Μικρός Σερίφης




Στο ημερολόγιο της καρδιάς μας (ακόμη κι αν αρκετοί εξ ημών ήμασταν αγέννητοι!), η 13/11/1962, ημέρα Τρίτη-και βροχερή σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες!- έχει μία ιδιαίτερη, αξία στη φιλό-συλλεκτική θύμηση μας.  Ένα περιοδικό που περιελάμβανε τις περιπέτειες τον νεαρού (μόλις 18 ετών!) Ελληνο-αμερικανού σερίφη Τζιμ Άνταμς και της αχώριστης παρέας του που αποτελούνταν από τον συνομήλικο του, γκαφατζή-μα και άσο την ώρα της μάχης- Μεξικάνο Πεπίτο Γκονζάλες, την 17χρονη, πανέμορφη, μελαχρινή αμαζόνα Ντιάνα Μόρισον και τον πανέξυπνο 12χρονο ινδιάνο της φυλής των Κομάντσι που άκουγε στο όνομα Τσιπιρίπο. Μια φαινομενικά αταίριαστη παρέα που έμελλε, όμως,  να αγαπηθεί φανατικά από τόσες γενιές Ελληνόπουλων. Μέχρι και σήμερα!

 Σχήμα 25 x 18 (αρχικά), σελίδες 20, μοναδικής αισθητικής εξώφυλλα δια χειρός Θέμου Ανδρεόπουλου, απλές μα συνάμα συναρπαστικές western περιπέτειες που προκαλούν έντονα συναισθήματα, προβάλουν με κάθε τρόπο διαχρονικές ηθικές αξίες, και μια τετράδα (συχνά πεντάδα, αφού σε αρκετά τεύχη προστίθεντο και η μικρή Ινδιάνα Παλόμα) ηρωικών παιδιών, μερικώς επηρεασμένη από την υπέρ-επιτυχημένη φόρμουλα του εμβληματικού Μικρού Ήρωα.  

    Ο δημιουργός τους, συγγραφέας Πότης Στρατίκης δημιουργεί , ένα θρύλο της Άγριας Δύσης, μα κυρίως έναν ανυπέρβλητο χάρτινο θρύλο της ελληνικής λαικής λογοτεχνίας που όμοιο του δεν υπήρξε ξανά. Ο Μικρός Σερίφης άλλαξε σχήμα στο τεύχος 409-έγινε μικρότερο (17 x 12)-αύξησε τις σελίδες του σε 68 και συνέχισε (έκτοτε δίχως τον Θ.Ανδρεόπουλο) τη θριαμβευτική του πορεία στο πέρασμα του χρόνου. Το περιοδικό δε κρατήθηκε πάντα σε υψηλό επίπεδο, οι σελίδες μειώθηκαν σε 52 (τεύχος 519), υπήρξαν περίοδοι μετριότητας και κούρασης των δημιουργών του, άντεξε όμως σε πολύ δύσκολες, για τέτοιου είδους αναγνώσματα, εποχές κλείνοντας το κύκλο του στο τεύχος 1468. Το ημερολόγιο έγραφε 17/12/1991. Ο Μικρός Σερίφης σταμάτησε, θρύλος όμως θα ζούσε…

Χρήστος Νάστος

====================================================


#1) Εν Ονόματι του Νόμου

Το τεύχος 1 του «Μικρού Σερίφη» με τίτλο «Εν Ονόματι του Νόμου» κυκλοφόρησε για πρώτη φορά την Τρίτη 13 Νοεμβρίου 1962 και επανακυκλοφόρησε σε ανατύπωση το 1968. Την ίδια μέρα που κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του «Μικρού Σερίφη», κυκλοφορούσε το τεύχος 508 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Ο Ηρωικός Παπάς». Δύο μέρες μετά, την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 1962, είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 52 της Ανατύπωσης της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Μυστηριώδης Αγριάνθρωπος» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο» και τέσσερις μέρες μετά, το Σάββατο 17 Νοεμβρίου 1962 κυκλοφόρησε το τεύχος 86 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Αιχμάλωτος!». Δυόμισι μήνες πριν την έναρξη της κυκλοφορίας του «Μικρού Σερίφη», είχε κυκλοφορήσει το τελευταίο τεύχος 96 του «Υπερανθρώπου», ενώ ο «Πλανητάνθρωπος», «Ο Μικρός Ζορρό», το «Λάσσο», το «Ζούγκλα-Ταρζάν», «Ο Κάου Μπόυ Φάντασμα», «Ο Αετός των Γηπέδων» και φυσικά «Ο Μικρός Κάου Μπόυ» είναι περιοδικά μεταγενέστερα του «Μικρού Σερίφη» και έπρεπε να τον ανταγωνιστούν.

Η κυκλοφορία του «Μικρού Σερίφη» στα τέλη του 1962 τον τοποθετεί ανάμεσα στα κλασσικά παιδικά λαϊκά αναγνώσματα των δεκαετιών του ’50 και ’60. Ταυτόχρονα, αφού η κυκλοφορία του εκτείνεται μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο «Μικρός Σερίφης» κατέχει δεσπόζουσα θέση και ανάμεσα στα παιδικά αναγνώσματα των επόμενων γενεών. Προσωπικά, στα τέλη του 1962 που κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του «Μικρού Σερίφη», συμπλήρωνα ήδη δυο χρόνια συντροφιάς με τους ήρωες του «Γκαούρ-Ταρζάν», του «Υπερανθρώπου» και του «Μικρού Ήρωα» και έχοντας πολλές εκκρεμότητες και πολλά αδιάβαστα τεύχη από αυτά τα τρία αγαπημένα μου περιοδικά δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να επεκταθώ και στα καουμπόικα που άκουγα πως άρχισαν να διαβάζουν κάποια άλλα παιδιά. Επιπλέον, τα περιορισμένα οικονομικά περιθώρια που υπήρχαν και οι δυσκολίες να βρίσκουμε στο Λιτόχωρο όπου μεγάλωσα τα παλιότερα αδιάβαστα τεύχη των αγαπημένων περιοδικών δεν μου επέτρεπαν παρά τα καλά λόγια που άκουγα για τον Τζιμ Άνταμς και τη συντροφιά του να αναζητήσω νέους ορίζοντες, νέους ήρωες και να επεκταθώ σε καινούρια περιοδικά κι έτσι δεν διάβασα ούτε ένα τεύχος του «Μικρού Σερίφη» και ούτε ένα τεύχος του «Μικρού Κάου Μπόυ» που κυκλοφόρησε κι αυτό λίγους μήνες μετά. Τους ήρωες της Άγριας Δύσης και τις περιπέτειές τους τα γνώρισα περνώντας απ’ ευθείας από το «Γκαούρ-Ταρζάν», τον «Υπεράνθρωπο» και το «Μικρό ‘Ήρωα», στο «Μυστήριο» και στη «Μάσκα», διαβάζοντας τις περιπέτειες του «Γερόλυκου» του Jackson Cole και του «Γερακιού» του Bradford Scott. Τα τεύχη του «Μυστήριον» που ήδη κυκλοφορούσε από τον Οκτώβριο του 1959 μου τα έδινε να τα διαβάσω ένα μεγαλύτερο παιδί που το παράθυρο του ισογείου του σπιτιού του έβλεπε μέσα στην αυλή μας και μου τα έδινε κατευθείαν από το παράθυρο. Όμως, κάλλιο αργά, παρά ποτέ! Μετά από 54 ολόκληρα χρόνια από τη μέρα που κυκλοφόρησε, διάβασα τώρα για πρώτη φορά τεύχος του «Μικρού Σερίφη» και μάλιστα το νούμερο 1 της σειράς, για να γράψω αυτό το σχόλιο για τη δημοσίευσή του στο «μπαούλο»!

Γνωρίζοντας το γουέστερν από τη «Μυστήριο» και τη «Μάσκα» και από τις περιπέτειες των ηρώων τους, των ρέιντζερ Γερόλυκου και Γερακιού, του μάρσαλ Γουάιτ Ερπ, του Ρίο Κιντ, του Τομ Μιξ και άλλων και διαβάζοντας σήμερα την πρώτη περιπέτεια του Τζιμ Άνταμς στο τεύχος 1 του «Μικρού Σερίφη» δεν μπορώ παρά να επισημάνω τις ομοιότητες του «Μικρού Σερίφη» με τον ρέιντζερ «Γερόλυκο», τον Τζιμ Χάτφιλντ, με τον οποίο ίσως όχι τυχαία έχει το ίδιο όνομα. Η ομοιότητα με τον ρέιντζερ Γεράκι, τον Ουώλντ Σλέιντ, που αν και ρέιντζερ είναι γνωστός και εμφανίζεται και δρα ως παράνομος, είναι για το λόγο αυτό μικρότερη.

Ο Τζιμ Άνταμς, γιος του ελληνικής καταγωγής Τζωρτζ Άνταμς που ονομαζόταν Γιώργος Αδαμόπουλος και ήταν σερίφης του Έλτζιν, αναλαμβάνει μετά το θάνατο του πατέρα του σερίφης στην ίδια πόλη. Τα ηρωικά του κατορθώματα τον κάνουν γνωστό σε όλη την Αμερική και ο αρχηγός όλων των σερίφηδων του Τέξας, ο κάπταιν Τζων Κούπερ, που έχει την έδρα του στην πόλη Ώστιν, καλεί στο γραφείο του τον Τζιμ Άνταμς και εξαίροντας την τιμιότητα, τη γενναιότητα, την τόλμη, την σεμνότητα, την οδύσσεια νηφαλιότητά του, την εξυπνάδα του, τη γρηγοράδα του στο πιστόλι και την αφοσίωσή του στην υπεράσπιση του νόμου, του ανακοινώνει πως θα πρέπει να εγκαταλείψει τη θέση του ως σερίφη του Έλτζιν, να μείνει κοντά του και να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε όλο το Τέξας και σε όλη την Αμερική, αναλαμβάνοντας να φέρει σε πέρας τις αποστολές που θα του αναθέτει. Ο Μικρός Σερίφης αναλαμβάνει το νέο του ρόλο ζητώντας μόνο μια χάρη, να έχει μαζί του σε κάθε αποστολή που θα του ανατίθεται τον παιδικό του φίλο Πεπίτο Γκονζάλες. Ο κάπταιν Κούπερ δέχεται ευχαρίστως το αίτημα αυτό με τη σκέψη πως ο Τζιμ χρειάζεται και έναν βοηθό και του παραδίδει το τιμημένο αστέρι των σερίφηδων του Τέξας, το αστέρι των υπερασπιστών του Νόμου που προκαλεί δέος και τρόμο σε όσους τον καταπατούν.

Ο Τζιμ Χάτφιλντ, ο θρυλικός Γερόλυκος, ο ήρωας της Άγριας Δύσης που πιθανόν ενέπνευσε τη δημιουργία του Μικρού Σερίφη είναι ρέιντζερ του Τέξας, ομοσπονδιακός προστάτης του Νόμου, και αναλαμβάνει τις αποστολές που του αναθέτει ο θρυλικός αρχηγός των ρέιντζερ καπιτάν Μπιλ Μακ Ντόουελ, που έχει την έδρα του όπως και ο κάπταιν Τζων Κούπερ στο «Μικρό Σερίφη» επίσης στην πόλη Ώστιν. Είναι εύλογο να δεχτούμε πως ο δημιουργός του «Μικρού Σερίφη» Πότης Στρατίκης, που υπογράφει τις περιπέτειες με το ψευδώνυμο Κώστας Φωτεινός ως «Απόδοση στα Ελληνικά», εμπνεύστηκε τον ήρωά του από τις ιστορίες γουέστερν των περιοδικών «Μάσκα» και «Μυστήριο» προσαρμόζοντάς τον για μικρότερες ηλικίες, αλλάζοντας την ιδιότητά του από «ρέιντζερ» στο πιο γνωστό και διαδεδομένο «σερίφης» και αντλώντας τη βασική θεματολογία των περιπετειών του ήρωά του από τις περιπέτειες του Γερόλυκου, του Γερακιού, του Γουάιτ Ερπ, του Ρίο Κιντ, του Τομ Μιξ και των άλλων ηρώων της αμερικάνικης γουέστερν Pulp Fiction λογοτεχνίας, προσαρμόζοντας την πλοκή και τις λεπτομέρειές της στις ανάγκες και τα ενδιαφέροντα των παιδιών της εποχής.

Ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του περιοδικού «Μικρός Σερίφης» είναι η εξαιρετική του εικονογράφηση από τον Θέμο Ανδρεόπουλο.

Στην περιπέτεια του τεύχους 1 του Μικρού Σερίφη παρακολουθούμε τον Τζιμ Άνταμς και τον φίλο του Πεπίτο στην πρώτη τους αποστολή. Στην κωμόπολη Μπήβιλ μια συμμορία τριών αδελφών έχουν αναστατώσει την περιοχή, κλέβουν, απειλούν, έχουν γίνει ο φόβος και ο τρόμος των φιλήσυχων κατοίκων της και ο Μικρός Σερίφης έχοντας βοηθό του τον Πεπίτο πρέπει να επαναφέρει την τάξη και την ηρεμία. Όμως, όταν ο Τζιμ και ο Πεπίτο φτάνουν στο Μπήβιλ η κατάσταση που αντιμετωπίζουν είναι εκτός ελέγχου. Ο σερίφης έχει συλλάβει τον ένα από τους αδελφούς Μπρόντερ γιατί πυροβόλησε και σκότωσε μεθυσμένος ένα κοριτσάκι οχτώ χρονών και ο πατέρας του κοριτσιού μαζί με τους κατοίκους της κωμόπολης πολιορκούν τη φυλακή απαιτώντας να τους παραδοθεί ο κακοποιός για να τον τιμωρήσουν οι ίδιοι. Ο Τζιμ θα βρεθεί στη δύσκολη θέση να πείσει τον απεγνωσμένο δύστυχο πατέρα πως η αυτοδικία είναι παράνομη και πως αν ο κακοποιός βρεθεί ενώπιον της δικαιοσύνης η 
δίκαιη τιμωρία του είναι βέβαιη…

Το πρωτότυπο του συγκεκριμένου τεύχους που δημοσιεύεται σήμερα στο «μπαούλο» το εξασφάλισα από το μπαούλο του φίλου μου Γιώργου Τσιφοδήμου. Το τεύχος φέρει την ένδειξη της «ανατύπωσης» και εκδόθηκε το 1968.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 29 Ιανουαρίου 2017




#49) Θα Πεθάνεις στο Μοντερέϋ

Αφιέρωμα στα 53α γενέθλια του Μικρού Σερίφη το σημερινό καλούδι που προστίθεται στο «Μπαούλο».
Ένα τεύχος από τα πολύ παλιά του περιοδικού. Το τεύχος 49. Πολύ κοντινό στα πρώτα του γενέθλια, λόγω ελλείψεως από τη συλλογή του τεύχους 53, όπου στη διάρκεια της κυκλοφορίας του ο «Μικρός Σερίφης» έσβηνε το πρώτο του κεράκι.
Το τεύχος με τίτλο «Θα πεθάνεις στο Μόντερεϋ» είχε κυκλοφορήσει στις 8 Οκτωβρίου 1963, ημέρα Τρίτη, όπως συνήθως. Την ίδια μέρα, όπου στα περίπτερα της Αθήνας κυκλοφορούσε και το 555ο τεύχος του μεγάλου ανταγωνιστικού του περιοδικού «Μικρός Ήρως», που μετρούσε ήδη 11 χρόνια ζωής.
Οι διαστάσεις του περιοδικού ήταν ακόμα στο μεγάλο μέγεθος και χάρη στις διαστάσεις -διπλάσιο σε εμβαδόν από τα άλλα παιδικά περιοδικά του είδους- έδινε τη δυνατότητα στον ταλαντούχο εικονογράφο Θέμο Ανδρεόπουλο να δημιουργεί εντυπωσιακές συνθέσεις, εικαστικά αριστουργήματα δράσης στα εξώφυλλά του με συνέπεια να δεσπόζει εμφανισιακά πλάι στα υπόλοιπα περιοδικά στις «πασαρέλες» των περιπτέρων.
Το κείμενο ήταν -από το πρώτο έως και το τελευταίο του τεύχος- του Πότη Στρατίκη, που υπέγραφε ως Κώστας Φωτεινός.
Η τριάδα των παιδιών υπερασπιστών του νόμου ο Τζιμ Άνταμς, η Ντιάνα και ο Πεπίτο -το ινδιανάκι Τσιπιρίπο δεν είχε εμφανιστεί ακόμα- στην κωμόπολη Άλτο εντοπίζουν τον επικίνδυνο ληστή και κακούργο Σακραμέντο να κρύβεται στο σπίτι της δασκάλας του χωριού. Ο Σακραμέντο με την  απειλή ότι θα σκοτώσει τον γέρο πατέρα της, την υποχρεώνει να μην τον καταδώσει. Ωστόσο, ο Τζιμ Άνταμς και ο Πεπίτο Γκονζάλες μπαίνουν με τέχνασμα στο σπίτι τη νύχτα για να τον συλλάβουν.
Ο Σακραμέντο καταφέρνει να τους ξεφύγει, αλλά ύστερα από λίγο πέφτει νεκρός από το πιστόλι της Ντιάνας που ενέδρευε έξω από το σπίτι.
Αλλά οι περιπέτειες των παιδιών διαδέχονται καταιγιστικά η μία την άλλη. Κάποιος μυστηριώδης μαυροντυμένος άγνωστος και για άγνωστο, επίσης, λόγο τους απειλεί με θάνατο, αν ο επόμενος προορισμός της περιπλάνησής τους, θα ήταν το Τενεσί, όπου ετοιμάζονταν να αναχωρήσουν με εντολή του αρχισερίφη Κούπερ… Η εξέλιξη της ιστορίας είναι το θέμα του επομένου τεύχους.
 

Γιώργος Βλάχος
13-11-2015
 
 Η κεντρική εικονογράφηση

-------------------------------------------------------------------

#178) Ο Παλιός Φίλος

Κυκλοφόρησε το 1966. Εξώφυλλο και εσωτερική εικονογράφηση από τον Θέμο  Ανδρεόπουλο.
Προέρχεται από τη συλλογή του φίλου Άγγελου Νάνου.












 
#201) Αίμα Πάνω στο Χιόνι

Το τεύχος αυτό προέρχεται από τη συλλογή του φίλου Άγγελου Νάνου. 


16 σχόλια:

  1. Πρεμιέρα λοιπόν και για τον τρίτο "τίτλο" (αν και κυκλοφόρησε πρώτος) της Θρυλικής Τετράδας.
    Βρήκε και ο Μικρός Σερίφης τη γωνιά του στο Μπαούλο. Ευχαριστώ Πάνο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαράμιλλη και ακάματη εντρύφηση από όλους τους δημιουργούς του μοναδικού μπαούλου και των υποστηρικτών του.ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το 1ο τεύχος του Μικρού Σερίφη, όπως και να ΄χει, είναι ιστορία. Τα θερμά μου συγχαρητήρια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. Το σχήμα του τεύχους έχει σμικρυνθεί πολύ με αποτέλεσμα τα γράμματα να είναι πολύ μικρά,και μετά την εκτύπωση δυσχαιρένει την ανάγνωση,μόνον το τεύχος Νο49 έχει κανονικό μέγεθος

      Διαγραφή
    3. Φίλε Ανάχαρσι, όλα τα τεύχη που αναρτώνται εδώ έχουν την διάσταση της έντυπης έκδοσής τους. Το προκείμενο είναι 14.7Χ20.7 cm. Με ανάλυση 300 dpi στο PDF δεν πρέπει να παρουσιάζει πρόβλημα. Για δες μήπως έγινε κάποιο λάθος στην εκτύπωση.

      Διαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. κ.Πάνο τα εξέτασα όλα,μέτρησα ένα πραγματικό τεύχος του Μ.Σερίφη και έχει διαστάσεις 17Χ25cm και όχι 14,7Χ 20,7 cm,όπως είναι ακριβώς το τεύχος Νο49 που αναρτήσατε στο Blog στις 13-11-2015.Ευχαριστώ για την κατανόηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανάχαρσι, σαν να έχεις δίκιο μου φαίνεται. Θα κοιτάξω να δω τι μπορώ να κάνω και θα σε ειδοποιήσω. Ευχαριστούμε για την επισήμανση.

      Διαγραφή
    2. Παρακαλώ.εγω ευχαριστώ που μας προσέχετε.να είστε πάντα καλά όλοι σας

      Διαγραφή
  7. Τι μου θυμήσατε....Θερμά συγχαρητήρια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. που μπορω να βρω ολα τα τευχη σε τομους; η χεχωριστα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Συγχαρητηρια. Μηπως θα κατεβασεις και αλλα σε PDF???
    Ευχαριστω πολυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή