρίτσιο της μοίρας.
ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΤΟΥ ΚΟΓΚΟ
Όπου λίγες μέρες μετά την ανακήρυξη του Βελγικού Κογκό σε ανεξάρτητο κράτος, ξέσπασαν ταραχές από τον μαύρο πληθυσμό με στόχο την εξόντωση ή την εκδίωξη των λευκών δυναστών τους. Οι ταραχές βρήκαν τον νεαρό Έλληνα επιχειρηματία στη Λεοπολντβίλ, κοντά 100 χιλιόμετρα μακριά από την Τόσβιλ, όπου είχε αφήσει την έγκυο γυναίκα του. Με υπεράνθρωπες προσπάθειες καταφέρνει να φτάσει στη πόλη και να τη σώσει από μανιασμένη επίθεση πρώην σκλάβων.
ΑΠΑΓΩΓΗ ΣΤΟ ΜΑΤΟΥΑΤΟΥ
Όπου επιστρέφοντας στη θαλαμηγό του ο Έλληνας επιχειρηματίας Αλέκος Δάρας πληροφορείται ότι ένας ναύτης που είχε προσληφθεί δυο μέρες πριν απήγαγε την μνηστή του και απαιτεί λύτρα για να την ελευθερώσει. Ο Δάρας υποκύπτει στον εκβιασμό προκειμένου να σώσει την κοπέλα, αλλά ο απαγωγέας είναι γκάνγκστερ. Εισπράττοντας το ποσόν αποφασίζει να σκοτώσει τον Έλληνα και να κρατήσει λύτρα και κορίτσι για λογαριασμό του. Δεν θα προλάβει!
Η ΑΪΣΑ ΤΗΣ ΜΠΑΤΝΑ
Όπου ο Έλληνας ανθυπολοχαγός της Λεγεώνας των Ξένων Γιώργος Καρδάκης άρχισε στη Μπάτνα τη μυστική αποστολή του, για την εξάρθρωση του κατασκοπευτικού δικτύου των Αλγερινών ανταρτών, γνωρίζοντας την Αϊσά, η εξωτική ομορφιά και ο χορός της οποίας είχε μαγέψει ολόκληρη τη στρατιωτική δύναμη της Λεγεώνας στην πόλη. Χρειάστηκε μόλις λίγες μέρες για να ολοκληρώσει την αποστολή του και να αποκαλύψει τον κομβικό ρόλο της καλλονής στην υπόθεση.
Γιώργος Βλάχος
Αύγουστος 2020
Short Stories #12
"ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΩΝ PULPS 1"
«ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΩΝ PULPS» είναι μια νέα σειρά του «Μπαούλο των Pulps”ενταγμένη στις θεματικές ενότητες «Short Stories» και «Long Stories». Έχει, δε, να κάνει με τη γνωριμία των κυριοτέρων χαρακτήρων της Λογοτεχνίας του Πολτού. Δηλαδή, αυτών που διαβάζοντας στο χαρτί ή βλέποντας στην οθόνη τις συναρπαστικές περιπέτειές τους στον χώρο και στον χρόνο, ονειρευτήκαμε στα παιδικά μας χρόνια να ήμασταν κάποιος ή κάποιοι σαν αυτούς.
Οι περισσότεροί τους κόλλησαν τα ένσημά τους μέσα από τις σελίδες της «Μάσκας», του «Μυστήριου» και άλλων παρόμοιων περιοδικών, σχετικά βραχύβιων, αλλά με φιλοδοξίες να συμβάλλουν κι αυτά στη… βιβλιογραφία της Λαϊκής Μυθολογίας.
Στατιστικά και ιστορικά υπερισχύουν σε αριθμό οι ήρωες αμερικανικής ιθαγένειας, μερικοί, δε, από αυτούς κυριαρχούν αδιαφιλονίκητα χάρη στην παγκόσμια αναγνρι-σιμότητά τους. Ωστόσο, στην ανθολογία της ενότητας θα συνυπάρξουν πλάι-πλάι και κάποιοι ελληνικής έμπνευσης και γραφής, όσοι άφησαν και το δικό τους χνάρι στην Ιστορία του ελληνικού λαϊκού αναγνώσματος.
Η σειρά του «Μπαούλου των Pulps» δεν φιλοδοξεί να καταστεί αυτόνομη Εγκυκλοπαίδεια των Pulp Ηρώων. Τα βιογραφικά θα είναι σύντομα, ενώ τα αναγνώσματα (διηγήματα και νουβέλες) που θα ανθολογηθούν δεν υπακούουν σε αναγκαιότητες ποιοτικών, ιστορικών ή άλλων κριτηρίων. Έχουν να κάνουν μόνον με τη διαθεσιμότη-τα του σχετικού υλικού και τις ανάγκες “σελιδοποίησης” του κάθε ψηφιακού μας τεύχους.
Γιώργος Βλάχος
Αύγουστος 2020
Short Stories #13
"ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΤΩΝ PULPS 2"
Στην Ελλάδα ο Black Bat με την ονομασία Νυχτερίδα, υπήρξε από τους πιο δημοφιλείς χαρακτήρες που λάνσαραν τα ελληνικά πολτοπεριοδικά. Αρχικά, ήταν η «Μάσκα» που φιλοξένησε πρώτη στις σελίδες περιπέτεια της Νυχτερίδας στο τεύχος 26 της Β’ περιόδου με τίτλο περιπέτειας “Προμηνύεται Έγκλημα”. Περιπέτειες της Νυχτερίδας η «Μάσκα» φιλοξένησε σε όλες τις περιόδους της από την Β’ κι έπειτα (14 στην Β’, 8 στη Γ’, 6 στη Δ’ και 5 στην Ε’ περίοδο) καθώς επίσης και σαν «Σφίγγα» (σε ένα τεύχος) και σαν «Μασκούλα» (σε τρία τεύχη), ενώ στην τρίτη περίοδο του «Μυστήριο» εντοπίστηκε η παρουσία της Νυχτερίδας σε 27 τεύχη, στη «Νυχτερίδα» -το ομότιτλο περιοδικό- μία περιπέτεια σε δυο συνέχειες και τέλος στη «Μοντέρνα Περιπέτεια» μία ιστορία σε τέσσαρις συνέχειες. Δηλαδή, η Νυχτερίδα εμφανίστηκε περίπου 70 φορές συνολικά στα ελληνικά σχετικά περιοδικά ως μεταφράσεις, διασκευές ή ίσως και σαν αποδόσεις χωρίς πρωτότυπο.
«Το Μυστικό της Ακρολιμνιάς», που παρουσιάζουμε, ήταν η δεύτερη περιπέτεια της Νυχτερίδας στην ελληνική έκδοσή της. Δημοσιεύτηκε σε δυο συνέχειες στα τεύχη της «Μάσκας» 32 και 33 στις 7 και 14 Ιουνίου 1947 αντίστοιχα και ήταν μετάφραση της νουβέλας “The Lakeside Mystery” που είχε δημοσιευτεί δυο μήνες πριν (Απρίλιος 1947) στο περιοδικό «Black Book Detective». Η μετάφραση χωρίς συντομεύσεις ή ξεχειλώματα ήταν του Στέλιου Ανεμοδουρά. ο οποίος είχε μεταφράσει ή διασκευάσει σχεδόν όλες τις περιπέτειες της Νυχτερίδας στην Β’ περίοδο της «Μάσκας» και φαίνεται ότι δέθηκε με τον χαρακτήρα της Νυχτερίδας περισσότερο από κάθε άλλον χαρακτήρα από αυτούς που είχε αναλάβει να μεταφράζει ή να γράφει ιστορίες, αφού όταν απογαλακτίστηκε από το περιοδικό του Μαγγανάρη πραγματοποιώντας την πρώτη δική του εκδοτική προσπάθεια, το περιοδικό που εξέδωσε το… βάφτισε «Νυχτερίδα», ενώ αρκετά χρόνια αργότερα γράφοντας κι εκδίδοντας τον «Μικρό Ήρωα» έριξε εναντίον του Γιώργου Θαλάσση, του Παιδιού-Φάντασμα έναν εχθρικό κατάσκοπο με κωδική ονομασία “Νυχτερίδα” και ντυμένο με στολή copy paste του αυθεντικού Νυχτερίδα.
Να σημειωθεί, τέλος, πως με την υπερφυσική ιδιότητα του "Νυχτερίδα" να βλέπει στο σκοτάδι, είχε προικίσει και τον Μικρό Ήρωα, ιδιότητα που την είχε αποκτήσει ακριβώς με τον ίδιο τρόπο μετά από τύφλωση!
Γιώργος Βλάχος
Short Stories #14
"ΕΞΩΤΙΚΑ ΔΙΗΓΗΜΑΤΑ, Ν. ΜΑΡΑΚΗ 5"
Το τεύχος #14 των Short Stories και το πέμπτο με τα Εξωτικά Διηγήματα του Νίκου Μαράκη.
ΤΟ ΚΙΤΡΙΝΟ ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΟΥ ΑΡΚΑΝΣΑΣ
Η Μπόα –το Κίτρινο Λουλούδι του Αρκάνσας- η πανέμορφη Ινδιάνα κρυφό όνειρο πολλών αντρών λευκών κι ινδιάνων είναι ερωτευμένη με τον Έλληνα ραντσέρη Κοσμά Φέρτη. Όταν αυτός τη διώχνει επειδή την έπιασε με άλλον άντρα, η Ινδιάνα αποφασίζει να τον εκδικηθεί σκληρά, μόλις μαθαίνει ότι πρόκειται να παντρευτεί με άλλην…
ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΚΑNΣΟΓΚΟ
Η αγκαλιά και το φιλί που είδε ο Έλληνας κυνηγός αγρίων θηρίων να χαρίζει η γυναίκα, που λάτρευε όσο τίποτ’ άλλο στον κόσμο, σε κάποιον άλλον, άγνωστό του, δεν ήταν ακριβώς η προδοσία που νόμισε ότι είχε διαπράξει στην αγάπη τους, προδοσία που τον έκανε να τη μισήσει και να θέλει να την ξεχάσει.
ΕΝΑ ΤΑΓΚΑΝΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΥΔΑΝ
Το ταγκαντέ, ένα μικρό τοτέμ από ελεφαντόδοντο, των φυλών του Σουδάν, φέρνει θανάσιμη ατυχία σε εκείνον που θα επιχειρούσε να το πάρει από τον τόπο του. Ο Νίκος Βουργάς αγνόησε την προειδοποίηση των ντόπιων για την κατάρα του τοτέμ και το πλήρωσε ακριβά! Κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο για φόνο που δεν είχε διαπράξει.
ΣΤΙΣ ΑΜΜΟΥΔΙΕΣ ΤΟΥ ΤΟΥΧΟ
Το κρυφό σημείο στην απομονωμένη παραλία τροπικού νησιού της Νέας Καληδονίας ο θαμμένος θησαυρός ενός παλιού ιθαγενή βασιλιά σημειώνεται στον χάρτη, τον οποίο η Μαρία Βορέτση κληρονόμησε από τον δολοφονημένο αδελφό της. Για να κατορθώσει να βρει τον κρυμμένο θησαυρό, η κοπέλα απευθύνεται να τη βοηθήσει ο μοναδικός φίλος του αδελφού της στο νησί.
ΝΤΑΝΥ, Ο ΕΛΛΗΝΑΣ
Ο Ντάνυ Τσάτρας ξεπερνούσε σε αντροσύνη και θάρρος όλα τα παλικάρια του Τέξας. Για αυτό όταν ένας αδίστακτος ληστής με τη συμμορία του, που εξεβίαζε για προστασία και απειλούσε τους κατοίκους του Μακ Μώλεν να καταστρέψει τις περιουσίες τους, αυτοί τον εξέλεξαν σερίφη για να τους απαλλάξει. Το αντίτιμο για τον Ντάνυ υπήρξε βαρύτατο.
Γιώργος Βλάχος
Συγχαρητήρια παιδιά. Εξαιρετική 1η επιλογή, και η συνέχεια αναμένεται εναγωνίως!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις είδα πως η επόμενη θα είναι Λέμμυ Κώσιον, δια χειρός Κορίνη....ναι!!!! Κύριοι, κάνετε υπέροχη δουλειά εδώ.Δεν έχω να πω κάτι παραπάνω. Σας ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προαγγελία του επομένου γράφτηκε την πρώτη Απριλίου, με ο τι αυτό σημαίνει αγαπητέ μου tzortzadams.Xaxaxaxa!
ΔιαγραφήΕίστε θαμάσιοι για αυτό που κάνετε, ΜΠΡΑΒΟ και παρακαλώ συνεχίστε!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μια χάρη αν είναι δυνατόν, κάποτε διάβασα μια περιπέτεια με τον Λωποδύτη Φάντασμα κάπου στις Ινδίες, και το όνομά του ήταν Φέλιξ Λόντερ. Aν σας τύχει κάτι τέτοιο και την αναρτήσετε θα σας είμαι υπόχρεος.
Σημειώνεται και θα διαβιβαστεί αρμοδίως, Παναγιώτη. Και μένα μου άρεσε ο Λωποδύτης Φάντασμα.
ΔιαγραφήΕύγε! Εξαιρετική δουλειά.
ΑπάντησηΔιαγραφή