Γκαούρ-Ταρζάν_Γ' Περίοδος (57-112) – (Πλήρες)





Τόμος 8 -------------------------------------------------------------------------------------------


#57) Τραγική Μεταμόρφωσις

Όταν η Τζέιν μαθαίνει πως ο Γκαούρ και η Ταταμπού ετοιμάζονται να παντρευτούν, τυφλωμένη από τον έρωτά της για τον Έλληνα γίγαντα και από το μίσος της για την πανώρια Ελληνίδα αντίζηλό της καταστρώνει ένα σατανικό σχέδιο. Καταφέρνει να πάρει από τον φοβερό μονόφθαλμο μάγο Νάχρα Ντου το μαγικό φίλτρο Χουρουχούφ, που μεταμορφώνει τον εικοσάχρονο Έλληνα γίγαντα σε γέρο ογδόντα χρονών και τον Ταρζάν από μεσήλικα σαράντα χρονών σε παλικάρι είκοσι χρονών. Ο γάμος του γέρου πλέον Γκαούρ και της πανέμορφης νεαρής Ταταμπού είναι τόσο αταίριαστος που ο ιερέας του θεού Κράουμπα που έρχεται στο πέτρινο βουνό για την ιερή τελετή αρνείται να τον τελέσει…

Το τεύχος 57 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Τραγική Μεταμόρφωσις» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 1960 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 1962. Περιλαμβάνει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 3 της Β’ περιόδου που είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 30 Οκτωβρίου 1951 με τίτλο «Το Μαγικό Φίλτρο» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Η ιστορία στα δύο τεύχη των δύο περιόδων είναι ίδια, όμως το κείμενο και η εικονογράφηση διαφέρουν. Στην Γ’ έκδοση το κείμενο είναι περισσότερο εκτεταμένο, πιο επεξηγηματικό και με λεπτομερέστερες περιγραφές, μάλλον για να καλύψει και τις τελευταίες σελίδες που στη Β’ έκδοση ήταν αφιερωμένες στην αλληλογραφία του Νίκου Ρούτσου με τους αναγνώστες του. Συγκεκριμένα, στο τεύχος της Β’ περιόδου ο συγγραφέας προσπαθεί να πείσει τους μικρούς αναγνώστες του πως το περιοδικό δεν είναι δικό του, αλλά δικό τους, για να πάρει στη συνέχεια πίσω με χιουμοριστικό τρόπο τη προσφορά του, δίνοντας το λόγο στον Ποκοπίκο, που μας εξηγεί πως αυτά που λέει «ο κύριος Νικολάκης, ο γκαουρογράφος», πως το περιοδικό είναι δήθεν των αναγνωστών, είναι «μπαρούφες και φούμαρα» και πως όταν «σε λίγους μήνες θα κολυμπάει στη λίρα» από την επιτυχία που θα έχει το περιοδικό, «ούτε μπονζούρ δεν θα καταδέχεται να μας πει» και πως τελικά το περιοδικό δεν είναι των αναγνωστών, αλλά του Ποκοπίκο γιατί αν δεν ήταν αυτός «ούτε μισό τεύχος δεν θα πουλούσε» και πως η Ελλάδα από άκρη σε άκρη δεν είναι ούτε «γκαουρική» ούτε «ταρζανική», αλλά «Ποκοπικικιά» κι ας είναι καλά η… χαντζάρα του.

Σε αρκετές περιπτώσεις ο συγγραφέας ξαναγράφοντας την ίδια ιστορία βρίσκει ευκαιρία να  κάνει κάποιες διορθώσεις και βελτιώσεις, όπως για παράδειγμα η διόρθωση της ηλικίας του Ταρζάν που στη Β’ περίοδο είναι μάλλον εξωπραγματική για μια τέτοια ηρωική μορφή, είναι πενήντα ετών και με «το μαγικό φίλτρο» του Νάχρα Ντου γίνεται τριάντα, ενώ στη Γ’ περίοδο η ηλικία του Άρχοντα της Ζούγκλας διορθώνεται, γίνεται σαράντα και με την επίδραση του φίλτρου γίνεται είκοσι. Βελτιώσεις έχουμε και στο όνομα του μαγικού φίλτρου, που στη Β’ περίοδο λέγεται Χουχάγκα ενώ στη Γ’ περίοδο βελτιώνεται σε «Χουρουχούφ». Στη Β’ περίοδο η όμορφη σκλάβα του Γιαχάμπα που αναζητά τον Ταρζάν για να την πάρει στη σπηλιά του και να γίνει δική του σκλάβα έχει το καταπληκτικό και άκρως εξωτικό όνομα «Ζολιάγκα» που στη Γ’ περίοδο μάλλον χάνει ένα μέρος της εξωτικότητάς του και γίνεται «Νταλιάνα». Η αλλαγή και η υποβάθμιση του ονόματος της μαύρης καλλονής οφείλεται μάλλον στο γεγονός πως ο Νίκος Ρούτσος είχε στο μεταξύ αξιοποιήσει το εξαιρετικό όνομα «Ζολιάγκα» χρησιμοποιώντας το και σε άλλες περιπτώσεις.

Η «τραγική μεταμόρφωση» του τίτλου της Γ’ περιόδου είναι φυσικά η μεταμόρφωση του Γκαούρ από παλικάρι είκοσι χρονών σε γέρο ογδόντα χρονών, όταν πίνει το νερό με τις έξι σταγόνες «του μαγικού φίλτρου» του τίτλου της Β’ περιόδου, που του προσφέρει με εντολή της Τζέιν η Χουχού, ενώ οι δύο σταγόνες του φίλτρου που ρίχνει στο κονιάκ που προσφέρει στον Ταρζάν λειτουργούν διαφορετικά, του αφαιρούν είκοσι χρόνια, τον μεταμορφώνουν σε παλικάρι είκοσι χρονών και τον φέρνουν πιο κοντά στην όμορφη δεκαεξάχρονη Ζολιάγκα ή Νταλιάνα για να δεχτεί την αγάπη της που αρχικά την είχε απορρίψει λόγω διαφοράς ηλικίας.

Η εικονογράφηση της Γ’ περιόδου είναι και στο τεύχος αυτό του Κουκάκη, που υπογράφει ως «ΚΟΥΚ-ΑΚΗΣ», ενώ στο αντίστοιχο τεύχος της Β’ περιόδου είναι του Βύρωνα Απτόσογλου που υπογράφει ως Byron.

Το τεύχος 3 της Β’ περιόδου είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο», οπότε μπορεί κανείς να κάνει τη σύγκριση ανάμεσα στις δύο εκδόσεις και να βρει τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Τα δύο τεύχη είναι από τις συλλογές μας, το τεύχος της Γ’ περιόδου από τη δική μου συλλογή και το τεύχος της Β’ περιόδου από τη συλλογή του Γιώργου Βλάχου.



Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 11 Νοεμβρίου 2016




#58) Το Τέρας της Φρίκης

Ο Ταρζάν, ξανανιωμένος από το φίλτρο του φοβερού μάγου Νάχρα Ντου, διώχνει από κοντά του την ξεπερασμένη  πια γι αυτόν στα χρόνια Τζέιν και ζει στη σπηλιά του με την πανέμορφη πρώην σκλάβα του Γιαχάμπα, τη μικρή Νταλιάνα. Όμως, η σατανική ξανθιά συντρόφισσά του προσβάλλεται θανάσιμα και βάζει σε ενέργεια ένα καταχθόνιο σχέδιο. Επισκέπτεται τον απαίσιο φύλαρχο Γιαχάμπα στο χορταρένιο παλάτι του και του προτείνει να εξουδετερώσει τον Γκαούρ και τον Ταρζάν και να γίνει αυτός Άρχοντας της Ζούγκλας, έχοντας στον πλευρό του την ίδια, παντοτινή και ευτυχισμένη συντρόφισσά του. Ο κακούργος φύλαρχος στέλνει τους μισούς αραπάδες του στο πέτρινο βουνό του γερασμένου από το ίδιο φίλτρο και ανήμπορου να αντιδράσει Γκαούρ να τον αιχμαλωτίσουν και με τους άλλους μισούς ακολουθεί τη Τζέιν στη σπηλιά του Ταρζάν για να τον βγάλει κι αυτόν από τη μέση κι έτσι να γίνει αυτός ο παντοδύναμος και αδιαφιλονίκητος Άρχοντας της Ζούγκλας. Στο μεταξύ η Ταταμπού μαθαίνει από την Χουχού πως ο Ταρζάν ξανάνιωσε και ο Γκαούρ γέρασε από την επίδραση του μαγικού φίλτρου με το οποίο τους πότισε η ίδια με τις εντολές και τις οδηγίες της Τζέιν και η πανώρια Ελληνίδα τυφλωμένη από μίσος τρέχει σαν τρελή για τη σπηλιά του Ταρζάν για να εκδικηθεί τη σατανική συντρόφισσά του για το κακό που έκανε στην ίδια και στον αγαπημένο Έλληνα σύντροφό της...

Το τεύχος 58 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Τέρας της Φρίκης» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 1960 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου 1962. Περιλαμβάνει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 4 της Β’ περιόδου που είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 6 Νοεμβρίου 1951 με τίτλο «Ο Λάκκος με τις Κόμπρες» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». «Το Τέρας της Φρίκης» του τίτλου της Γ’ περιόδου είναι ο γιγαντιαίος κάβουρας της στεριάς με το μαύρο μαλλιαρό καβούκι και τα χοντρά και αγκαθωτά πόδια, που ο τρόμος που προκαλεί στο γιο του Ταρζάν, τον αστείο Μπέιμπυ, όταν τον αρπάζει στις μεγάλες φοβερές δαγκάνες του, τον μεταμορφώνει σε έναν ωραίο και δυνατό έφηβο, γιατί ξεπερνάει τον δυνατό ψυχικό κλονισμό που είχε περάσει από μικρός όταν τον είχε αρπάξει ένας πεινασμένος κροκόδειλος και τον έσωσε την τελευταία στιγμή ο πατέρας του. «Ο Λάκκος με τις Κόμπρες» του τίτλου της Β’ περιόδου αναφέρεται στις κόμπρες που δαγκώνουν τον Ταρζάν και το δηλητήριό τους δρα ως αντίδοτο για να επανέλθει ο Άρχοντας της Ζούγκλας στην κανονική του ηλικία και ο Γκαούρ να ξαναγίνει νέος όπως ήταν.

Η ιστορία στα δύο τεύχη των δύο περιόδων είναι ίδια, όμως το κείμενο και η εικονογράφηση διαφέρουν. Στην Γ’ έκδοση το κείμενο ξαναγράφτηκε ώστε να είναι πιο επεξηγηματικό και πιο εκτεταμένο για να καλύψει τις πέντε τελευταίες σελίδες του τεύχους της Β’ περιόδου που περιλάμβαναν την αλληλογραφία του συγγραφέα Νίκου Ρούτσου, που είτε ο ίδιος αυτοπροσώπως, είτε παίρνοντας το ρόλο του Ποκοπίκο επικοινωνεί με τους αναγνώστες του για να τους εξηγήσει πώς θα οργανωθούν σε Γκαουρικούς, Ταρζανικούς και μετά από απαίτηση πολλών παιδιών που δεν είναι ούτε Γκαουρικοί ούτε Ταρζανικοί σε Ποκοπικικούς. Στο ρόλο του Ποκοπίκο ο συγγραφέας είναι κι αυτή τη φορά απολαυστικός, όταν προειδοποιεί τουςμικρούς αναγνώστες που έστειλαν ραβασάκια στη Χουχού, πως αν το επαναλάβουν δεν θα το γλιτώσουν το σφάξιμο και θα δοκιμάσουν την κόψη της χαντζάρας του τρεις φορές την ημέρα πριν το φαγητό.

Η εικονογράφηση της Γ’ περιόδου, εξωφύλλου και εσωτερικού, είναι και στο τεύχος αυτό του Κουκάκη, που υπογράφει ως «ΚΟΥΚ-ΑΚΗΣ», ενώ στο αντίστοιχο τεύχος της Β’ περιόδου είναι του Βύρωνα Απτόσογλου που υπογράφει ως Byron.

Το τεύχος 4 της Β’ περιόδου είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο», οπότε μπορεί κανείς να κάνει τη σύγκριση ανάμεσα στις δύο εκδόσεις και να βρει τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Τα δύο τεύχη είναι από τις συλλογές μας, το τεύχος της Γ’ περιόδου από τη δική μου συλλογή και το τεύχος της Β’ περιόδου από τη συλλογή του Γιώργου Βλάχου.


Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 13 Ιανουαρίου 2017



#59) Το Φάντασμα που Μιλάει

Ο Αμερικανός τυχοδιώκτης Μαξ Άρλαν δέχεται στην καλύβα του την επίσκεψη ενός ζεύγους κακοποιών, παλιών φίλων και συνεργατών του στις σκοτεινές επιχειρήσεις του την εποχή που ζούσε στην Αμερική. Οι δυο αδίσταχτοι κακοποιοί απαιτούν από τον τυχοδιώκτη συμπατριώτη τους να συνεχίσει την εξόντωση των ελεφάντων της Ζούγκλας για να τους προμηθεύει με τους πολύτιμους χαυλιόδοντές τους και του προτείνουν να εξοντώσει τον Γκαούρ και τον Ταρζάν που προστατεύουν τους ελέφαντες και δεν του επιτρέπουν να συνεχίσει την εξόντωσή τους. Οι δυο ήρωες, αδελφωμένοι πια, μαθαίνουν από τον Ποκοπίκο πως ο Μαξ Άρλαν άρχισε πάλι την εξόντωση των ελεφάντων και ξεκινούν αποφασισμένοι να βάλουν ένα τέλος στο εγκληματικό έργο του Αμερικανού τυχοδιώκτη εναντίον της Ζούγκλας και των κατοίκων της. Και δεν έφτανε το δύσκολο έργο της προστασίας των ελεφάντων που πρέπει να φέρουν σε πέρας οι δυο γίγαντες, στη Ζούγκλα εμφανίζεται ένας προϊστορικός δεινόσαυρος που ισοπεδώνει τα πάντα στο διάβα του και απειλεί να ποδοπατήσει όσους θα βρεθούν μπροστά του…

Το τεύχος 59 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Φάντασμα που Μιλάει» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 1960 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 1963. Περιλαμβάνει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 5 της Β’ περιόδου που είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 13 Νοεμβρίου 1951 με τίτλο «Το Τέρας των Τεράτων» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». «Το φάντασμα που μιλάει» του τίτλου της Γ’ περιόδου είναι ο… φοβερός και τρομερός Ποκοπίκο, που κρυμμένος στη σκεπή της καλύβας του αμερικανού τυχοδιώκτη Μαξ Άρλαν, προσπαθεί να τρομοκρατήσει το ζευγάρι των αδίστακτών κακοποιών φιλοξενουμένων του, που προτείνουν στον Αμερικανό να εξοντώσει τον Γκαούρ και τον Ταρζάν. «Το Τέρας των Τεράτων» του τίτλου της Β’ περιόδου αναφέρεται στον προϊστορικό δεινόσαυρο, τον «κατεψυγμένο» όπως τον ονομάζει ο Ποκοπίκο, που εμφανίζεται στη ζούγκλα σπέρνοντας τον πανικό.

Η ιστορία στα δύο τεύχη των δύο περιόδων είναι ίδια, όμως το κείμενο και η εικονογράφηση διαφέρουν. Στην Γ’ έκδοση το κείμενο ξαναγράφτηκε ώστε να είναι πιο επεξηγηματικό και πιο εκτεταμένο για να καλύψει τις πέντε τελευταίες σελίδες του τεύχους της Β’ περιόδου που περιλάμβαναν την αλληλογραφία του συγγραφέα Νίκου Ρούτσου με τους αναγνώστες του. Στην αλληλογραφία του τεύχους αυτού ο συγγραφέας αναφέρεται εκτενώς στην κατ’ εντολή του εισαγγελέα Πολυχρονόπουλου δίωξη εναντίον του για παράβαση του Νόμου 1092/1938 παρ. 17, σύμφωνα με τον οποίο απαγορεύεται στις εφημερίδες και στα περιοδικά να προσφέρουν στους αναγνώστες τους δώρα και βραβεία. Ο Νίκος Ρούτσος αποδίδει τη δίωξη εναντίον του και την κλήση του στη Γενική Ασφάλεια στο γεγονός πως «η μεγάλη κυκλοφορία του «ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ» έχει ανησυχήσει πολλούς… καλούς μας φίλους» και επικαλείται το γεγονός πως και άλλα περιοδικά, όπως το «Ελληνόπουλο», «Ο Θησαυρός των Παιδιών», οι «Περιπέτειες στη Ζούγκλα» και αυτός ακόμα ο «Ταρζάν-Γκαούρ» που έγραφε άλλοτε ο ίδιος και εξέδιδε η «Άγκυρα», έδιναν στους αναγνώστες τους ένα σωρό δώρα, ποδήλατα, μπάλες ποδοσφαίρου, ραδιόφωνα, σειρές τευχών κλπ, αλλά «κανένας δεν πήγε να καταγγείλει στον Εισαγγελέα» τις παραβάσεις τους, πήγαν όμως για το «ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ» που η πρωτοφανής επιτυχία του «έχει καθίσει σε πολλά στομάχια».

«Η δίωξη εναντίον του συγγραφέα και εκδότη Νίκου Ρούτσου, για την πρόθεσή του να προσφέρει δώρα στους αναγνώστες του, αντίθετα με τις προβλέψεις του Μεταξικού νόμου 1092/1938 παρ. 17 που δεν το επιτρέπει, θα πρέπει να συνδέεται με το κλίμα της εποχής και τις διώξεις του μετεμφυλιακού καθεστώτος σε βάρος των αντιπάλων του. Το γενικότερο αυτό κλίμα αξιοποιόταν στο πλαίσιο των υπαρχόντων ανταγωνιστικών οικονομικών συμφερόντων για να προωθούν οι διάφοροι «ημέτεροι» τα συμφέροντά τους έναντι των «υπόπτων» ακόμα κι αν αυτοί μπορεί να ήταν απλώς «συμπαθούντες». Τέτοια υπαρκτά οικονομικά-εκδοτικά συμφέροντα εκείνης της περιόδου θα πρέπει να κρύβονται πίσω από τη δίωξη του εκδότη Νίκου Ρούτσου, που μην μπορώντας να ανταγωνιστούν τη συγγραφική του δεινότητα και την ικανότητά του να συναρπάζει τα παιδιά της εποχής προσπαθούσαν να αξιοποιήσουν τις δυνατότητες που τους έδινε το κλίμα 
της εποχής για να τον μειώσουν και να περιορίσουν την ανάπτυξή του ως εκδότη.

Η εικονογράφηση της Γ’ περιόδου, εξωφύλλου και εσωτερικού, είναι και στο τεύχος αυτό του Κουκάκη, που υπογράφει ως «ΚΟΥΚ-ΑΚΗΣ», ενώ στο αντίστοιχο τεύχος της Β’ περιόδου είναι του Βύρωνα Απτόσογλου που υπογράφει ως Byron.

Το τεύχος 5 της Β’ περιόδου είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο», οπότε μπορεί κανείς να κάνει τη σύγκριση ανάμεσα στις δύο εκδόσεις και να βρει τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Τα δύο τεύχη είναι από τις συλλογές μας, το τεύχος της Γ’ περιόδου από τη δική μου συλλογή και το τεύχος της Β’ περιόδου από τη συλλογή του Γιώργου Βλάχου.



Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 24 Ιανουαρίου 2017




#60) Το Σιδερένιο Πουλί

Χιλιάδες εξαγριωμένοι ιθαγενείς από όλες τις φυλές της ζούγκλας φτάνουν στο θεόρατο πέτρινο βουνό του Γκαούρ, σέρνοντας δεμένο τον Ταρζάν και κατηγορώντας τον πως είναι ανίκανος να τους προστατέψει από τους λευκούς που έρχονται στη Ζούγκλα για να τους σκοτώνουν με τα μαύρα καλάμια τους, για να τους αρπάζουν τα διαμάντια και ό,τι πολύτιμο έχουν, να αφανίζουν τα άγρια θεριά της ζούγκλας για να πάρουν τα τομάρια τους και ακόμα για να πάρουν σκλάβες τις γυναίκες και τις κόρες τους. Οι εξαγριωμένοι ιθαγενείς είναι αποφασισμένοι να κάψουν ζωντανό τον Ταρζάν και ζητούν από τον Έλληνα γίγαντα να πάρει τη θέση του και να γίνει αυτός Άρχοντας της Ζούγκλας. Ο Γκαούρ καταλαβαίνει πως η ζωή του αδελφικού φίλου του βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο και προσπαθεί να σώσει κι αυτόν και το θρόνο του ξεγελώντας τους ιθαγενείς με ένα παράτολμο σχέδιο. Προσποιείται πως δέχεται την πρότασή τους, τους οδηγεί βαθιά στη χαράδρα του Διαβόλου μπροστά στο στόμιο μιας ευρύχωρης σπηλιάς και διατάζει τους ιθαγενείς να φυλακίσουν τον Ταρζάν στη σπηλιά που κρύβει ένα μυστικό που μόνο αυτός γνωρίζει…

Το τεύχος 60 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Σιδερένιο Πουλί» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 1960 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 1963. Περιλαμβάνει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 6 της Β’ περιόδου που είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 20 Νοεμβρίου 1951 με τίτλο «Η Μάχη με το Χάρο» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». «Το σιδερένιο πουλί» του τίτλου της Γ’ περιόδου είναι το ελικόπτερο με το οποίο οι δυο λευκοί τυχοδιώκτες απαγάγουν την πανώρια Ταταμπού, για να την προσφέρουν σκλάβα στον Μαξ Άρλαν και να δεχτεί να συνεργαστεί μαζί τους. «Η μάχη με το Χάρο» του τίτλου της Β’ περιόδου δεν είναι ευδιάκριτο πού αναφέρεται, είναι πιθανόν όμως να αναφέρεται στη μονομαχία του Γκαούρ και του Νταμπούχ με το τεράστιο κόκκινο φίδι, κόκκινο στη Β’ περίοδο, μαύρο στη Γ’ περίοδο, που κουλουριάστηκε γύρω τους, τους σφίγγει και κινδυνεύουν να τους συνθλίψει.

Η ιστορία στα δύο τεύχη των δύο περιόδων είναι ίδια, όμως το κείμενο και η εικονογράφηση διαφέρουν. Στην Γ’ έκδοση το κείμενο ξαναγράφτηκε περιλαμβάνοντας αλλαγές και βελτιώσεις και έγινε πιο επεξηγηματικό και πιο εκτεταμένο για να καλύψει τις τέσσερις από τις εφτά συνολικά τελευταίες σελίδες του τεύχους της Β’ περιόδου, που περιλάμβαναν την αλληλογραφία του συγγραφέα Νίκου Ρούτσου με τους αναγνώστες του, τη διαφήμιση του περιοδικού και του επόμενου τεύχους του και επίσης τη διαφήμιση προσεχώς του περιοδικού «Ποκοπίκο». Ενδιαφέρον έχει μια χαρακτηριστική διαφορά ανάμεσα στα δύο τεύχη. Στη Β’ περίοδο η κίνηση των ιθαγενών να ανατρέψουν τον Άρχοντα της Ζούγκλας αναφέρεται ως «επανάσταση στη Ζούγκλα», ενώ στη Γ’ περίοδο η ίδια κίνηση χαρακτηρίζεται ως «επιδρομή κανιβάλων». Είναι φανερό πως την αλλαγή αυτή ο συγγραφέας την έκανε συνειδητά και το ερώτημα που τίθεται είναι, γιατί έγινε αυτή η αλλαγή που κάθε άλλο παρά βελτιώνει, όπως θα ήταν αναμενόμενο για μια μεταγενέστερη επεξεργασία, την αρχική περιγραφή; Γιατί ο συγγραφέας εγκαταλείπει το χαρακτηρισμό ως  επανάστασης, μιας δράσης που είναι πιο κοντά στην έννοια της επανάστασης και χαρακτηρίζει τη δράση αυτή ως επιδρομή που δεν αποδίδει αυτό που περιγράφει; Το περίεργο είναι πως ο όρος επανάσταση χρησιμοποιήθηκε δύο περίπου χρόνια μετά τη λήξη του εμφυλίου και εγκαταλείφτηκε έντεκα περίπου χρόνια αργότερα! Γιατί; Μήπως το κλίμα, οι πιέσεις και οι διωγμοί των νικητών εναντίον των ηττημένων και των «συμπαθούντων» είχαν ήδη παγιώσει, έντεκα χρόνια μετά, το επιθυμητό για τους νικητές αποτέλεσμα;

Στην εκτεταμένη αλληλογραφία του συγγραφέα με τους αναγνώστες στο τεύχος της Β’ περιόδου ο Νίκος Ρούτσος αναφέρεται πάλι στις απαγορεύσεις που αντιμετωπίζει, αυτή τη φορά να μοιράσει με κλήρωση στους τυχερούς αναγνώστες του ελληνικές σημαίες, όταν άλλοι κάνουν κληρώσεις με ποδήλατα, ραδιόφωνα, μπάλες χωρίς να τους το απαγορεύει κανένας. Μάλιστα, πληροφορεί τους αναγνώστες του πως θα στείλει επιστολή εκ μέρους όλων στην Α.Μ. τον Βασιλέα Παύλο, που αν φτάσει στα χέρια του βασιλιά είναι βέβαιος πως τα πράγματα θα αλλάξουν. Ακόμα, πληροφορεί τους αναγνώστες του πως η μέρα της δίκης του για τα βραβεία που ανακοίνωσε πως θα δώσει δεν ορίστηκε ακόμα και μόλις λάβει την κλήση θα τη δημοσιεύσει αμέσως στο περιοδικό. Καλεί όμως τα παιδιά να μην κάνουν τίποτα, ούτε στη δίκη να παρευρεθούν, ούτε ως μάρτυρες να προσέλθουν, ούτε εράνους να κάνουν για να εξαγοράσουν τη φυλάκιση αν καταδικαστεί, το μόνο που χρειάζεται να κάνουν για να τον βοηθήσουν είναι να διαβάζουν και να διαδίδουν τα τεύχη του περιοδικού και μάλιστα διαβεβαιώνει πως έχει πάρει τα μέτρα του και ακόμα και στη φυλακή να τον κλείσουν το περιοδικό θα κυκλοφορεί κανονικά κάθε Τρίτη, όπως πάντα!

Η εικονογράφηση της Γ’ περιόδου, εξωφύλλου και εσωτερικού, είναι και στο τεύχος αυτό του Κουκάκη, που υπογράφει ως «ΚΟΥΚ-ΑΚΗΣ», ενώ στο αντίστοιχο τεύχος της Β’ περιόδου είναι του Βύρωνα Απτόσογλου που υπογράφει ως Byron.

Το τεύχος 6 της Β’ περιόδου είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο», οπότε μπορεί κανείς να κάνει τη σύγκριση ανάμεσα στις δύο εκδόσεις και να βρει τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Τα δύο τεύχη είναι από τις συλλογές μας, το τεύχος της Γ’ περιόδου από τη δική μου συλλογή και το τεύχος της Β’ περιόδου από τη συλλογή του Γιώργου Βλάχου.



Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 8 Φεβρουαρίου 2017




#61) Το Στοιχειό της Χαράδρας

Ο Ποκοπίκο που είχε βγει για κυνήγι αγρίων κονίκλων γυρνάει τρομαγμένος στην κορυφή του πέτρινου βουνού και εξηγεί στον Γκαούρ και στην Ταταμπού τι του συνέβη. Ενώ είχε στήσει καρτέρι στο βράχο όπου πάει συνήθως για να φονεύσει με τη χαντζάρα του αγρίους κονικλαράδες, εμφανίστηκε ένα παράξενο θεριό, μια τεράστια σαύρα, που του μίλησε με ανθρώπινη λαλιά και τον ρώτησε αν μπορεί να… τον ρωτήσει κάτι! Ο Γκαούρ και η Ταταμπού δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα γέλια τους, γιατί νομίζουν πως ο Ποκοπίκο αστειεύεται όπως συνήθως και ο νάνος παρεξηγιέται, φεύγει θυμωμένος και απογοητευμένος από το βουνό και πάει στην σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας όπου ανακοινώνει πως τυγχάνει άνεργος και  χασομέρης και ζητάει εργασία, γιατί δεν άντεχε άλλο να είναι στην υπηρεσία του Γκαούρ και υπέβαλε παραίτηση! Ο Ταρζάν τον μαλώνει και τον πετάει έξω από τη σπηλιά και ο Ποκοπίκο απογοητευμένος αυτή τη φορά από την ανάρμοστη συμπεριφορά του Άρχοντα της Ζούγκλας του απαντάει με θυμό πως είναι κρίμα που στις φλέβες του τρέχει το αίμα του Γκαούρ. Ο Άρχοντας της Ζούγκλας τρέχει στο πέτρινο βουνό όπου ο Γκαούρ που δεν μπορεί να πει ποτέ ψέματα παραδέχεται πως χρειάστηκε κάποτε για να τον σώσει να του προσφέρει το αίμα του. Όμως ο Ταρζάν αρνείται την παλιά προσφορά του Έλληνα γίγαντα γιατί δεν μπορεί να δεχτεί να κυλάει στις φλέβες του ένα ξένο αίμα που δεν είναι της ράτσας του, της γενιάς του και της πατρίδας του και κόβει τη φλέβα του αριστερού του χεριού για να χυθεί το ξένο αίμα προτιμώντας το θάνατο…

Το τεύχος 61 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Στοιχειό της Χαράδρας» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 1960 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 1963. Περιλαμβάνει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 7 της Β’ περιόδου που είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 27 Νοεμβρίου 1951 με τίτλο «Ο Στοιχειωμένος Βράχος» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». «Το στοιχειό της χαράδρας» του τίτλου της Γ’ περιόδου είναι φυσικά η γιγάντια σαύρα που μιλάει με ανθρώπινη λαλιά, ενώ ο τίτλος της Β’ περιόδου αναφέρεται επίσης στην παράξενη σαύρα που μιλάει, αλλά έμμεσα, από το «στοιχειωμένο βράχο» όπου εμφανίζεται.

Την περίοδο που γράφτηκε αυτή η περιπέτεια, αρχές της δεκαετίας του πενήντα, στην ελληνική κοινωνία η ιδεολογία των νικητών του εμφυλίου, η ιδεολογία του εθνικισμού, της εθνικοφροσύνης, της ανωτερότητας της ελληνικής φυλής και της ιερότητας του αίματός της ήταν στο απόγειό της και οι σχετικές αναφορές του συγγραφέα Νίκου Ρούτσου στην περιπέτεια αυτή ήταν απόλυτα εναρμονισμένες, σε βαθμό ίσως μιας συνειδητής γελοιοποίησης, με τις κυριαρχούσες ακρότητες της ιδεολογίας αυτής. Το ιερό αίμα του Έλληνα γίγαντα Γκαούρ, όταν μεταγγίζεται στις φλέβες του Ταρζάν, του χαρίζει και όλα τα χαρακτηριστικά και τα προτερήματα της ελληνικής φυλής, αλλά ακόμα κι αν το αίμα ενός λιονταριού μεταγγιστεί στις φλέβες ενός ανθρώπου θα του χαρίζει όλο το θάρρος και τη δύναμη που διαθέτει το θεριό! Αυτές τις ακρότητες που διαβάζαμε στο «Γκαούρ-Ταρζάν» μικροί τότε εκείνη την εποχή και δέκα χρόνια αργότερα στην Γ’ έκδοση του περιοδικού δεν τις προσλαμβάναμε τόσο ως ακρότητες, γιατί κάτι τέτοια για την ιερότητα του αίματος και την ανωτερότητα της ελληνικής φυλής μας τα έλεγαν ακόμα και στο σχολείο! Αν λοιπόν το αίμα των Ελλήνων είναι ιερό, γιατί δεν θα μπορούσε να εμπεριέχει ως εκδήλωση της ιερότητάς του και τα χαρακτηριστικά και τα προτερήματα της φυλής μας; Κι αν το αίμα των Ελλήνων εμπεριέχει τα χαρακτηριστικά και τα προτερήματα της φυλής, γιατί οποιοδήποτε άλλο αίμα, ακόμα και ενός λιονταριού, δεν θα μπορούσε να εμπεριέχει κι αυτό τα χαρακτηριστικά και τα προτερήματα αυτού που το φέρει;


Η εικονογράφηση της Γ’ περιόδου, εξωφύλλου και εσωτερικού, είναι και στο τεύχος αυτό του Κουκάκη, που υπογράφει ως «ΚΟΥΚ-ΑΚΗΣ», ενώ στο αντίστοιχο τεύχος της Β’ περιόδου είναι του Βύρωνα Απτόσογλου που υπογράφει ως Byron.

Το τεύχος 7 της Β’ περιόδου είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο», οπότε μπορεί κανείς να κάνει τη σύγκριση ανάμεσα στις δύο εκδόσεις και να βρει τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Τα δύο τεύχη είναι από τις συλλογές μας, το τεύχος της Γ’ περιόδου από τη δική μου συλλογή και το τεύχος της Β’ περιόδου από τη συλλογή του Γιώργου Βλάχου.



Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 5 Μαρτίου 2017



#62) Η Φυλή των Σκελετανθρώπων

Ο Ταρζάν θεωρεί πως ήταν έγκλημα του Γκαούρ να του προσφέρει το αίμα του και να ζει χωρίς να το ξέρει με ξένο αίμα και απαιτεί από τον Έλληνα γίγαντα να φύγει με τη συντρόφισσά του από την επικράτειά του ή να μείνει, αλλά να αφήσει τις ψευτοπαλληκαριές και να υπακούει τυφλά στον άρχοντά του. Ο Γκαούρ που δεν θέλει να κάνει κακό στον Ταρζάν, αλλά η ελληνική του υπερηφάνεια δεν του επιτρέπει να μείνει άλλο κάτω από αυτές τις συνθήκες στη ζούγκλα, εγκαταλείπει το βασίλειο του Ταρζάν και με την Ταταμπού και τον Ποκοπίκο περνούν το Μεγάλο Ποτάμι, φτάνουν στην Πέρα Ζούγκλα και εκεί, με ένα καταπληκτικό τέχνασμα του Ποκοπίκο ο Γκαούρ γίνεται Άρχοντας της άγριας και ανεξερεύνητης αυτής περιοχής. Όλες οι φυλές των κανιβάλων της Πέρα Ζούγκλας δηλώνουν υποταγή στο νέο άρχοντα και εγκαθιστούν τους τρεις συντρόφους στην «Ιερή Σπηλιά», που βρίσκεται στους πρόποδες ενός μικρού καταπράσινου ειδυλλιακού λόφου γεμάτου με πολύχρωμα μυρωμένα αγριολούλουδα, δέντρα με γλυκόχυμους καρπούς και πηγές με κρυστάλλινα νερά. Όμως, ο Ταρζάν μετανιώνει πικρά για την άσχημη και προσβλητική συμπεριφορά του προς τον Έλληνα γίγαντα και χωρίς να γνωρίζει την απρόσμενη τύχη που τον περίμενε στη μυστηριώδη περιοχή πέρα από το Μεγάλο Ποτάμι, αποφασίζει να αψηφήσει τους δαίμονες, τα στοιχειά, τα τέρατα και τους πολυάριθμους εχθρούς που κατοικούν στην Πέρα Ζούγκλα και να πάει να βοηθήσει τον αδελφό του…

Το τεύχος 62 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Η Φυλή των Σκελετανθρώπων» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 1960 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 1963. Περιλαμβάνει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 8 της Β’ περιόδου που είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 1951 με τίτλο «Η χώρα των Νεκρών» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Οι τίτλοι των τευχών και στις δύο περιόδους έκδοσης αυτής της ιστορίας αναφέρονται στην πηγή που υπάρχει κοντά στην «Ιερή Σπηλιά», που όποιος πιει από το νερό της βλέπει να έρχονται από τη «χώρα των νεκρών» και να εμφανίζονται μπροστά του οι ανθρώπινοι σκελετοί της «φυλής των σκελετανθρώπων».

Η εικονογράφηση της Γ’ περιόδου, εξωφύλλου και εσωτερικού, είναι και στο τεύχος αυτό του Κουκάκη, που έχει την υπογραφή του, «ΚΟΥΚ-ΑΚΗΣ», μόνο στο εξώφυλλο, ενώ στο αντίστοιχο τεύχος της Β’ περιόδου είναι του Βύρωνα Απτόσογλου που υπογράφει ως Byron.

Το τεύχος 8 της Β’ περιόδου είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο», οπότε μπορεί κανείς να κάνει τη σύγκριση ανάμεσα στις δύο εκδόσεις και να βρει τις ομοιότητες και τις διαφορές τους. Τα δύο τεύχη είναι από τις συλλογές μας, το τεύχος της Γ’ περιόδου από τη δική μου συλλογή και το τεύχος της Β’ περιόδου από τη συλλογή του Γιώργου Βλάχου.



Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 17 Μαρτίου 2017



#63) Μονομαχία στο Βυθό


Το τεύχος 63 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Μονομαχία στο Βυθό» κυκλοφόρησε στις 8 Δεκεμβρίου 1960 και σε ανατύπωση στις 31 Ιανουαρίου 1963. Η ιστορία που περιλαμβάνει είναι συνέχεια της ιστορίας που περιλαμβάνει το τεύχος 8 της Β’ περιόδου που έχει ήδη αναρτηθεί, που σημαίνει πως το τεύχος 63 περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 9 της Β’ περιόδου που εκδόθηκε εννιά ακριβώς χρόνια νωρίτερα, στις 11 Δεκεμβρίου 1951. Ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους της Β’ περιόδου, «Το όρνιο της καταιγίδας», είναι απόλυτα επιτυχημένος, γιατί ανταποκρίνεται με τον καλύτερο τρόπο στο περιεχόμενο της ιστορίας, όπως γίνεται φανερό και από το εξώφυλλο της Γ’ περιόδου, ενώ ο τίτλος «Μονομαχία στο Βυθό», εκτός που δεν είναι τόσο εντυπωσιακός, υστερεί, γιατί αναφέρεται σε ένα επιμέρους επεισόδιο που δεν έχει οργανική σχέση με τη βασική υπόθεση.

Στο τεύχος αυτό ο Γκαούρ εξακολουθεί να είναι άρχοντας της «Πέρα Ζούγκλας» και ζει μαζί με την Ταταμπού και τον Ποκοπίκο στην «Ιερή Σπηλιά» που του έχει παραχωρηθεί από τις άγριες φυλές των κανιβάλων αυτής της άγνωστης και ανεξερεύνητης περιοχής. Ο Γκαούρ παραχωρεί τον τίτλο του βασιλιά της «Πέρα Ζούγκλας» στον Ταρζάν, γιατί πιστεύει πως μονάχα ένας άρχοντας πρέπει να κυβερνάει ολόκληρη την απέραντη Ζούγκλα και αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από το φίλο του, αλλά οι υπήκοοί του είναι εντελώς αντίθετοι σε μια τέτοια προοπτική και προσπαθούν να ξεφορτωθούν τον Ταρζάν χωρίς να το καταλάβει ο βασιλιάς τους. Στο μεταξύ, το Βουνό που έχει τη σπηλιά του ο Γκαούρ το έχει καταλάβει ο τυχοδιώκτης Μαξ Άρλαν επωφελούμενος από την απουσία του Έλληνα ήρωα. Στην ιστορία αυτή ο Ρούτσος εμπνευσμένος πιθανόν από το σωκρατικό «Εν οίδα ότι ουδέν οίδα», «Ένα ξέρω, πως δεν ξέρω τίποτα», βάζει στο στόμα της Χουχούς, που προσπαθεί χωρίς επιτυχία να κρύψει αυτά που ξέρει, τα λόγια, «Να! ξέρω πως… δεν ξέρω τίποτις» σε έναν ιδιαίτερα απολαυστικό διάλογο με τον Ποκοπίκο.

Προκόπης Κωφός




#64) Ο Τερατάνθρωπος Μποχάρ

Το τεύχος 64 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Τερατάνθρωπος Μποχάρ» κυκλοφόρησε στις 15 Δεκεμβρίου 1960 και σε ανατύπωση στις 7 Φεβρουαρίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 10 της Β’ περιόδου με τίτλο «Η Φυλή των Φαντασμάτων», που κυκλοφόρησε στις 18 Δεκεμβρίου 1951. Η εικονογράφηση, εξωφύλλου και εσωτερική, αυτής της ιστορίας του Νίκου Ρούτσου στην Γ’ περίοδο της έκδοσης του περιοδικού είναι έργο του Κουκάκη.

Τα «Φαντάσματα» είναι οι κανίβαλοι της πιο άγριας φυλής της Πέρα Ζούγκλας και έχουν αρχηγό το τερατάνθρωπο Μποχάρ. Ζουν με τον γιγαντιαίο αρχηγό τους σε μια απέραντη σπηλιά που βρίσκεται στο κούφιο εσωτερικό ενός πέτρινου, κωνικού βουνού κοντά σε μια μεγάλη λίμνη. Μέσα στο λαβύρινθο του κούφιου αυτού βουνού εγκλωβίζονται ο Γκαούρ και η Ταταμπού αναζητώντας τον Ποκοπίκο και κινδυνεύουν να γίνουν τροφή του ανθρωποφάγου Μποχάρ. Από την τραγική κατάσταση που βρίσκονται θα τους σώσει για μια ακόμα φορά, ποιος άλλος;, ο αιώνιος προστάτης των «κουτών και αδυνάτων», ο φοβερός και τρομερός Ποκοπίκο, που και σ’ αυτή την ιστορία έχει μεγάλα κέφια και ανάμεσα στα άλλα προσποιείται πως θέλει να ανταλλάξει τη χαντζάρα του με το κανονάκι του κόντε Τζουτζούκου!


Προκόπης Κωφός






Τόμος 9 --------------------------------------------------------------------------------------------------------



#65) Τα Μαύρα Φαντάσματα

Ο τερατάνθρωπος Μποχάρ μην υποφέροντας άλλο την αδιαφιλονίκητη  κυριαρχία του Γκαούρ στην Πέρα Ζούγκλα παίρνει τους αραπάδες του, τα  τρομερά «Μαύρα Φαντάσματά» του, περνούν το Μεγάλο Ποτάμι,  μεταναστεύουν στην περιοχή της επικράτειας του Ταρζάν και  καταλαμβάνουν το βουνό του Έλληνα γίγαντα. Πρώτος στόχος του Μποχάρ  για να επιβεβαιωθεί η κυριαρχία του και η υποταγή όλων των φυλών της  περιοχής στη δική του εξουσία είναι ο Ταρζάν. Ο Άρχοντας της Ζούγκλας  αν και καταφέρνει να αντιμετωπίσει την πρώτη επίθεση των «Μαύρων  Φαντασμάτων» στη σπηλιά του, αναγκάζεται να δεχτεί τη βοήθεια και τη  φιλία του παλιού εχθρού του, του μετανιωμένου Γιαχάμπα. Είναι όμως  αληθινές οι διαβεβαιώσεις του Γιαχάμπα, πως είναι ο μόνος φύλαρχος της  περιοχής που δεν δήλωσε υποταγή στον Μποχάρ;

Το τεύχος 65 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Τα Μαύρα  Φαντάσματα» κυκλοφόρησε στις 22 Δεκεμβρίου 1960 και σε ανατύπωση στις  14 Φεβρουαρίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος  11 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Θεός της Χρυσής Φωτιάς», που  κυκλοφόρησε στις 25 Δεκεμβρίου 1951.

Η ιστορία αυτή και στην Β’ και στη Γ’ περίοδο της έκδοσής της  κυκλοφόρησε Χριστούγεννα, του 1951 και του 1960 αντίστοιχα, και ο  συγγραφέας της, Νίκος Ρούτσος, αξιοποιεί το γιορταστικό κλίμα των  ημερών για να αναφερθεί στον θεό της Αγάπης, το θεό που κηρύττει στη  Ζούγκλα η ιεραπόστολος Γιοχάνα, που με την έλευσή του ανήμερα των  Χριστουγέννων θα ανοίξουν τα ουράνια και θα πέσει από ψηλά πάνω στις  καρδιές εχθρών και φίλων μια «χρυσή φωτιά», σαν βροχή. Αυτός είναι «Ο  Θεός της Χρυσής Φωτιάς» του τίτλου της Β’ περιόδου! Ο Ποκοπίκο βέβαια  έχει εντελώς διαφορετική άποψη για θεούς και δαίμονες! Απολαύστε τον  στη σελίδα 24, πώς υπερασπίζεται τον θεό της Ζούγκλας, τον Κράουμπα,  έναντι του θεού της Αγάπης της Γιοχάνας! Απολαύστε επίσης και τη  Χουχού, που όλα τα κακά που συμβαίνουν τα αποδίδει στις προσπάθειες  όλων των αρσενικών της Ζούγκλας, που υποταγμένα στη γοητεία της  προσπαθούν να την κατακτήσουν!


Προκόπης Κωφός




#66) Τα Φτερωτά Τέρατα

Ο τερατάνθρωπος Μποχάρ και τα «Μαύρα Φαντάσματά» του έχουν θρονιαστεί  στο πέτρινο βουνό του Έλληνα γίγαντα και χρησιμοποιώντας το σαν βάση  κάνουν επιδρομές σπέρνοντας στη Ζούγκλα τον όλεθρο και την καταστροφή.  Ο Γκαούρ και ο Ταρζάν με τις συντρόφισσές τους, την Ταταμπού και τη  Τζέιν, πρέπει να τους διώξουν χωρίς καθυστέρηση. Η επίθεση που  οργανώνουν γίνεται τη νύχτα και την επιχειρούν έχοντας βάψει τα σώματά  τους με κατάλληλες φυτικές μπογιές για να φαίνονται σαν «μισολιωμένοι
βρικόλακες». Τα «Μαύρα Φαντάσματα» όταν τους βλέπουν πανικοβάλλονται,  αλλά παίρνουν θάρρος όταν εμφανίζεται ο τερατόμορφος αρχηγός τους. Και  δεν φτάνουν όλα αυτά, στο νυχτερινό ουρανό της Ζούγκλας αντηχούν οι  κρωγμοί των τεράστιων «φτερωτών τεράτων» Γκραχούβ, που έρχονται να  χορτάσουν με τις σάρκες των νεκρών ιθαγενών και απειλούν και τους  ζωντανούς. Ο Ποκοπίκο παίρνει κι αυτός μέρος στο μακελειό και εξηγεί στη Χουχού τι πρέπει να κάνει, να τραβάει στην μπάντα τους  «σφαγμένους» για να μην τους ξανασφάζει και χασομερούν!

Το τεύχος 66 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Τα Φτερωτά  Τέρατα» κυκλοφόρησε στις 29 Δεκεμβρίου 1960 και σε ανατύπωση στις 21  Φεβρουαρίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 12  της Β’ περιόδου με τίτλο «Η Φωλιά του Σκορπιού», που κυκλοφόρησε την  Τρίτη 1 Ιανουαρίου 1952. Ο τίτλος του τεύχους της Β’ περιόδου  αναφέρεται στον τεράστιο σκορπιό που έχει τη φωλιά του στο τεράστιο  κεφάλι του Μποχάρ.


Προκόπης Κωφός




#67) Ο Ήρωας των Ηρώων

Αντί για κουλούρι Θεσσαλονίκης, «Γκαούρ-Ταρζάν»!

Το τεύχος 67 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Ήρωας των Ηρώων» κυκλοφόρησε στις πόλεις στις 5 Ιανουαρίου 1961. Λόγω των διακοπών των Χριστουγέννων που δεν είχαμε σχολείο είχα βρεθεί με τη μάνα μου στη Θεσσαλονίκη και μάλλον εκείνη τη μέρα επιστρέφαμε στο Λιτόχωρο. Ήμασταν στο «πρακτορείο», είχαμε επιβιβαστεί ήδη στο λεωφορείο και γκρίνιαζα να μου δώσει μια δραχμή να κατεβώ να πάρω ένα κουλούρι, γιατί στο Λιτόχωρο όπου ζούσαμε δεν είχε τότε κουλούρια.
Τελικά, προς μεγάλη μου τύχη, ελλείψει δραχμής, απέσπασα ένα δίφραγκο και κατέβηκα αναζητώντας αυτόν που είχα δει πριν λίγο από το παράθυρο του λεωφορείου να περνάει με τα κουλούρια του. Δεν τον βρήκα, αλλά το βλέμμα μου έπεσε στα περιοδικά που ήταν κρεμασμένα σ’ ένα κοντινό περίπτερο. Στα μάτια ενός παιδιού της τρίτης Δημοτικού έκανε εντύπωση το εξώφυλλο με τον γιγάντιο κάβουρα να κρατάει τους ήρωες στις δαγκάνες του. Με κάποιο δισταγμό, γιατί θα ξόδευα και τις δύο δραχμές, τόλμησα και αγόρασα το πρώτο μου τεύχος του «Γκαούρ-Ταρζάν», το πρώτο παιδικό περιοδικό εκείνης της εποχής που διάβασα στη ζωή μου. 

Το ταξίδι με το λεωφορείο από τη Θεσσαλονίκη για το Λιτόχωρο διαρκούσε τότε πάνω από τρεις ώρες και μέσα σ’ αυτό το διάστημα καθώς διάβαζα το νέο πολύτιμο απόκτημά μου άνοιξε ένα παράθυρο σε έναν καινούριο κόσμο που θα με συντρόφευε για πολλά χρόνια και κρατάει ακόμα μια ξεχωριστή γωνιά στη σκέψη μου και στα συναισθήματά μου. Θυμάμαι πόσο περίπλοκη μου είχε φανεί η ιστορία που διάβαζα, που για να την καταλάβω και να τη χορτάσω, επειδή δεν ήμουν καθόλου εξοικειωμένος στο πρώτο τεύχος με τους χαρακτήρες, ούτε είχα διαβάσει μέχρι τότε «εξωσχολικά» βιβλία, χρειαζόταν να γυρίζω πάλι από την αρχή. Στο τεύχος αυτό εκτός από τους βασικούς ήρωες και τον αστείο γιο του Ταρζάν, το Μπέιμπη, που αργότερα «μεταμορφώθηκε» στον υπέροχο Κραγιαμπού, εμπλέκονται στην ιστορία ο τερατάνθρωπος Μποχάρ, ο τυχοδιώκτης Μαξ Άρλαν που θέλει να μεταφέρει τον αιχμάλωτο τερατάνθρωπο στην Αμερική να τον αξιοποιήσει ως αξιοθέατο για να κερδίσει «δισεκατομμύρια», ο γοριλάνθρωπος Νταμπούχ, η πάντα μυστηριώδης και ανεξερεύνητη Πέρα Ζούγκλα που χωρίζεται από την επικράτεια του Ταρζάν με το Μεγάλο Ποτάμι και ένας μεγάλος θησαυρός.

Το επόμενο τεύχος του Γκαούρ-Ταρζάν που απέκτησα ήταν το νούμερο 70 με τίτλο «Ο Δαίμονας της Ζούγκλας». Μόλις τότε άρχισε να διαδίδεται στο Λιτόχωρο η ανάγνωση των παιδικών περιοδικών και τα παλιότερα τεύχη του «Γκαούρ-Ταρζάν», αλλά και του «Μικρού Ήρωα» και του Υπερανθρώπου» δεν υπήρχαν. Μερικά παλιότερα τεύχη έφερναν παιδιά που πήγαιναν στην Κατερίνη και μας τα δάνειζαν να τα διαβάσουμε όσοι δεν είχαμε το προνόμιο να τα προμηθευόμαστε από τις «μεγάλες αγορές». Τα περισσότερα μπορέσαμε να τα αποκτήσουμε και να τα διαβάσουμε αργότερα, όταν εκδόθηκαν σε ανατύπωση. Για την ιστορία προσθέτω πως την ίδια εβδομάδα που κυκλοφορούσε το τεύχος 67 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν», 
κυκλοφορούσε το τεύχος 411 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Δύο ήρωες πεθαίνουν» και το τεύχος 10 του «Υπερανθρώπου» με τίτλο «Στα Δόντια του Λιονταριού». Τρεις μήνες αργότερα, στη 1 Απριλίου 1961, κυκλοφόρησε το τεύχος 1 της ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» και στις 23 Νοεμβρίου 1961 κυκλοφόρησε το τεύχος 1 της ανατύπωσης του «Γκαούρ-Ταρζάν» της Γ’ περιόδου.

Προκόπης Κωφός



#68) Τρομακτική Κατακόμβη


Από τη μέρα που ο αμερικανός τυχοδιώκτης Μαξ Άρλαν είδε τον  τερατάνθρωπο Μποχάρ, σκέφτηκε πως βρήκε τον τρόπο να γίνει πλούσιος  και δυνατός. Αν καταφέρει να τον πιάσει και να τον μεταφέρει σκλάβο  του στην Αμερική, θα αποκτήσει τεράστια περιουσία από το χρυσάφι που  θα πληρώνει ο κόσμος μόνο και μόνο για να τον βλέπει. Μια φοβερή  νύχτα, που μια τροπική μπόρα με καταρράκτες νερού, αστραπές, κεραυνούς  και μπουμπουνητά δέρνει αλύπητα την απέραντη άγρια Ζούγκλα, ο  αμερικανός τυχοδιώκτης φτάνει στα χαλάσματα του αρχαίου ναού, στη  βαθιά καταπακτή όπου ζει ο φοβερός μάγος Νάχρα-Ντου με την τερατόμορφη  γριά στρίγκλα που τον υπηρετεί και ζητάει τη βοήθειά του. Ο  παντοδύναμος μάγος μπορεί να τον βοηθήσει να υποτάξει τον τρομερό τερατάνθρωπο δίνοντάς του ένα θαυματουργό φίλτρο, που μόλις το μυρίσει  ο Μποχάρ θα γίνει αμέσως πειθήνιο όργανο και θα υπακούει τυφλά τον  αμερικανό τυχοδιώκτη. Όμως, το αντάλλαγμα  που ζητάει ο Νάχρα-Ντού για  να δώσει το μαγικό του φίλτρο, ποτέ δεν θα μπορούσε ο Μαξ Άρλαν να το  διανοηθεί. Ο καταχθόνιος μάγος ζητάει από τον αμερικανό τυχοδιώκτη να  του φέρει τα κομμένα κεφάλια του Γκαούρ και του Ταρζάν και μόνο τότε  θα του δώσει το μαγικό φίλτρο…

Στην εξέλιξη της ιστορίας κάτοχος του θαυματουργού αυτού φίλτρου  γίνεται και ο Ποκοπίκο, που όμως συλλαμβάνεται, όχι από μία, ούτε από  δύο, ούτε από τρεις, αλλά από σαράντα δύο όμορφες αλλά πεινασμένες  αραπίνες που ανάβουν αμέσως φωτιά για να τον ψήσουν ζωντανό. Ο  Ποκοπίκο καταφέρνει να πείσει τις λαίμαργες αραπίνες πως αν μυρίσουν  το φίλτρο του θα μοσχοβολούν σε όλη τους τη ζωή. Οι χαριτωμένες ανθρωποφάγες μην αντέχοντας στον πειρασμό το μυρίζουν και  μετατρέπονται σε χαρέμι του διαβολεμένου νάνου και… ποιος είδε τη  Χουχού και δεν τη φοβήθηκε, όταν είδε τον Ποκοπίκο με τις ξετρελαμένες  μαζί του αραπινούλες του…

Το τεύχος 68 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Τρομακτική  Κατακόμβη» κυκλοφόρησε στις 12 Ιανουαρίου 1961 και σε ανατύπωση στις 7  Μαρτίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 14 της  Β’ περιόδου με τίτλο «Το Στοιχειό της Φρίκης», που κυκλοφόρησε την  Τρίτη 15 Ιανουαρίου 1952. 

Προκόπης Κωφός



#69) Σατανικό Ξεγέλασμα

Ένα κοπάδι από πεινασμένες ύαινες, ένα τεράστιο μαύρο φίδι με πράσινες  βούλες, αμέτρητα όρνια που σκοτεινιάζουν με τις μαύρες φτερούγες τους  τον ουρανό της ζούγκλας και ο τερατάνθρωπος Μποχάρ μπλέκονται σε μια  περιπέτεια όπου οι αντοχές του Γκαούρ, της Ταταμπού, του γιου του  Ταρζάν, του Μπέιμπι, αλλά και του αμερικανού τυχοδιώκτη Μαξ Άρλαν και  του γοριλάνθρωπου Νταμπούχ που έρχονται να βοηθήσουν φτάνουν στα όριά  τους. Η σωτηρία έρχεται για μια ακόμα φορά, από ποιον άλλον;, από τον  αιώνιο σωτήρα των κουτών και αδυνάτων, το φοβερό και τρομερό Ποκοπίκο…

Στο τεύχος αυτό ο γιος του Ταρζάν, ο Μπέιμπι, παλεύει σας άντρας πια  με τα θηρία της Ζούγκλας και ο Ποκοπίκο που βρίσκει πολύ «βουτυράτο»  το όνομα Μπέιμπι, του δίνει ένα όνομα που να ταιριάζει με το θάρρος,  την παλικαριά και την τιμιότητά του, ένα όνομα που όλοι το προφέρουν  με θαυμασμό και το επαναλαμβάνουν ψιθυριστά σαν ηχώ… Κραγιαμπού!…  Κραγιαμπού!…

Το τεύχος 69 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Σατανικό  Ξεγέλασμα» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 1961 και σε ανατύπωση  την Πέμπτη 14 Μαρτίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το  τεύχος 15 της Β’ περιόδου με τίτλο «Η Ματωμένη Βροχή», που κυκλοφόρησε  την Τρίτη 22 Ιανουαρίου 1952. Η «ματωμένη βροχή» του τίτλου της Β’  περιόδου αναφέρεται στις σταγόνες αίματος που πέφτουν σαν βροχή από τα  κατάμαυρα όρνια που αλληλοσπαράσσονται διεκδικώντας τον δεμένο χειροπόδαρα Μποχάρ.

Προκόπης Κωφός



#70) Ο Δαίμονας της Ζούγκλας

Ένας φοβερός και απαίσιος αμερικανός κακούργος, ο Μπαλούχ, έρχεται στη  Ζούγκλα με ένα φορτηγό καράβι που φέρει το όνομα «Δαίμονας της  Ζούγκλας» και είναι γεμάτο με όπλα και πυρομαχικά. Μαζί του έχει τη  σατανική και πανέμορφη φίλη του, τη Ζεράν, και εκατό επαγγελματίες  δολοφόνους, λαθρέμπορους, κακοποιούς και δραπέτες φυλακών. Το όνειρο  του αρχικακούργου είναι να σκοτώσει τον Ταρζάν και τον Γκαούρ για να  γίνει αυτός αφέντης της απέραντης Ζούγκλας και κύριος των αμέτρητων  θησαυρών της, που θα τον κάνουν τον πλουσιότερο άνθρωπο του κόσμου.  Μόλις φτάνουν στη Ζούγκλα, οι στυγεροί δολοφόνοι του Μπαλούχ συλλαμβάνουν τον Ταρζάν και τον παραδίδουν στον αφέντη τους για να τον  χρησιμοποιήσει σαν δόλωμα για να συλλάβει και τον Γκαούρ. Για να  ελευθερωθεί ο Ταρζάν και να αντιμετωπιστεί ο φοβερός αυτός στρατός των  αδίσταχτων δολοφόνων, θα χρειαστεί η βοήθεια όλων των δυνάμεων της  Ζούγκλας, του αμερικανού τυχοδιώκτη Μαξ Άρλαν, του Νταμπούχ με τους  γορίλες του και ακόμα και η βοήθεια των εχθρών του Έλληνα και του  Άγγλου γίγαντα, του φύλαρχου Γιαχάμπα που έρχεται με τους αραπάδες  του, του παντοδύναμου μάγου Νάχρα-Ντου που προσφέρει δυο θαυματουργά  χαπάκια που μπορεί να βοηθήσουν και  του τερατάνθρωπου Μποχάρ που  είναι πρόθυμος να βοηθήσει, γιατί έχει δεχτεί το μήνυμα της αγάπης της  ιεραποστόλου Γιοχάνας και η άγρια καρδιά του έχει πλημμυρίσει από  αγάπη και καλοσύνη. Η βοήθεια όλων, φίλων και εχθρών, είναι απαραίτητη  για να αντιμετωπιστεί η φοβερή αυτή απειλή, αλλά η συνεισφορά του  φοβερού και τρομερού Ποκοπίκο θα είναι για μια ακόμα φορά καταλυτική…

Το τεύχος 70 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Δαίμονας  της Ζούγκλας» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 26 Ιανουαρίου 1961 και σε  ανατύπωση την Πέμπτη 21 Μαρτίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που  περιέχει το τεύχος 16 της Β’ περιόδου με τίτλο «Το Φάντασμα της Στρίγγλας», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 29 Ιανουαρίου 1952. Ο τίτλος της  Β’ περιόδου αναφέρεται στη γριά «στρίγκλα» που προλέγει τη συμφορά που  απειλεί τη ζούγκλα και τους ήρωές της σ’ ένα όνειρο που βλέπει ο  Ποκοπίκο. Το τεύχος αυτό είναι το δεύτερο μετά το τεύχος 67 του  «Γκαούρ-Ταρζάν» που διάβασα από μικρός και θυμάμαι ακόμα και τώρα πόσο  με είχε συγκλονίσει ο άδικος χαμός των γοριλών του Νταμπούχ που  αποδεκατίστηκαν από τα πυρά των στυγερών δολοφόνων, όταν όρμησαν  εναντίον τους χωρίς να νιώθουν τον κίνδυνο.
 Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 21 Σεπτεμβρίου 2015




#71) Μονομαχία μέχρι Θανάτου

Ο φοβερός και απαίσιος αμερικανός κακούργος Μπαλούχ με τη σατανική και  πανέμορφη φίλη του Ζεράν και εκατό επαγγελματίες δολοφόνους,  λαθρέμπορους, κακοποιούς και δραπέτες φυλακών κατάφεραν ήδη να  επιβληθούν και να κυριαρχήσουν σε όλες της φυλές και σε ολόκληρη την απέραντη και άγρια Ζούγκλα και μονάχα το περήφανο ελληνικό βουνό του  Γκαούρ δεν μπόρεσαν να κατακτήσουν ακόμα. Εκεί έχουν καταφύγει ο  Γκαούρ, ο Ταρζάν, η Ταταμπού, η Τζέιν, ο Κραγιαμπού, ο Ποκοπίκο, η  Χουχού, αλλά και ο Μαξ Άρλαν και ο Νταμπούχ και ακόμα και δυο παλιοί  εχθροί, ο Γιαχάμπα και ο τερατάνθρωπος, Μποχάρ, που έχουν ενώσει όλοι  μαζί τις δυνάμεις τους για να αντισταθούν στον κοινό εχθρό και να  διώξουν από τη Ζούγκλα τους απαίσιους επιδρομείς. Όμως όλοι τους,  βρίσκονται σε τραγική θέση, γιατί ο Μπαλούχ έχοντας εξασφαλίσει ενισχύσεις από εκατό ακόμα κακοποιούς έχει αποκλείσει το βουνό και οι  υπερασπιστές του βρίσκονται στο δίλημμα ή να πεθάνουν από την πείνα ή  να επιχειρήσουν μια ηρωική έξοδο και να δεχτούν τα πυρά των δολοφόνων  του Μπαλούχ που περιμένουν να τους θερίσουν. Από την τραγική αυτή θέση  θα τους βγάλει ο Ποκοπίκο με τα μαύρα χαπάκια του μάγου Νάχρα-Ντου,  που τους κάνουν όλους αόρατους! Όμως, όσο δεν βλέπει ο ένας τον άλλο  κάποιος επωφελείται και φιλάει την Ταταμπού και το ηχηρό αυτό φιλί θα  αποτελέσει την αιτία για μια «Μονομαχία μέχρι Θανάτου»…


Το τεύχος 71 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Μονομαχία  μέχρι Θανάτου» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 1961 και σε  ανατύπωση την Πέμπτη 28 Μαρτίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που  περιέχει το τεύχος 17 της Β’ περιόδου με τίτλο «Γορίλας με Φτερά», που  κυκλοφόρησε την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου 1952. Ο τίτλος της Β’ περιόδου δεν  αναφέρεται σε κάποιον ιπτάμενο γορίλα, αλλά στον πιο πιστό φίλο του  γοριλανθρώπου Νταμπούχ, που είναι ο μόνος που καταφέρνει να διασπάσει  τον κλοιό των κακοποιών γύρω από το βουνό και να φτάσει στην κορυφή.  Το κεφάλι του γιγαντόσωμου αυτού γορίλα είναι στολισμένο με τρία  μεγάλα φτερά όρνιου που του τα έβαλε ο τρελός γοριλάνθρωπος! Είναι  γνωστή και επιβεβαιώνεται σχεδόν σε κάθε τεύχος η μοναδική  μυθοπλαστική ικανότητα του συγγραφέα του «Γκαούρ-Ταρζάν» Νίκου Ρούτσου και η ευχέρεια που είχε να δίνει τους τίτλους των ιστοριών που δεν  είχε γράψει ακόμα και να τις γράφει στη συνέχεια με βάση τους τίτλους  που είχε δώσει! Αυτό βέβαια δεν ήταν πάντα εύκολο να στεφθεί με  επιτυχία και ο τίτλος «Γορίλας με φτερά» επιβεβαιώνει πως η από κάθε  άποψη επιτυχία ενός τίτλου που δινόταν προκαταβολικά δεν ήταν  εγγυημένη ακόμα και για έναν μυθοπλάστη σαν τον Νίκο Ρούτσο.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 15 Ιουνίου 2016



#72) Ο Γκαούρ Τρελλός

Πέρα μακριά στο βορρά, σε μια από τις πιο άγριες περιοχές της  Ζούγκλας, ζει η φυλή των Κούμου Νταβ. Μάγος της φυλής είναι ο  τερατόμορφος Χουράμπα, δίδυμος αδελφός, αλλά και θανάσιμος εχθρός του  μονόφθαλμου μάγου Νάχρα Ντου. Ο πανίσχυρος μάγος Χουράμπα έχει μια  μονάκριβη κόρη, την τερατόμορφη Μουρούγκα, το πιο αποκρουστικό γυναικείο πλάσμα που γεννήθηκε ποτέ! Όταν η Μουρούγκα αντικρίζει τον  Γκαούρ που βρέθηκε στο χωριό των Κούμου Ντάβ για να σώσει τον Ταρζάν  νομίζοντας πως ήταν αιχμάλωτος του Χουράμπα, ζητάει από τον πατέρα της  κάτι που κάνει το αίμα του Γκαούρ να παγώσει στις φλέβες του, «Να  πατέρα!... Ένα τέτοιο όμορφο παλικάρι θέλω για σύντροφο της ζωής μου!  Μ’ αυτόν θέλω να με παντρέψεις, πατέρα!...». Ο μόνος τρόπος που έχει ο  πανίσχυρος μάγος για να ικανοποιήσει την επιθυμία της μονάκριβης κόρης  του είναι να κάνει τον μελαψό γίγαντα να χάσει τα λογικά του…

Το τεύχος 72 ήταν το τρίτο στη σειρά μετά το 67 και το 70 της σειράς  του «Γκαούρ-Ταρζάν» της Γ’ περιόδου που διάβασα και ήταν αυτό ίσως η  αιτία που αγάπησα και συνδέθηκα τόσο πολύ με το «Γκαούρ-Ταρζάν».  Θυμάμαι ακόμα, πώς είχα νιώσει, όταν μικρό παιδί, ούτε δέκα χρονών,  αισθάνθηκα την αδικία από την απαίτηση της τερατόμορφης κόρης του πανίσχυρου μάγου να γίνει αυτή συντρόφισσα του Έλληνα γίγαντα χάρη  στις δυνάμεις και την ισχύ του πατέρα της! Η περιπέτεια αυτή πέρα από  την εξαιρετική μυθοπλασία της και τις ενδιαφέρουσες λεπτομέρειές της,  είναι μια πολύ ωραία ιστορία της ζούγκλας, πολύ καλά δομημένη, με  πλοκή, με δραματικές καταστάσεις, ίσως από τις καλύτερες που έγραψε ο Νίκος Ρούτσος.

Το τεύχος 72 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Γκαούρ  Τρελλός» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 1961 και σε ανατύπωση  την Πέμπτη 4 Απριλίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το  τεύχος 18 της Β’ περιόδου με τίτλο «Το Φίδι του Μάγου», που  κυκλοφόρησε την Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 1952. Ο τίτλος της Β’ περιόδου αναφέρεται στο φίδι του μάγου Χουράμπα που καρφώνει το φαρμακερό του  δόντι στη ράχη του Έλληνα γίγαντα που χάνει τα λογικά του και δεν  θυμάται ούτε την αγαπημένη του Ταταμπού…

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 18 Ιουνίου 2016

 


Τόμος 10 ------------------------------------------------------------------------------------------------------


#73) Το Μυστήριο των Μυστηρίων

Είναι ποτέ δυνατόν η Ταταμπού, η πανώρια αγνή συντρόφισσα του υπέροχου Έλληνα γίγαντα Γκαούρ, να ερωτοτροπεί με τον Ταρζάν και να ορκίζεται στον θεό της ζούγκλας Κράουμπα πως θα δολοφονήσει τον αγαπημένο της σύντροφο για να γίνει αυτή παντοτινή συντρόφισσα στο πλευρό του ξανθού γίγαντα και αρχόντισσα της Ζούγκλας; Αυτή η απιστία της Ταταμπού είναι το ανεξήγητο «Μυστήριο των Μυστηρίων» του τεύχους 73 του «Γκαούρ-Ταρζάν» που θα ξεδιαλυθεί μόνο στο τέλος αυτής της περιπέτειας!

Από το τεύχος αυτό ο Ποκοπίκο και η Χουχού έχουν εγκαταλείψει ο μεν φοβερός και τρομερός νάνος τη σπηλιά του Γκαούρ στην κορυφή του πέτρινου βουνού η δε ωραιοπαθής και μελιστάλαχτη πυγμαία τη σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας και έχουν κάνει ο καθένας το δικό του νοικοκυριό σε ένα θεόρατο γέρικο δέντρο στα μισά του δρόμου από το πέτρινο βουνό του Γκαούρ μέχρι την αρχοντική σπηλιά του Ταρζάν. Η Χουχού ζει σε ένα κακοφτιαγμένο ξύλινο καλυβάκι που έχει σκαρώσει μονάχη της στα κλαδιά του δέντρου, το «Απαρτεμάν» όπως το λέει η ίδια και «Καραγκιόζ’ μπερντέ» όπως το λέει ο Ποκοπίκο, ενώ ο Ποκοπίκο ζει στην ευρύχωρη κουφάλα του ίδιου δέντρου, στη «Στοά» όπως τη λέει ο ίδιος και στο «Αχούρι» όπως το λέει η Χουχού, αφού ο διαβολεμένος νάνος έχει κοντά του έναν νέο κωμικοτραγικό σύντροφο, έναν ψωραλέο, γερασμένο και σκελετωμένο κουτσό γάιδαρο, τον «Καθαρόαιμο», όπως τον βάφτισε, που τον λέει όμως και... «Σαΐνι».

Ένα πρωινό που η Χουχού τραγουδάει ένα αυτοσχέδιο στιχάκι μιμούμενη τον Ποκοπίκο,

«Τυγχάνω ομορφότερη
Απ’ τας γυναίκας όλας!
Κι έχω μουρλάνει το Ντουνιά,
με… συγχωρείτε κιόλας!»

περνάει τυχαία κάτω από το θεόρατο δέντρο ο τρομερός φύλαρχος Ακαλιάρ, ένας γιγαντόσωμος και άγριος κανίβαλος, που όταν αντικρίζει τη Χουχού μαγεύεται από τα… κάλλη της παχουλής νεαρής πυγμαίας και θέλει να τα απολαύσει. Η Χουχού όταν τον αντιλαμβάνεται συνεχίζει το τραγούδι της:

«Πάντες οι άντρες της Ζουγκλός
με γλέπουν με καμάρι!
Αχ-βαχ, ποιος θαν’ ο τυχερός
που σύζυξ θα με πάρει!».

Η συνέχεια αυτού του ειδυλλίου είναι εντελώς απρόσμενη, ο Ποκοπίκο θα αποκτήσει το χαρέμι του φυλάρχου Ακαλιάρ και θα εμφανιστεί συνοδευόμενος από τις εκατό όμορφες αραπίνες του χαρεμιού τραγουδώντας το δικό του στιχάκι:

«Αμάν, κ’ η Χαρεμάρα μου
εσχάτως μεγαλώνει!
Πού ‘σαι, Χουχούκα νε με δεις,
να… σκάσεις σαν μπαλόνι!».

Το τεύχος 73 ήταν το τέταρτο στη σειρά μετά το 67, το 70 και το 72 της σειράς του «Γκαούρ-Ταρζάν» της Γ’ περιόδου που διάβασα και παρά την ευρηματικότητα κι αυτής της περιπέτειας του Νικου Ρούτσου και παρά τις εξαιρετικές και σπαρταριστές επιδόσεις του Ποκοπίκο και της Χουχούς δεν με ενθουσίασε όπως το 72, ίσως γιατί στον κύριο κορμό της δεν είναι αμιγώς μια περιπέτεια της άγριας Ζούγκλας, αλλά εμπλέκεται σ’ αυτήν καθοριστικά και μια εκδήλωση του σύγχρονου πολιτισμού. Όπως και να ‘χει και το τεύχος αυτό επιβεβαίωσε και ενίσχυσε την προτίμησή μου για το «Γκαούρ-Ταρζάν» έναντι των άλλων περιοδικών που θα συναντούσα λίγο αργότερα στις παιδικές μου αναζητήσεις.

Το τεύχος 73 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Μυστήριο των Μυστηρίων» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 11 Απριλίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 19 της Β’ περιόδου με τίτλο «Το Τέρας της Λίμνης», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 1952. Ο τίτλος της Β’ περιόδου αναφέρεται στο τέρας που αναδύεται από τη μικρή ειδυλλιακή λίμνη της Ζούγκλας, εκεί όπου ερωτοτροπούν η Ταταμπού και ο Ταρζάν, αρπάζει και σφίγγει θανάσιμα την πανώρια Ταταμπού αμέσως μόλις η άπιστη σύντροφος προδίδει την αγάπη της για τον Γκαούρ δίνοντας όρκους πίστης στον Ταρζάν!

Το συγκεκριμένο τεύχος 73 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 25 Ιουλίου 2017



#74) Το Χταπόδι της Στεριάς


Φοβερός σεισμός συγκλονίζει τη Ζούγκλα από τη μια άκρη ως την άλλη! Θεόρατα δέντρα σωριάζονται στη γη και τεράστια βράχια αποσπώνται από τα γύρω βουνά και σαρώνουν τα πάντα στο διάβα τους! Τα θεριά της Ζούγκλας ουρλιάζουν τρομαγμένα από τον χαλασμό και το κακό που γίνεται! Το έδαφος σκίζεται, δημιουργούνται χαράδρες και οι ήρωές μας γκρεμίζονται στα τρομακτικά βάραθρα που σχηματίζονται παντού! Ο Ταρζάν, η Τζέιν και ο Κραγιαμπού, ο Ποκοπίκο και η Χουχού που πέρασαν από τη σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας και ο Γκαούρ με την Ταταμπού ξεχωριστά εγκλωβίζονται στα έγκατα της Γης, στον εφιαλτικό Κάτω Κόσμο, στο βασίλειο του φοβερού τερατόμορφου Άρχοντα Ζβουχ, και για να γλιτώσουν πρέπει να αντιμετωπίσουν τα φρικτά στοιχειά και τέρατα του τρομακτικού αυτού κόσμου, τον φοβερό Άρχοντα Σβουχ και να βρουν το δρόμο που θα τους ελευθερώσει από τον εφιάλτη και θα τους οδηγήσει πίσω στην αγαπημένη τους Ζούγκλα…

Το τεύχος 74 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Χταπόδι της Στεριάς» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 18 Απριλίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 20 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Χάρος των Τρελών», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 26 Φεβρουαρίου 1952. Ο τίτλος της Γ’ περιόδου, «Το Χταπόδι της Στεριάς», αναφέρεται σε ένα από τα τέρατα που αντιμετωπίζουν οι ήρωές μας στα έγκατα της Γης, στον Κάτω Κόσμο όπου βρίσκονται, ενώ ο τίτλος της Β’ περιόδου αναφέρεται στο όραμα του Χουράγα-Μπεν, του «Χάρου των Τρελλών», που βλέπουν ο Γκαούρ και η Ταταμπού στον ουρανό της Ζούγκλας που προαναγγέλλει τη συμφορά, το μεγάλο κακό που τους περιμένει. Ο «Χάρος των Τρελλών» της Β’ περιόδου, στη Γ’ περίοδο αναφέρεται ως «Μαύρος Χάρος» που οι ιθαγενείς τον αποκαλούν με πιο πρωτόγονο τρόπο, ως Χουρ Αχάν.

Το συγκεκριμένο τεύχος 74 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 20 Αυγούστου 2017





#75) Μια Φωνή στο Σκοτάδι

Ο Ταρζάν με τη Τζέιν και τον Κραγιαμπού, ο Ποκοπίκο και η Χουχού και ο Γκαούρ με την Ταταμπού μετά το φοβερό σεισμό που συγκλόνισε τη Ζούγκλα βρίσκονται ακόμα εγκλωβισμένοι στα έγκατα της Γης και περιπλανώνται στο φοβερό βασίλειο του Κάτω Κόσμου, αναζητώντας απεγνωσμένα τη διέξοδο που θα τους οδηγήσει πίσω στη Ζούγκλα  και αντιμετωπίζοντας τα φριχτά στοιχειά και τέρατα που στέλνει εναντίον τους ο τερατόμορφος Άρχοντας του Κάτω Κόσμου, Ζβουχ, για να τους εξοντώσει και να πάρει σκλάβες του την Ταταμπού και τη Τζέιν. Η δυνατότητα να ξεφύγουν από τον εφιαλτικό αυτό κόσμο θα προσφερθεί ανέλπιστα από τον διεκδικητή του θρόνου του βασιλείου του Κάτω Κόσμου, τον αδελφό του Άρχοντα Σβουχ, τον Ρανάρ, που προσφέρει στους δυο ατρόμητους γίγαντες, Γκαούρ και Ταρζάν, την ευκαιρία να αποδράσουν μαζί με τους δικούς τους. Θα δεχτούν όμως οι δυο ήρωες την προσφορά του Ρανάρ, να δολοφονήσουν άνανδρα τον Άρχοντα του Κάτω Κόσμου, τον φοβερό Σβούχ, με αντάλλαγμα την επιστροφή στην αγαπημένη τους Ζούγκλα;

Παρά τις τραγικές στιγμές που ζουν οι ήρωές μας στο βασίλειο του Κάτω Κόσμου, ο φοβερός και τρομερός Ποκοπίκο καβάλα στον αξιοθρήνητο γάιδαρό του, τον «Καθαρόαιμο», δεν χάνει ούτε το κέφι του, ούτε την έμπνευσή του και σκάει την κατάλληλη στιγμή το απαραίτητο στιχάκι του:

«Από Στοιχειά και Τέρατα
τ’ αυτί μου δεν ιδρώνει!
Φτάνει μονάχα να τα δω
κι αλλάζω… παντελόνι!»

Το τεύχος 75 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Μια Φωνή στο Σκοτάδι» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 2 Μαρτίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 25 Απριλίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 21 της Β’ περιόδου με τίτλο «Το Θεριό της Καταπακτής», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 4 Μαρτίου 1952. Ο τίτλος της Γ’ περιόδου, «Μια Φωνή στο Σκοτάδι», αναφέρεται στις απειλές για εκδίκηση που εκτοξεύει ο διεκδικητής του θρόνου του Κάτω Κόσμου, Ρανάρ, εναντίον των ηρώων μας, που τους κατηγορεί πως τον ξεγέλασαν και τον πρόδωσαν, ενώ ο τίτλος της Β’ περιόδου, «Το Θεριό της Καταπακτής», αναφέρεται στον φρικτό δεινόσαυρο του Κάτω Κόσμου που απειλεί να συνθλίψει όλους τους ήρωές μας και καταπίνει τον Γκαούρ…

Το συγκεκριμένο τεύχος 75 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 30 Αυγούστου 2017




#76) Τα Στοιχειά του Τρόμου

Στο επίκεντρο αυτής της περιπέτειας είναι ένας αμύθητος θησαυρός, ένα βαρύ σιδερένιο κιβώτιο γεμάτο με τεράστια κατεργασμένα διαμάντια, που είναι κρυμμένος κάπου στη Ζούγκλα κοντά στη σπηλιά του Ταρζάν. Με τα πολύτιμα πετράδια του θα μπορούσε κανείς να αγοράσει όλους τους ουρανοξύστες της Νέας Υόρκης! Το θησαυρό αυτό έρχεται στη Ζούγκλα αποφασισμένος να τον αποκτήσει με κάθε τρόπο, ένας κακούργος αμερικανός επιστήμονας, ο Δόκτωρ Άζοφ, που πολλοί τον θεωρούν ως τη μεγαλύτερη επιστημονική διάνοια του αιώνα. Ο σατανικός αυτός επιστήμονας  έχει εφεύρει μια παράξενη χημική σύνθεση, που του δίνει τη δυνατότητα να αλλάζει τη μορφή ανθρώπων και ζώων, να τους δίνει υπερφυσικές δυνάμεις και να ελέγχει τη θέλησή τους. Εφοδιασμένος με τις φοβερές εφευρέσεις του και ξεκινώντας την επιχείρησή του, ο σατανικός Άζοφ προσεγγίζει τον Γκαούρ και ελέγχοντας τη θέληση του Έλληνα γίγαντα επιχειρεί να μάθει πού ακριβώς βρίσκεται ο θησαυρός που αναζητά. Όμως, το μυστικό του θησαυρού το γνωρίζει μόνο η Ταταμπού που, πάει πολύς καιρός από τότε, όταν γύριζε μονάχη της από τη σπηλιά του Ταρζάν, έτυχε να δει τον τερατόμορφο μάγο ιδιοκτήτη του να τον κρύβει. Η πανώρια Ελληνίδα άλλαξε τη θέση του θησαυρού με τη σκέψη πως αν πάει κάποτε στη δοξασμένη πατρίδα της, να τον προσφέρει στη φτωχή Ελλάδα για να γίνει κι αυτή πλούσια, δυνατή και ευτυχισμένη χώρα…

Στην περιπέτεια αυτή που γράφτηκε από το Νίκο Ρούτσο το 1952 εμφανίζεται για μια ακόμα φορά, η κυριαρχούσα εκείνη την εποχή και μεταγενέστερα θεωρία των νικητών του εμφυλίου, η θεωρία της «ψωροκώσταινας». Αυτή τη φορά, η ευημερία, η ανάπτυξη και η ισχύς της φτωχής Ελλάδας δεν θα προέλθουν από το πετρέλαιο του τεύχους 35 που αναβλύζει από τη σπηλιά της Ζούγκλας που κατέχει ο Γκαούρ, ούτε από το χρυσάφι του «Μαύρου Βουνού» του τεύχους 40 που συλλέγουν ο Γκαούρ και η Ελληνίδα συντρόφισσά του, αλλά από τα πολύτιμα πετράδια του θησαυρού ενός τερατόμορφου μάγου της Ζούγκλας που αποκτά η Ταταμπού. Ο πλούτος, η ισχύς και η ευημερία των κατοίκων αυτής της έρμης της χώρας δεν θα προέλθει λοιπόν από τον φυσικό της πλούτο, τις παραγωγικές δυνατότητές της και την εργασία του λαού της, αλλά από μια έξωθεν βοήθεια που θα προσφέρει ένα μακρινό της τέκνο, η Ελληνίδα Ταταμπού, και επειδή φυσικά τέτοιο γενναιόδωρο τέκνο της Ελλάδας δεν μπορεί να υπάρχει και ούτε μπορεί να υπάρξει ποτέ, θα πρέπει να περιοριστούμε στη «βοήθεια» και την «προστασία» που «πρόσφεραν» εκείνη την εποχή οι Αμερικανοί!

Το τεύχος 76 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Τα Στοιχειά του Τρόμου» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 9 Μαρτίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 2 Μαΐου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 22 της Β’ περιόδου με τίτλο «Το Μυστικό του Στοιχειού», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 11 Μαρτίου 1952. Οι τίτλοι και των δύο περιόδων αναφέρονται στο φοβερό «στοιχειό» με κορμί όρνιου, κεφάλι αράπη και πόδια λιονταριού που δημιούργησε ο κακούργος αμερικανός επιστήμονας Άζοφ, διέταξε τον Γκαούρ ελέγχοντας τη θέλησή του να το καβαλήσει και τον έστειλε να τρομοκρατήσει τους άλλους συντρόφους του για να αποκαλύψουν πού βρίσκεται ο μεγάλος θησαυρός που αναζητούσε…

Το συγκεκριμένο τεύχος 76 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 7 Σεπτεμβρίου 2017

  



#77) Επιδρομή των Κολασμένων

Σε μια μακρινή και άγρια περιοχή της Ζούγκλας, κρυμμένο από πυκνή τροπική βλάστηση υπάρχει ένα κυκλικό χορταριασμένο άνοιγμα της γης. Μέσα σ’ αυτό το μυστηριώδες άνοιγμα πέφτει ο Ποκοπίκο στην προσπάθειά του να χτυπήσει με τη χαντζάρα του έναν γιγαντόσωμο αρουραίο και ο Γκαούρ και η Ταταμπού ειδοποιημένοι από τη Χουχού που ήταν μαζί με τον Ποκοπίκο και έχασε τον «αντρακλά» της, σπεύδουν στην περιοχή για να ανακαλύψουν τι έγινε ο αγαπημένος τους φίλος. Η αναζήτησή τους θα τους οδηγήσει στα έγκατα της Γης, στο υπόγειο βασίλειο των ζωντανών σκελετών του φοβερού Σκελετανθρώπου Θαναβάν, τη στιγμή που οι μακάβριοι σκελετοί ετοιμάζονται να ρίξουν στην «Ιερή Φωτιά» τους τον αγαπημένο τους Ποκοπίκο…

Η περιπέτεια αυτή ξεχωρίζει όχι μόνο για τον έντονα μεταφυσικό χαρακτήρα της, αλλά και για την συνεκτικότητα, την πλοκή και την ευρηματικότητά της. Θυμάμαι ακόμα πόσο με είχε καθηλώσει όταν τη διάβασα μικρός και όσο για την υπερβολή των ζωντανών σκελετών και το μεταφυσικό χαρακτήρα της, όχι μόνο δεν με ενόχλησε, αλλά αντίθετα με γοήτεψε πολύ περισσότερο!

Το τεύχος 77 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Επιδρομή των Κολασμένων» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 16 Μαρτίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 9 Μαΐου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 23 της Β’ περιόδου με τίτλο «Οι Φωτιές των Νεκρών», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 18 Μαρτίου 1952. Οι «κολασμένοι» του τίτλου της Γ’ περιόδου είναι οι ζωντανοί σκελετοί του φοβερού Σκελετανθρώπου Θαναβάν, ενώ «οι φωτιές των νεκρών» της Β’ περιόδου είναι η «Ιερή Φωτιά», που όποιος καιγόταν στις φλόγες της γινόταν κι αυτός ζωντανός σκελετός. Στη Β’ περίοδο το όνομα του Σκελετανθρώπου Αρχιβρικόλακα είναι Κράκρα, που στην Γ’ περίοδο βελτιώθηκε σημαντικά και έγινε το εντυπωσιακό Θαναβάν!

Το συγκεκριμένο τεύχος 77 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 2 Ιανουαρίου 2018





#78) Το Χαλύβδινο Τέρας

Στη Ζούγκλα καταφτάνει με το ιπτάμενο ανθρωπόμορφο μεταλλικό ρομπότ του ο τρελός επιστήμονας δόκτωρ Ουράγκ. Ο παράφρονας αυτός επιστήμονας θέλει να βάλει τον Γκαούρ και τον Ταρζάν να μονομαχήσουν μέχρι θανάτου για να πάρει βοηθό τον νικητή, στο ταξίδι που σκοπεύει να πραγματοποιήσει με το ιπτάμενο σιδερένιο τέρας του στο Φεγγάρι. Ο νικητής της μονομαχίας θα είναι ο πιο κατάλληλος να αντιμετωπίσει τα αλλόκοτα και τρομακτικά όντα που ζουν στον μακρινό δορυφόρο της Γης…

Ο τρελός επιστήμονας μέσα στην τρέλα του δεν χάνει ευκαιρία να επαναλαμβάνει: «Είμαι ο δόκτωρ Ουράγκ! Ο Άρχοντας του Κόσμου! Ο Κουρσάρος των Ουρανών! Ο Κατακτητής του Απείρου! Ο Αντίπαλος του Θεού!», για να πάρει την κατάλληλη απάντηση από τον διαβολεμένο Ποκοπίκο, όταν τον βρίσκει τρυπωμένο και τύφλα στο μεθύσι να κρύβεται κάτω από τα καθίσματα των επιβατών του ιπτάμενου ρομπότ του καθώς αυτό ταξιδεύει προς τη Σελήνη: «Είμαι ο δόκτωρ Ποκοπίκ! Ο Άρχοντας των Γυναικών! Ο Κουρσάρος των Κονίκλων! Ο Κατακτητής της Χουχούς! Ο Αντίπαλος του… Διαβόλου!».

Το τεύχος 78 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Χαλύβδινο Τέρας» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 23 Μαρτίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 16 Μαΐου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 24 της Β’ περιόδου με τίτλο «Τα Βράχια του Τρόμου», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 25 Μαρτίου 1952. «Το Χαλύβδινο Τέρας» του τίτλου της Γ’ περιόδου είναι φυσικά το ιπτάμενο μεταλλικό ρομπότ με το οποίο καταφτάνει στη Ζούγκλα ο παράφρονας επιστήμονας δόκτωρ Ουράγκ, ενώ «Τα Βράχια του Τρόμου» του τίτλου της Β’ περιόδου αναφέρονται στα βράχια του πέτρινου βουνού του Γκαούρ, που είναι βέβαιο πως θα συντρίψουν τον Έλληνα γίγαντα και την πανώρια συντρόφισσά του, όταν προτιμούν να πέσουν αγκαλιασμένοι στο κενό για να αποφύγουν τις φωτιές που προκαλούν οι μαύρες μπάλες που ρίχνει στο βουνό ο δόκτωρ Ουράγκ μέσα από το ιπτάμενο χαλύβδινο τέρας του. Το αρχικό όνομα του τρελού επιστήμονα στο τεύχος της Β’ περιόδου ήταν Κραμπ, που μάλλον βελτιώθηκε όταν στο τεύχος της Γ’ περιόδου έγινε Ουράγκ.

Το συγκεκριμένο τεύχος 78 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 13 Ιανουαρίου 2018





#79) Ο Κουρσάρος των Ουρανών

Ο Γκαούρ, ο Ταρζάν και ο Ποκοπίκο φτάνουν μαζί με τον μεγαλοφυή, αλλά τρελό επιστήμονα Ουράγκ και το ιπτάμενο χαλύβδινο ρομπότ του στο Φεγγάρι, όπου αντιμετωπίζουν τα αλλόκοτα και τρομακτικά πλάσματά του, τους απαίσιους Κεφαλανθρώπους που ζουν σε μια τεράστια σπηλιά στις ακτές μιας θάλασσας που κοχλάζει και τα τέρατα μιας παράξενης λίμνης με μαυροκόκκινα νερά που μοιάζει με αιματοβαμμένο πέλαγος. Όμως, τον μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχει ο Γκαούρ, που μεταφέρεται αιχμάλωτος των Κεφαλανθρώπων μπροστά στο θρόνο της βασίλισσάς τους, της τρομερής Χρουντάχρα, μιας γυναίκας με πανέμορφο γυναικείο πρόσωπο και κορμί δράκου, που τα χέρια και τα πόδια της καταλήγουν σε κεφάλια φαρμακερών φιδιών. Η φοβερή Χρουντάχρα προτείνει στον Γκαούρ να μείνει κοντά της για πάντα και όταν ο Έλληνας γίγαντας αρνείται τον υποβάλλει στο μαρτύριο των «χιλίων θανάτων». Ο Γκαούρ πεθαίνει με φρικτούς πόνους με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά και η φοβερή Χρουντάχρα τον ανασταίνει με ένα τσίμπημα του φιδίσιου χεριού της για να του επιβάλει έναν ακόμα θάνατο πιο φρικτό από τον προηγούμενο! Στο μεταξύ στη Ζούγκλα η Ταταμπού, η αγνή συντρόφισσα του Γκαούρ, ολομόναχη και απροστάτευτη χωρίς τον αγαπημένο της σύντροφο, δέχεται την επίθεση του φοβερού αρχικαννίβαλου Ρουβάν, ενός κακούργου  φυλάρχου που πάντα ήθελε να αρπάξει την πανώρια Ελληνίδα για να την κάνει σκλάβα του και τώρα η απουσία του Έλληνα γίγαντα του προσφέρει την ευκαιρία που αναζητούσε…

Το τεύχος 79 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Κουρσάρος των Ουρανών» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 30 Μαρτίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 23 Μαΐου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 25 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Γιος του Κεραυνού», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 1 Απριλίου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 1 Απριλίου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 50 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Η Βελόνα της Μάγισσας» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο» και τέσσερις μέρες αργότερα, στις 5 Απριλίου 1952, κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του Εικονογραφημένου Υπερανθρώπου με τίτλο «Το Όπλο του Τρόμου».

«Ο Κουρσάρος των Ουρανών» του τίτλου της Γ’ περιόδου αναφέρεται γενικά στο ταξίδι του ιπτάμενου ρομπότ του δόκτορα Ουράγκ στο Φεγγάρι, για το οποίο ταξίδι στο επόμενο τεύχος 80 αναφέρεται πως στην πραγματικότητα δεν έγινε, αφού όπως εξηγεί ο ίδιος ο δόκτορας Ουράγκ, «το Φεγγάρι είναι απάτητο και κανένας άνθρωπος μέχρι σήμερα δεν μπόρεσε να φτάσει ως εκεί» και όλα αυτά «τα θεριά, τα στοιχειά και τα τέρατα» που είδαν με τα μάτια τους ο Γκαούρ, ο Ταρζάν και ο Ποκοπίκο «δεν ήταν παρά μονάχα οράματα της εξημμένης φαντασίας τους» λόγω «των ακτίνων Μπε-Σε που ξεχύνονταν μέσα στο Ρομπότ του, που τους έκαναν να βλέπουν και να ακούν ανύπαρκτα πράγματα». Αντίθετα, στο αντίστοιχο τεύχος 26 της Β’ περιόδου που μάλιστα γράφτηκε σχεδόν δέκα χρόνια νωρίτερα από το τεύχος 80 της Γ’ περιόδου και δεκαεφτά ολόκληρα χρόνια πριν από το πρώτο πραγματικό ταξίδι του ανθρώπου στη Σελήνη το 1969, θεωρείται πως το ταξίδι στο Φεγγάρι με το ιπτάμενο ρομπότ του δόκτορα Ουράγκ έγινε πραγματικά και μάλιστα σε περιπέτειες επόμενων τευχών της Β’ περιόδου αναφέρονται ταξίδια που πραγματοποιήθηκαν ακόμα και στον πλανήτη Άρη! Ο συγγραφέας Νίκος Ρούτσος ξαναγράφοντας τις ίδιες περιπέτειες στην Γ’ περίοδο έκδοσης του περιοδικού είχε την ευκαιρία να κάνει βελτιώσεις και να αποφεύγει κάποια ατοπήματα της Β’ περιόδου, όπως το ταξίδι στη Σελήνη, που έγιναν στη Β’ περίοδο έκδοσης κάτω από τη πίεση του ανταγωνισμού με τον «Υπεράνθρωπο» του Στέλιου Ανεμοδουρά στον οποίο φυσικά τα διαστημικά ταξίδια, που σε μια περιπέτεια της Ζούγκλας είναι ένα ατόπημα, σε μια περιπέτεια επιστημονικής φαντασίας όπως ο «Υπεράνθρωπος» ήταν κάτι αυτονόητο. Όσο για τον τίτλο «Ο Γιος του Κεραυνού» του αντίστοιχου με το 79 τεύχους 25 της Β’ περιόδου, μην διαθέτοντάς το δεν μπόρεσα να βρω σε ποιον ακριβώς «γιο του κεραυνού» αναφέρεται. Ενδεχομένως, είναι ένας τίτλος που κατά την προσφιλή συνήθεια του συγγραφέα Νίκου Ρούτσου δόθηκε πριν γράψει την περιπέτεια και όταν στη συνέχεια την έγραψε παρέλειψε να συσχετίσει την ιστορία με τον συγκεκριμένο τίτλο που είχε δώσει.

Το συγκεκριμένο τεύχος 79 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 16 Ιανουαρίου 2018




#80) Το Όνειρο του Βρυκόλακα

Το τεύχος 80 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Όνειρο του Βρυκόλακα» κυκλοφόρησε στις 6 Απριλίου 1961 και σε ανατύπωση στις 30 Μαΐου 1963. Κρίνοντας από τους τίτλους, το περιεχόμενο και την αλληλουχία των τευχών θα πρέπει να περιλαμβάνει την ίδια ιστορία που περιλαμβάνει το τεύχος 26 της Β’ περιόδου, που είχε κυκλοφορήσει στις 8 Απριλίου 1952 με τίτλο «Η οχιά του Βρυκόλακα».

Στην ιστορία αυτή ο «τρομερός» Γιαχάμπα πολιορκεί με τους «μαύρους δαίμονες» υπηκόους του το βουνό του Γκαούρ, ενώ ο ίδιος ο Γκαούρ αλλά και ο Ταρζάν βρίσκονται μακριά. Ο Νταμπούχ με τους γορίλες του και ο  αμερικανός τυχοδιώκτης Μαξ Άρλαν καλούνται να βοηθήσουν και επιστρατεύεται ακόμα και η γιάτρισσα Χούλχα για να βοηθήσει το Γκαούρ και τον Ταρζάν που στο μεταξύ και ενώ μαίνεται η πολιορκία έχουν επιστρέψει. Την οριστική όμως λύση τη δίνει ο «φοβερός και τρομερός» Ποκοπίκο, ο «αιώνιος σωτήρας» και «προστάτης» των «κουτών και αδυνάτων»!


Προκόπης Κωφός





Τόμος 11 -------------------------------------------------------------------------------------------


#81) Αιχμάλωτοι στις Φλόγες


Η Ζούγκλα καίγεται! Μεγάλες φωτιές από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα περικυκλώνουν τον Γκαούρ, τον Ταρζάν, την Ταταμπού, τη Τζέιν, τον Κραγιαμπού και τη Χουχού που βρίσκονται συγκεντρωμένοι στη σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας και απειλούν να τους κάψουν ζωντανούς. Οι φωτιές αυτές είναι έργο του τρομερού φύλαρχου Γιαχάμπα που επιχειρεί για μια ακόμα φορά να εξοντώσει τους δυο γίγαντες για να γίνει αυτός ο αδιαφιλονίκητος Άρχοντας της Ζούγκλας. Ευτυχώς ο Ποκοπίκο, ο αιώνιος «προστάτης των κουτών και αδυνάτων», επιστρατεύει τρεις πρωτότυπους πυροσβέστες της Ζούγκλας, τον αγαπημένο ελέφαντα του Ταρζάν, τον Σόμ, και δυο ακόμα ελέφαντες, που ρίχνοντας νερό με τις προβοσκίδες τους ανοίγουν έναν διάδρομο για να περάσουν από κει οι «αιχμάλωτοι στις φλόγες» ήρωες και να σωθούν. Όμως, ο κακούργος Γιαχάμπα δεν παραιτείται από το σκοπό του και η επόμενη απόπειρά του είναι πιο ύπουλη από την προηγούμενη. Ο φοβερός φύλαρχος απαγάγει τον Ποκοπίκο και τη Χουχού για να τους χρησιμοποιήσει σαν δόλωμα για να παγιδέψει και να εξοντώσει τους δυο γίγαντες, που είναι βέβαιο πως μόλις μάθουν πως οι δύο αγαπημένοι τους νάνοι είναι αιχμάλωτοι του κακούργου φυλάρχου θα τρέξουν να τους σώσουν…

Το τεύχος 81 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Αιχμάλωτοι στις Φλόγες» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 13 Απριλίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 6 Ιουνίου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 11 Απριλίου είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 425 με τίτλο «Ο Μαύρος Πράκτωρ», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 15 Απριλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 3 με τίτλο «Οι Τύραννοι Τρέμουν» και ο «Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 14 Απριλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 24 με τίτλο «Στην Αγκαλιά των Ερπετών» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 81 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 27 της Β’ περιόδου με τίτλο «Το Λυσσασμένο Φίδι», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 15 Απριλίου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 15 Απριλίου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 52 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Υπερέλληνας, ο γυιος του Ελ Γκρέκο», που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 81 της Γ’ περιόδου, «Αιχμάλωτοι στις Φλόγες», αναφέρεται φυσικά στην πυρκαγιά που προκάλεσε στη Ζούγκλα ο φοβερός φύλαρχος Γιαχάμπα και απείλησε τη ζωή των ηρώων της περιπέτειας, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 27 της Β’ περιόδου, «Το Λυσσασμένο Φίδι», αναφέρεται  στα τρία φίδια που επιτέθηκαν στην Ταταμπού και τη Τζέιν όταν στην προσπάθειά τους να αποφύγουν τις φλόγες της πυρκαγιάς γκρεμίστηκαν στο λάκκο που τις προφύλαξε και δεν κάηκαν.

Ενώ μέχρι το τεύχος 79 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» οι περιπέτειες ήταν σε γενικές γραμμές όμοιες με τις περιπέτειες των αντίστοιχων τευχών της Β’ περιόδου με τις διαφορές να περιορίζονται σε λεπτομέρειες, από το τεύχος 80 και στη συνέχεια υπερτερούν σε σημαντικό έως καθοριστικό βαθμό οι διαφορές ανάμεσα στα αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων έκδοσης. Πιο συγκεκριμένα, στην περίπτωση του τεύχους 81 και του αντίστοιχού του 27 οι ομοιότητες περιορίζονται αποκλειστικά και μόνο στην πυρκαγιά που κατακαίει τη Ζούγκλα και στις προσπάθειες των ηρώων να σωθούν από τις φλόγες. Όμως, ενώ στο τεύχος 81 η πυρκαγιά αυτή όπως και η απαγωγή του Ποκοπίκο και της Χουχούς από το Γιαχάμπα αποτελούν τα βασικά και μοναδικά δομικά στοιχεία της περιπέτειας, στο αντίστοιχο τεύχος 27 της Β’ περιόδου, το βάρος πέφτει σε σημαντικό βαθμό στη δράση του τρελού επιστήμονα που εμφανίστηκε στη Ζούγκλα με το χαλύβδινο ιπτάμενο ρομπότ του, ως δόκτωρ Ουράγκ στο τεύχος 78 της Γ’ περιόδου και ως δόκτωρ Κραμπ στο αντίστοιχο τεύχος 24 της Β’ περιόδου. Ο δόκτωρ Κραμπ δεν πεθαίνει, όπως συνέβη με τον αντίστοιχό του Ουράγκ στο τεύχος 80 της Γ’ περιόδου, αλλά ζει και έχοντας συνέλθει από την τρέλα του, πρωταγωνιστεί σε μια σειρά εξελίξεις που δημιουργούν διαφορετικά δεδομένα για την εξέλιξη των επόμενων περιπετειών της Β’ περιόδου. Συγκεκριμένα, στην περιπέτεια του τεύχους 26 ο δόκτωρ Κραμπ μεταφέρει με το ιπτάμενο ρομπότ του τον Γκαούρ και την Ταταμπού στην Ελλάδα, τους παντρεύει σε ένα εξωκλήσι και το αγοράκι που γεννιέται εννιά μήνες αργότερα καταφέρνει να το κρατήσει στο νησί που είναι η βάση του, χωρίς οι γονείς του, ο Γκαούρ και η Ταταμπού, να γνωρίζουν ότι ο γιος τους επέζησε. Στο επόμενο τεύχος 27, ο δόκτορας Κραμπ απαγάγει και τη νεογέννητη κόρη του Ταρζάν και της Τζέιν και υποβάλλει τα δυο μωρά στην ακτινοβολία μιας παράξενης ηλεκτρικής συσκευής δικής του επινοήσεως, που μεγαλώνει τα δύο παιδιά με καταπληκτική ταχύτητα, για κάθε μέρα επίδρασης της ακτινοβολίας τα παιδιά μεγαλώνουν έναν ολόκληρο χρόνο, κι έτσι προκύπτουν ο εικοσάχρονος γιος του Γκαούρ και της Ταταμπού, ο Κεραυνός, και η δεκαοχτάχρονη κόρη του Ταρζάν και της Τζέιν, η Θύελλα, που ο μεγαλοφυής επιστήμονας δόκτωρ Κραμπ τους προικίζει με όλες τις δικές του γνώσεις και ικανότητες. Η παρουσία του Κεραυνού και της Θύελλας, καθώς και η παρουσία του δόκτορα Κραμπ και του σατανικού και καταχθόνιου δόκτορα Κράουζ που τον διαδέχεται στο ρόλο του μεγαλοφυούς επιστήμονα από το τεύχος 27 και στα επόμενα, είναι η πηγή των σημαντικών διαφοροποιήσεων που υπάρχουν ανάμεσα στα αντίστοιχα τεύχη των δύο εκδόσεων.

Το συγκεκριμένο τεύχος 81 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 25 Ιουνίου 2018




#82) Σκορπιός και Δεινόσαυρος


Στην περιπέτεια του τεύχους 82 του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Σκορπιός και Δεινόσαυρος», η Ζούγκλα απειλείται από τον φοβερό Τσεν Χου, έναν μεσόκοπο, κοντό Κινέζο, μια ιδιοφυία, έναν μοναδικό γνώστη όλων των επιστημών και των τεχνών, που θέλει να γίνει παντοδύναμος και να επιβάλει τον εαυτό του σαν Μεσσία μιας νέας θρησκείας, της θρησκείας του Μίσους και της Κακίας. Ο Τσεν Χου, ο «Σκοτεινός Άνθρωπος», όπως συνήθως τον ονομάζουν, θέλει να διώξει από τη Ζούγκλα τον Ταρζάν, τον Γκαούρ και τις συντρόφισσές τους, γιατί είναι βέβαιο πως θα τον εμποδίσουν να χρησιμοποιήσει την απέραντη έκταση της άγριας Ζούγκλας για να κάνει τα φοβερά πειράματά του πάνω στη ζωή και το θάνατο, που θα του δώσουν τη δυνατότητα να προωθήσει τα παρανοϊκά σχέδιά του. Ο παντογνώστης Τσεν Χου κατασκεύασε ένα καταπληκτικό μηχάνημα δικής του επινοήσεως που το ονόμασε «Προβολή Φαντασμάτων» με το οποίο μπορεί να δημιουργεί φανταστικά πλάσματα και τέρατα που περιφέρονται μέσα στη Ζούγκλα και τρομοκρατούν τους κατοίκους της, χωρίς να μπορούν να τους βλάψουν. Οι δυο γίγαντες και οι συντρόφισσές τους δέχονται την επίθεση των φανταστικών αυτών τεράτων και τρομοκρατημένοι τρέχουν ασυναίσθητα προς το Βορρά και φτάνουν αλαφιασμένοι στα χαλάσματα του αρχαίου ναού στη φρικτή κατακόμβη του μονόφθαλμου μάγου της Ζούγκλας, του παντοδύναμου Νάχρα Ντου, και ζητούν τη βοήθειά του. Ο φοβερός μάγος ρίχνει μια μαγική πράσινη σκόνη σε έναν ζωντανό σκορπιό που είχε φυλαγμένο μέσα σε ένα πήλινο δοχείο με ευρύχωρο άνοιγμα, ξεριζώνει τις φτερούγες μιας νυχτερίδας και τις κολλάει στα πλευρά του σκορπιού, δίνει τον σκορπιό στον Ταρζάν και τον καλεί να εγκαταλείψει μαζί με τους συντρόφους του όσο πιο γρήγορα γίνεται την κατακόμβη του. Ώσπου να βγουν οι ήρωές μας έξω από το άντρο του Νάχρα Ντου, ο σκορπιός με τα φτερά νυχτερίδας έχει γιγαντωθεί και ο Τσεν Χου που τον βλέπει μέσα από την οθόνη με την οποία παρακολουθεί τη Ζούγκλα, σπεύδει με το αεροσκάφος του να τον αντιμετωπίσει…

Το τεύχος 82 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Σκορπιός και Δεινόσαυρος» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 20 Απριλίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 13 Ιουνίου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 18 Απριλίου είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 426 με τίτλο «Το Μυστήριο του Χρυσού Σκύλου», που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 22 Απριλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 4 με τίτλο «Θα Τουφεκιστείς την Αυγή» και ο «Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 21 Απριλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 25 με τίτλο «Σατούρ, ο Μαύρος Υπεράνθρωπος» που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 82 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 28 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Μάγος με τα Τέρατα», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 22 Απριλίου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 22 Απριλίου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 53 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Τζέκυλ, ο Κτηνάνθρωπος», που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 82 της Γ’ περιόδου, «Σκορπιός και Δεινόσαυρος», αναφέρεται φυσικά στον γιγάντιο σκορπιό με φτερούγες νυχτερίδας που δημιούργησε ο παντοδύναμος μάγος Νάχρα- Ντου και σ’ ένα από τα τέρατα του απαίσιου κινέζου Τσεν Χου που τρομοκρατούν τη Ζούγκλα, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 28 της Β’ περιόδου, «Ο Μάγος με τα Τέρατα», θα πρέπει να αναφέρεται στον σατανικό κινέζο Τσεν Χου  που οι ιθαγενείς τον λένε «Κίτρινο Σατανά» και οι λευκοί «Μάγο Επιστήμονα».

Οι ομοιότητες ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 82 της Γ’ περιόδου και του 28 της Β’ περιόδου, είναι εκτεταμένες, αλλά υπάρχουν και σημαντικές διαφορές. Τη θέση του κινέζου Τσεν Χου της Γ’ περιόδου την είχε στη Β’ περίοδο ο σατανικός δόκτωρ Κράουζ και ο σκοπός του δεν ήταν να διώξει τους δυο γίγαντες και τις συντρόφισσές τους από τη Ζούγκλα όπως επεδίωκε ο Τσεν Χου, αλλά να αιχμαλωτίσει τον Γκαούρ και τον Ταρζάν και να εκβιάσει με τη ζωή τους τα δυο παιδιά τους, τον Κεραυνό και τη Θύελλα, γιατί ξέρει πως από αυτούς κινδυνεύουν να αποτύχουν τα σχέδιά του, αφού οι δυο νέοι έχουν όλες τις επιστημονικές γνώσεις που τους μετέδωσε ο νεκρός δόκτωρ Κραμπ και διαθέτουν το επιστημονικό εργαστήριό του. Παράλληλα με τη βασική υπόθεση αυτής της περιπέτειας που είναι κοινή στα δύο τεύχη, στη Β’ περίοδο έχουμε επιπλέον διαφορές λόγω της ύπαρξης του Κεραυνού και της Θύελλας που ζουν μαζί με τον Ποκοπίκο στο εξωτικό νησί του δόκτορα Κραμπ. Όπως είναι γνωστό ο Κεραυνός και η Θύελλα στη Γ’ περίοδο της έκδοσης του «Γκαούρ-Ταρζάν» δεν εμφανίζονται καθόλου.

Το συγκεκριμένο τεύχος 82 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 28 Ιουνίου 2018




#83) Ο Δικέφαλος Γίγαντας


Η Ζούγκλα είναι πάλι ανάστατη! Ένας τερατώδης γιγαντόσωμος αράπης με δυο κεφάλια, επικεφαλής ενός αμέτρητου μπουλουκιού πεινασμένων κανιβάλων ήρθε από τα βάθη της Αφρικανικής Ηπείρου και έγινε ο φόβος και ο τρόμος των ιθαγενών στην περιοχή του Ταρζάν και του Γκαούρ. Οι δυο γίγαντες παρά τις προσπάθειές τους να αντιμετωπίσουν τον φοβερό Μπουχαράχ, που σε μια διάλεκτο των ιθαγενών σημαίνει Δικέφαλος, δεν τα καταφέρνουν και αναγκάζονται να υποχωρήσουν με τις συντρόφισσές τους, τη Τζέιν και την Ταταμπού, στο πέτρινο βουνό του Γκαούρ, όπου καταφθάνουν σε λίγο ο φοβερός δικέφαλος φύλαρχος με τους κανιβάλους του και το πολιορκούν. Ο Ταρζάν, ο Γκαούρ και οι συντρόφισσές τους ρίχνουν από την κορυφή μεγάλες πέτρες και βράχια που αποδεκατίζουν τους απαίσιους κανιβάλους, όμως Μπουχαράχ δεν υποχωρεί και συνεχίζει τις λυσσασμένες επιθέσεις του μέχρι να πατήσει την κορυφή αδιαφορώντας για τη ζωή των αραπάδων του. Και ενώ η πολιορκία συνεχίζεται για πολλές μέρες και νύχτες και οι πολιορκούμενοι ήρωες έχουν εξαντληθεί από την πείνα και τη δίψα και είναι βέβαιο πως δεν θα μπορέσουν να αντέξουν περισσότερο, στο στρατόπεδο των ανθρωποφάγων του Μπουχαράχ παρουσιάζεται ένας μικροσκοπικός νάνος με μεγάλη κεφάλα, φουσκωτή κοιλιά και τεράστιες πατούσες, συνοδευόμενος από μια κοντόχοντρη πυγμαία με αστείο τσουλούφι στο κεφάλι και ύφος γόησσας και μοιραίας γυναίκας. Ο νάνος που δεν είναι άλλος από το Ποκοπίκο υπόσχεται στον Δικέφαλο Γίγαντα να τον οδηγήσει στην κορυφή του πέτρινου βουνού μέσα από ένα μυστικό πέρασμα που μόνο αυτός γνωρίζει. Θα τα καταφέρει ο διαβολεμένος νάνος, ο αιώνιος «προστάτης των κουτών και αδυνάτων», να ξεγελάσει τον φοβερό αρχικανίβαλο και να τον παγιδέψει μέσα στο μυστικό πέρασμα που οδηγεί στην κορυφή του πέτρινου βουνού του Γκαούρ; Και αν δεν τα καταφέρει, πώς αλλιώς θα μπορούσαν να σωθούν οι δυο γίγαντες και οι αγαπημένες συντρόφισσές τους;

Το τεύχος 83 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Δικέφαλος Γίγαντας» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 27 Απριλίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 20 Ιουνίου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 25 Απριλίου είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 427 με τίτλο «Η Μαύρη Θυελλα», που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 29 Απριλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 5 με τίτλο «Όλα για την Ελλάδα» και ο «Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 28 Απριλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 26 με τίτλο «Ο Πόλεμος των Άστρων» που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 83 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 29 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Κολασμένος Γίγαντας», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 29 Απριλίου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 29 Απριλίου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 54 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Στην Κοιλάδα των Τεράτων», που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 83 της Γ’ περιόδου, «Ο Δικέφαλος Γίγαντας», αναφέρεται φυσικά στον δικέφαλο γίγαντα Μπουχαράχ που έρχεται στην Ζούγκλα με τους πεινασμένους κανιβάλους του και γίνεται αυτός Άρχοντάς της, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 29 της Β’ περιόδου, «Ο Κολασμένος Γίγαντας», αναφέρεται φυσικά κι αυτός στον ίδιο γιγαντόσωμο δικέφαλο αράπη που στην Β’ περίοδο είχε άλλο όνομα και λεγόταν Χαμπάχα.

Οι ομοιότητες ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 83 της Γ’ περιόδου και του 29 της Β’ περιόδου, περιορίζονται ουσιαστικά στην περιπέτεια με το «Δικέφαλο Γίγαντα» που και σ’ αυτήν όμως υπάρχουν από μικρές έως μεγάλες διαφορές ανάμεσα στα δύο τεύχη, όπως για παράδειγμα το σχέδιο και η προσπάθεια του Ποκοπίκο να σώσει τους δυο γίγαντες και τις συντρόφισσές τους , που ενώ στη Γ’ περίοδο έχει αρκετά μεγάλη έκταση, στη Β’ περίοδο απουσιάζει εντελώς. Όσο για τις διαφορές ανάμεσα στα δύο αυτά αντίστοιχα τεύχη, αυτές είναι σημαντικές, αφού στο τεύχος της Β’ περιόδου επικρατεί η σύγκρουση του γιου του Γκαούρ, του Κεραυνού, και της κόρης του Ταρζάν, της Θύελλας, με τον σατανικό επιστήμονα δόκτορα Κράουζ και όχι η περιπέτεια με τον «Δικέφαλο γίγαντα» που καλύπτει μόνο έξι περίπου σελίδες του τεύχους. Όπως είναι ήδη γνωστό από προηγούμενη αναφορά, ο Κεραυνός και η Θύελλα, που στη Β’ περίοδο της έκδοσης του περιοδικού παίζουν σημαντικό και πολλές φορές πρωταγωνιστικό ρόλο, στη Γ’ περίοδο της έκδοσης δεν εμφανίζονται καθόλου.

Το συγκεκριμένο τεύχος 83 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 1 Αυγούστου 2018







#84) Το Τέρας του Βυθού


Ο δεκαεξάχρονος Κραγιαμπού, ο γιος του Ταρζάν, στενοχωρημένος και προσβεβλημένος που ο πατέρας του τον αμπαρώνει μέσα στη σπηλιά τους για να τον προστατέψει, παίρνει τη μεγάλη απόφαση να βάλει ένα τέλος σ’ αυτή την κατάσταση και μια νύχτα που λείπουν όλοι από τη σπηλιά, την εγκαταλείπει κρυφά και τρέχει στην υπόγεια κατακόμβη του μονόφθαλμου μάγου Νάχρα Ντου να μάθει από αυτόν τι συμβαίνει και από ποιους κινδύνους που αντιμετωπίζουν οι δικοί του θέλουν να τον προφυλάξουν. Στην πορεία του προς την τρομακτική κατακόμβη του παντοδύναμου μάγου σώζει με κίνδυνο της ζωής του ένα πανέμορφο δωδεκάχρονο λευκό κορίτσι, την πανέμορφη Βάντα που την είχε τυλίξει ένας τεράστιος πεινασμένος βόας. Ανάμεσα στον υπέροχο Κραγιαμπού και στο πιο όμορφο, μυρωμένο, εξωτικό αγριολούλουδο της Ζούγκλας, τη Βάντα που σε μια από τις διαλέκτους των ιθαγενών της Ζούγκλας σημαίνει Θύελλα, αναπτύσσεται από την πρώτη στιγμή ένα αγνό αίσθημα που σύντομα θα καταλήξει σε μια βαθιά συντροφική αγάπη. Όταν τελικά ο Κραγιαμπού φτάνει στα χαλάσματα του αρχαίου ναού και μαθαίνει από τον μονόφθαλμο μάγο πως ο Ταρζάν και ο Γκαούρ κινδυνεύουν από τον κακούργο κινέζο επιστήμονα Τσεν Χου προτείνει στον παντοδύναμο μάγο να τον βοηθήσει να μπει στο «Κάστρο της Συμφοράς» του σατανικού κινέζου για να τον εξοντώσει. Ο Νάχρα Ντου δέχεται την πρόταση του νεαρού γιου του Ταρζάν και οι δυο τους ξεκινούν για το Μεγάλο Λιμάνι της Αφρικής, παίρνουν μαζί τους και ένα μικρό γοριλάκι που βρίσκουν στο δρόμο τους και με ένα μικρό ιστιοφόρο που αγοράζει ο Κραγιαμπού με μερικά μεγάλα διαμάντια που του είχε χαρίσει ο πατέρας του κατευθύνονται προς το ξερονήσι όπου έχει κτίσει το κάστρο του ο φοβερός Κινέζος. Ο παντοδύναμος μάγος είναι βέβαιος πως οι αόρατες μαγικές δυνάμεις του είναι χίλιες φορές πιο ισχυρές από τις εφευρέσεις και τις συσκευές του σατανικού σοφού επιστήμονα. Στο μεταξύ ο Ταρζάν με το Γκαούρ και τις συντρόφισσές τους μαθαίνουν από τον Ποκοπίκο και τη Χουχού για την απόφαση του Κραγιαμπού να εξοντώσει τον φοβερό κινέζο και ξεκινούν κι αυτοί για το «Κάστρο της Συμφοράς». Όμως, στην πορεία τους θα αντιμετωπίσουν θανάσιμους κινδύνους που θα τους καθυστερήσουν, ένα κοπάδι από πεινασμένες τίγρεις και έναν τεράστιο κροκόδειλο που καταπίνει ζωντανή την Ταταμπού…

Το τεύχος 84 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Τέρας του Βυθού» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 4 Μαΐου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 27 Ιουνίου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 2 Μαΐου είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 428 με τίτλο «Η Ασημένια Χελώνα», που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 6 Μαΐου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 6 με τίτλο «Ο Χίτλερ Αιχμαλωτίζεται» και ο «Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 5 Μαΐου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 27 με τίτλο «Υπεράνθρωπος Εναντίον Υπερανθρώπων» που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 84 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 30 της Β’ περιόδου με τίτλο «Στην Κοιλιά του Κροκόδειλου», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 6 Μαΐου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 6 Μαΐου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 55 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Δαβίδ και Γολιάθ», που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 84 της Γ’ περιόδου, «Το Τέρας του Βυθού», μπορεί να αποδοθεί στον τεράστιο κροκόδειλο που καταπίνει ζωντανή την Ταταμπού, όταν βουτάει σε μια λίμνη για να ξεπλύνει τα αίματα από τη μάχη που είχε δώσει με τους συντρόφους της για να αντιμετωπίσουν τις τίγρεις που τους επιτέθηκαν, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 30 της Β’ περιόδου, «Στην Κοιλιά του Κροκόδειλου», αναφέρεται φυσικά κι αυτός στον κροκόδειλο που κατάπιε ζωντανή την Ταταμπού. Αξιοσημείωτο για τον τίτλο της Γ’ περιόδου είναι πως στη Β’ περίοδο «Το Τέρας του Βυθού» δεν είναι ο τεράστιος κροκόδειλος που καταπίνει την Ταταμπού, αλλά το σκάφος του Κεραυνού και της Θύελλας, ο ατσάλινος μεταλλικός γίγαντας του νεκρού δόκτορα Κραμπ, που οι δυο νέοι που το ελέγχουν το οδηγούν στον βυθό της θάλασσας.

Οι ομοιότητες ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 84 της Γ’ περιόδου και του 30 της Β’ περιόδου, είναι πολύ μεγαλύτερες από όσες ήταν στα δύο προηγούμενα αντίστοιχα τεύχη. Συγκεκριμένα, η περιπέτεια με τις τίγρεις και τον τεράστιο κροκόδειλο είναι κοινή στα τεύχη των δύο περιόδων με τη διαφορά πως στη Β’ περίοδο απουσιάζει η Τζέιν που έχει αναχωρήσει για την Αγγλία με τον Κραγιαμπού, για τις σπουδές του νεαρού γιου του Ταρζάν. Ακόμα, η περιπέτεια για την εξόντωση του σατανικού κινέζου επιστήμονα είναι επίσης κοινή στα δύο τεύχη με τη διαφορά πως στη Β’ περίοδο τους ρόλους του Κραγιαμπού, του Νάχρα Ντου και της Βάντας τους έχουν ο γιος του Γκαούρ και της Ταταμπού, ο Κεραυνός, και η κόρη του Ταρζάν και της Τζέιν, η Θύελλα και ακόμα, στη Β’ περίοδο το ρόλο του σατανικού κινέζου Τσεν Χου, που στο τεύχος αυτό της Γ’ περιόδου εξοντώνεται, τον έχει η σατανικός επιστήμονας δόκτορας Κράουζ, που θα συνεχίσει να δρα σε πολλές ακόμα από τις επόμενες περιπέτειες της Β’ περιόδου. Οι διαφορές αυτές των προσώπων στις δύο περιόδους συνεπάγονται φυσικά και διαφορές στον τρόπο δράσης τους. Ουσιαστικά, ο συγγραφέας του Γκαούρ Ταρζάν ξαναγράφοντας τις περιπέτειες της Β’ περιόδου, τους ρόλους του Κεραυνού και της Θύελλας που στην Γ’ περίοδο απουσιάζουν εντελώς, τους ανέθεσε στον Κραγιαμπού και στην πρωτοεμφανιζόμενη στο τεύχος αυτό Βάντα, ενώ τις επιστημονικές γνώσεις τους τις αντικατέστησε με τις μαγικές δυνατότητες του παντοδύναμου μάγου Νάχρα Ντου.

Το συγκεκριμένο τεύχος 84 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 8 Αυγούστου 2018






#85) Στα Νύχια του Αρκουδανθρώπου

Το τεύχος 85 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Στα Νύχια του Αρκουδανθρώπου» κυκλοφόρησε στις 11 Μαΐου 1961 και σε ανατύπωση στις 4 Ιουλίου 1963. Το αντίστοιχο τεύχος της Β’ περιόδου ήταν το νούμερο 31 που είχε κυκλοφορήσει στις 13 Μαΐου 1952 με τίτλο «Ο Τρομερός Κτηνάνθρωπος» και είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Οι διαφορές της ιστορίας που περιλαμβάνουν τα δύο τεύχη είναι πολύ περισσότερες από τις ομοιότητες.

Στην ιστορία του 1952 ο «κτηνάνθρωπος» έχει τη μορφή κενταύρου, ενώ στην ιστορία του 1961 το ανθρωπόμορφο τέρας έχει τη μορφή αρκουδανθρώπου. Ο πρώτος λέγεται Χόι-Χόχα που στη γλώσσα των ιθαγενών σημαίνει «Άνθρωπος-Γάιδαρος», ενώ ο δεύτερος Χουραβάχ που σημαίνει «Άνθρωπος-Αρκούδα». Η ομοιότητα στα δυο τεύχη περιορίζεται στην παρόμοια περιπέτεια που έχουν οι ήρωές μας με το καθένα από τα δύο αυτά ανθρωπόμορφα τέρατα, περιπέτεια μάλιστα που είναι εμβόλιμη στην εξέλιξη της κύριας υπόθεσης. Κατά τα άλλα, με εξαίρεση την περιπέτεια με τον κτηνάνθρωπο στο ένα και τον αρκουδάνθρωπο στο άλλο, η ιστορία στο τεύχος της Γ' περιόδου είναι αγνώριστη σε σχέση με την ιστορία στο τεύχος της Β’ περιόδου.

Στο τεύχος της Β’ περιόδου εμφανίζονται ο γιος του Γκαούρ και της Ταταμπού, ο Κεραυνός, και η κόρη του Ταρζάν και της Τζέιν, η Θύελλα, που μεγαλώνουν ηλικιακά πρόωρα με τις σατανικές συσκευές του κακούργου, αλλά μεγαλοφυούς επιστήμονα Κράουζ, που θέλει να κατακτήσει τη γη ή να την καταστρέψει με τη βοήθεια των αρχόντων του πλανήτη Άρη!
Οι ήρωες αυτοί αποτελούν μέγιστη αστοχία έως ατόπημα του συγγραφέα στη Β’ έκδοση, που πιθανόν το έκανε, όπως επισήμανε ο Γιώργος Βλάχος, κάτω από την πίεση του ανταγωνισμού με το επιστημονικής φαντασίας ανταγωνιστικό περιοδικό «Ο Υπεράνθρωπος». Στην Γ’ έκδοση ο συγγραφέας απέφυγε την επανάληψη αυτού του ατοπήματος, η Ταταμπού παρέμεινε αγνή συντρόφισσα του Γκαούρ μέχρι το τέλος, και περιέλαβε στην ιστορία του την εμφάνιση της πανέμορφης Βάντα, της συντρόφισσας του Γιου του Ταρζάν, του Κραγιαμπού. Όμως η Βάντα, όταν αντικρίζει τον Ταρζάν βλέπει στο πρόσωπό του αυτόν που δολοφόνησε τη μητέρα της πριν από πολλά χρόνια στην Πέρα Ζούγκλα…

Η σύγκριση της ιστορίας των δύο τευχών είναι καταλυτική υπέρ της ιστορίας της Γ’ περιόδου, αν και στη Β’ έκδοση περιγράφεται ένα όνειρο του Ποκοπίκο στο οποίο τον τρώει στην κυριολεξία, στο όνειρο πάντα, ο θεός των άγριων φυλών της Ζούγκλας, Κράουμπα. Ο Θεός των κανιβάλων λοιπόν δεν μπορεί παρά να είναι κι αυτός κανίβαλος! Πολύ ενδιαφέρουσα η παρουσίαση του θεού της Ζούγκλας από το Νίκο Ρούτσο!


Προκόπης Κωφός




#86) Το Κάστρο του Τρόμου


Ο κακούργος φύλαρχος Γιαχάμπα, μετά από τις αμέτρητες μέχρι τώρα αποτυχημένες απόπειρές του να εξοντώσει τον Γκαούρ και τον Ταρζάν και να γίνει αυτός επιτέλους Άρχοντας της Ζούγκλας, αλλάζει τακτική. Κτίζει στην πιο μακρινή και πιο άγρια περιοχή της Ζούγκλας με μαστόρους και εργάτες που φέρνει από το Μεγάλο Λιμάνι ένα τεράστιο και ανατριχιαστικό κτίριο, ένα μακάβριο κάστρο σε σχήμα Νεκροκεφαλής. Ο φοβερός φύλαρχος βάζει τους αραπάδες του να διαδώσουν πως το κάστρο του είναι το κρανίο του μεγάλου θεού της Ζούγκλας Κράουμπα και πως έπεσε από τον ουρανό στη γη για να στήσει μέσα σ’ αυτό το θρόνο του ο ιδιοκτήτης του, ως νέος παντοδύναμος Άρχοντας της Ζούγκλας. Οι δεισιδαίμονες ιθαγενείς της περιοχής αντικρίζουν με τρόμο και δέος την τεράστια Νεκροκεφαλή και δηλώνουν υποταγή στον ιδιοκτήτη της και ο κακούργος φύλαρχος βλέπει πως φτάνει πολύ κοντά στην πραγματοποίηση του μεγάλου ονείρου της ζωής του, να κυριαρχήσει σε ολόκληρη τη Ζούγκλα. Όμως, και η τύχη παίζοντας τα συνηθισμένα παιχνίδια της ευνοεί τα σχέδια του φοβερού φυλάρχου. Σε μια περιπέτεια με δυο άγρια πεινασμένα λιοντάρια που απειλούν να κατασπαράξουν τον Ποκοπίκο, η αγαπημένη συντρόφισσα του Γκαούρ, που με τον Έλληνα γίγαντα και τον Ταρζάν έσπευσαν να βοηθήσουν τον αγαπημένο τους νάνο, απομακρύνεται από τους υπόλοιπους συντρόφους της και φτάνοντας στην περιοχή του μακάβριου Κάστρου την πιάνουν αιχμάλωτη οι άγριοι αραπάδες του Γιαχάμπα, που χωρίς καθυστέρηση σπεύδουν στο Κάστρο για να την παραδώσουν στον αφέντη τους...

Και στην περιπέτεια αυτή ο Ποκοπίκο, ο αιώνιος σωτήρας των κουτών και αδυνάτων, έχει μεγάλα κέφια! Απολαύστε τον πώς αντιδρά, όταν ο Κραγιαμπού σώζει τον Γκαούρ, την Ταταμπού, τη μικρή Βάντα, αλλά και αυτόν τον ίδιο, από τα νύχια του αρκουδανθρώπου Χουρουβάχ της προηγούμενης περιπέτειας: «Άκου να σου πω μπάρμπα Πιτσιρικά! του κάνει. Προστάτης και σωτήρας των κουτών και αδυνάτων τυγχάνω του λόγου μου! Και μόνο του λόγου μου!... Εσύ γιατί μπαίνεις στη μέση; Θες δηλαδής να μου κόψεις το… ψωμάκι; Αν το ξανακάνεις, θα βάλεις σε μπελλάδες  τη… χατζάρα μου! Αντιλαβού;».

Το τεύχος 86 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Κάστρο του Τρόμου» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 18 Μαΐου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 11 Ιουλίου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 16 Μαΐου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 430 με τίτλο «Το Καρναβάλι των Τρελλών», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 20 Μαΐου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 8 με τίτλο «Το Υποβρύχιο του Θανάτου» και ο «Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 19 Μαΐου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 29 με τίτλο «Σατούρνα, η Κόρη του Μαύρου Υπερανθρώπου» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 86 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 32 της Β’ περιόδου με τίτλο «Η Πράσινη Νεκροκεφαλή», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 20 Μαΐου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 20 Μαΐου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 57 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Σεζάμ, ο Αόρατος Μάγος», που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 86 της Γ’ περιόδου, «Το Κάστρο του Τρόμου», αναφέρεται στο μακάβριο κάστρο σε σχήμα νεκροκεφαλής του κακούργου φύλαρχου Γιαχάμπα, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 32 της Β’ περιόδου, «Η Πράσινη Νεκροκεφαλή», αναφέρεται κι αυτός στο κάστρο του Γιαχάμπα, που ενώ ο φοβερός φύλαρχος διατάζει να το βάψουν λευκό, τα γύρω πυκνά γιγάντια δέντρα σκορπίζουν πάνω του μια πράσινη ανταύγεια και γι αυτό οι φυλές των ιθαγενών το λένε Χούζα Κάγκα που στη γλώσσα τους σημαίνει «Πράσινη Νεκροκεφαλή». Είναι πολύ πιθανόν ο τίτλος στη Β’ περίοδο να δόθηκε προκαταβολικά από το συγγραφέα χωρίς να αναφέρεται αρχικά σε κάστρο, οπότε η πράσινη απόχρωση της νεκροκεφαλής προέκυψε ως απαραίτητος συμβιβασμός.

Οι ομοιότητες ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 86 της Γ’ περιόδου και του 32 της Β’ περιόδου, είναι σημαντικές, αφού η βασική περιπέτεια με το κάστρο του Γιαχάμπα και όλα όσα προηγήθηκαν της αιχμαλωσίας της Ταταμπού είναι κοινή. Όμως, παρά τη σημαντική ομοιότητα ανάμεσα στα δύο τεύχη υπάρχει και μια πολύ σημαντική διαφορά. Στην περιπέτεια της Β’ περιόδου και μόνο σ’ αυτήν είναι σε εξέλιξη και μια παράλληλη ιστορία με πρωταγωνιστές τον σατανικό επιστήμονα δόκτορα Κράουζ που επιχειρεί να καταστρέψει τη Γη και τον Κεραυνό κα τη Θύελλα που προσπαθούν να τη σώσουν. Συγκεκριμένα, ο δόκτωρ Κράουζ ταξιδεύει στον πλανήτη Άρη, συμμαχεί με τον τρομερό Άρχοντά του Ζαλάχ και προσπαθούν σε συνεργασία να βομβαρδίσουν τη Γη για να την καταστρέψουν και ο Κεραυνός με τη Θύελλα αντιμετωπίζουν την επίθεση. Η επιπλέον αυτή παράλληλη ιστορία της Β’ περιόδου, επιφέρει κάποιες διαφοροποιήσεις και στη βασική περιπέτεια, όπως για παράδειγμα, την καταστροφή του κάστρου του Γιαχάμπα στη Β’ περίοδο από τις εκρήξεις που συγκλονίζουν ολόκληρη τη Γη. Στη Γ’ περίοδο το Κάστρο δεν καταστρέφεται και παραμένει παίζοντας ρόλο και στην περιπέτεια του επόμενου τεύχους. Η παράλληλη αυτή ιστορία της Β’ περιόδου και οι πρωταγωνιστές της απουσιάζουν εντελώς από την περιπέτεια της Γ’ περιόδου. Ο συγγραφέας Νίκος Ρούτσος ξαναγράφοντας εννιά χρόνια αργότερα την περιπέτεια αυτή, την περιόρισε αποκλειστικά και μόνο στο περιβάλλον της Ζούγκλας, αποφεύγοντας το ταξίδι στον Άρη και την απειλή του αφανισμού ολόκληρης της Γης από τη δράση του παρανοϊκού επιστήμονα Κράουζ, που στη Β’ περίοδο προέκυψαν κάτω από την πίεση του ανταγωνισμού με το επιστημονικής φαντασίας ανταγωνιστικό περιοδικό «Ο Υπεράνθρωπος».

Το συγκεκριμένο τεύχος 86 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 30 Αυγούστου 2018



#87) Η Χρυσή Μαϊμού


Ο κακούργος φύλαρχος Γιαχάμπα καταφέρνει να παγιδέψει στα βαθιά σκοτεινά υπόγεια του μακάβριου Κάστρου του τον Γκαούρ, τον Ταρζάν, την Ταταμπού και τον αμερικανό τυχοδιώκτη Μαξ Άρλαν που αρνήθηκε το αμέτρητο χρυσάφι και τα πολύτιμα πετράδια που του πρόσφερε για να τον βοηθήσει να εξοντώσει τον Άρχοντα της Ζούγκλας Ταρζάν και τον Έλληνα γίγαντα Γκαούρ. Ευτυχώς, ο διαβολεμένος Ποκοπίκο επιβεβαιώνοντας για πολλοστή φορά τον τίτλο του «αιώνιου προστάτη των κουτών και αδυνάτων» σώζει επανειλημμένα τους συντρόφους του. Όμως, οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι ήρωές μας δεν προέρχονται μόνο από τον Γιαχάμπα που προσπαθεί να τους εξοντώσει. Στη Ζούγκλα έχει ήδη εμφανιστεί ένα μυστηριώδες φάντασμα, ένας αόρατος άγνωστος εχθρός, που με τη δράση του επιδιώκει την εξόντωση του Ταρζάν και του Γκαούρ και προορίζει για Άρχοντα της Ζούγκλας τον αμερικανό τυχοδιώκτη Μαξ Άρλαν. Και σαν να μην έφταναν οι κίνδυνοι από τον Γιαχάμπα και αυτόν τον μυστηριώδη αόρατο εχθρό με τη βραχνή γυναικεία φωνή που τους απειλούν, οι ήρωές μας κυνηγώντας μια χρυσή μαϊμουδίτσα που τράβηξε την προσοχή της Ταταμπού, πέφτουν στα χέρια του μαύρου υπεργίγαντα Μπουραμπού που φιλοδοξεί κι αυτός να πάρει το θρόνο του Ταρζάν και να γίνει αυτός Άρχοντας της Ζούγκλας…

Το τεύχος 87 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Η Χρυσή Μαϊμού» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 25 Μαΐου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 18 Ιουλίου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 23 Μαΐου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 431 με τίτλο «Ο Πράκτωρ Εγκέφαλος», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 27 Μαΐου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 9 με τίτλο «Το Σάλπισμα της Νίκης» και ο «Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 26 Μαΐου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 30 με τίτλο «Η Προδοσία του Κεραυνού» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 87 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 33 της Β’ περιόδου με τίτλο «Το Ταμπού των Κακούργων», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 27 Μαΐου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 27 Μαΐου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 58 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Νυόκα, η Θεά του Καλού», που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 87 της Γ’ περιόδου, «Η Χρυσή Μαϊμού», αναφέρεται φυσικά στο μαϊμουδάκι με το ολόχρυσο τρίχωμα που η καταδίωξή του οδηγεί την Ταταμπού, τον Γκαούρ και τον Ταρζάν στον απαγορευμένο χώρο ενός ταμπού ιθαγενών και στα χέρια του φυλάρχου Μπουραμπού. Το ταμπού αυτό δεν είναι άλλο από «Το Ταμπού των Κακούργων» του τίτλου της Β’ περιόδου.

Οι ομοιότητες και οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 87 της Γ’ περιόδου και του 33 της Β’ περιόδου, είναι παρόμοιες με τις ομοιότητες και τις διαφορές των προηγούμενων αντίστοιχων τευχών. Οι ομοιότητες, δηλαδή, περιορίζονται στη βασική ιστορία που είναι κοινή στα δύο τεύχη και οι διαφορές αφορούν στις δράσεις του σατανικού επιστήμονα δόκτορα Κράουζ που επιδιώκει να καταστρέψει τη Γη και του Κεραυνού και της Θύελλας που προσπαθούν να τον αντιμετωπίσουν, δράσεις που απουσιάζουν εντελώς από τη Γ’ περίοδο.

Το συγκεκριμένο τεύχος 87 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 2 Σεπτεμβρίου 2018




#88) Τα Στοιχειωμένα Φίδια


Η Τζέιν, η σατανική συντρόφισσα του Ταρζάν, δεν αναχώρησε για την πατρίδα της την όπως νομίζουν οι σύντροφοί της. Αντί να πάρει το καράβι από το Μεγάλο Λιμάνι της Αφρικής για το ταξίδι στη μακρινή Αγγλία, επισκέφτηκε τον παντοδύναμο μάγο Νάχρα Ντου και με αντάλλαγμα την υπόσχεσή της πως θα τον υπηρετήσει σαν πιστή σκλάβα στην τρομακτική κατακόμβη του, εξασφάλισε από αυτόν τρία μαγικά αντικείμενα που της δίνουν τεράστιες δυνατότητες να πραγματοποιήσει το καταχθόνιο σχέδιό της, να εξοντώσει τον Γκαούρ και τον Ταρζάν, να γίνει συντρόφισσα του πανώριου Αμερικανού τυχοδιώκτη Μαξ Άρλαν και μαζί να γίνουν μοναδικοί άρχοντες της απέραντης Ζούγκλας. Η Τζέιν κατάφερε να εξασφαλίσει από τον φοβερό μονόφθαλμο μάγο ένα κομματάκι μαύρου κεριού που όταν το μυρίζει γίνεται αόρατη, ένα μικρό σουβλερό κέρατο φαρμακερού φιδιού που όταν το δαγκώνει παίρνει όποια γυναικεία μορφή θέλει και μια μικρή βαλσαμωμένη καρδιά αηδονιού που όσο την κρατάει όλοι οι άντρες ξετρελαίνονται από αγάπη γι αυτήν. Η Τζέιν παρακολουθώντας αόρατη την αιχμαλωσία του Ταρζάν, του Γκαούρ, της Ταταμπού και της Βάντας από τον γιγαντόσωμο φύλαρχο Μπουραμπού και τους αραπάδες του και τη μονομαχία του Ταρζάν με τον φοβερό φύλαρχο, παρουσιάζεται ανάμεσα στους δύο μονομάχους ως η θεά Ζαχάλ, η συντρόφισσα του θεού Κράουμπα, και καλεί τον Μπουραμπού να μονομαχήσει με τον Γκαούρ, με την ελπίδα πως ο γιγαντόσωμος φύλαρχος θα εξοντώσει πρώτα τον Έλληνα γίγαντα που κάποτε είχε περιφρονήσει την αγάπη της και την προτίμησή της γι αυτόν. Όμως, οι ήρωές μας δεν απειλούνται μόνο από τον φοβερό φύλαρχο Μπουραμπού και τους άγριους αραπάδες του. Στην εξέλιξη της περιπέτειας αυτής εμπλέκονται ο γοριλάνθρωπος Νταμπούχ που η αγάπη του για την πανώρια Ταταμπού θολώνει το μυαλό του και χάνει τα λογικά του όταν τη βλέπει και ο τερατάνθρωπος Μποχάρ που εξαγριωμένος από μια προηγούμενη συμπλοκή επιτίθεται σε όποιον βρει μπροστά του. Και οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι ήρωές μας δεν έχουν τελειωμό. Η Ταταμπού δέχεται στο πέτρινο βουνό επίθεση από τους τρομερούς Φιδανθρώπους, πλάσματα με σώμα φιδιού και κεφάλι ιθαγενούς κανιβάλου, ενώ στη σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας ο Ταρζάν και ο Γκαούρ δέχονται επίθεση από τα τρομακτικά Ανθρωποφίδια, πλάσματα με σώμα ιθαγενούς κανιβάλου και κεφάλι φαρμακερού φιδιού…

Το τεύχος 88 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Τα Στοιχειωμένα Φίδια» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 1 Ιουνίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 25 Ιουλίου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 30 Μαΐου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 432 με τίτλο «Στη Ζούγκλα της Οκινάβα», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 3 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 10 με τίτλο «Ζήτω η Ελλάς» και ο «Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 2 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 31 με τίτλο «Οι Φτερωτοί Μονομάχοι» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 88 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 34 της Β’ περιόδου με τίτλο «Η Σπηλιά με τα Φίδια», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 3 Ιουνίου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 3 Ιουνίου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 59 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Το Γκρέμισμα του Κολοσσού», που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 88 της Γ’ περιόδου «Τα στοιχειωμένα Φίδια» αναφέρεται φυσικά στις φυλές των Φιδανθρώπων και των Ανθρωποφιδιών που επιτίθενται στο πέτρινο βουνό και στη σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 34 της Β’ περιόδου «Η Σπηλιά με τα Φίδια» αναφέρεται επίσης στους Φιδανθρώπους και στα Ανθρωποφίδια, που στη Β’ περίοδο δεν είναι φυλές τεράτων της Ζούγκλας όπως στη Γ’ περίοδο, αλλά δημιουργήματα του σατανικού επιστήμονα δόκτορα Κράουζ που τα χρησιμοποιεί για να εξοντώσει την Ταταμπού, τον Γκαούρ και τον Ταρζάν.

Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 88 της Γ’ περιόδου και του 34 της Β’ περιόδου, είναι σημαντικές. Η βασική διαφορά λόγω της απουσίας του Κεραυνού, της Θύελλας, του σατανικού δόκτορα Κράουζ και της δράσης τους από την περιπέτεια της Γ’ περιόδου δημιουργεί την ανάγκη για περαιτέρω διαφοροποιήσεις και στην κοινή στα δύο τεύχη βασική ιστορία που διαδραματίζεται στη Ζούγκλα. Πιο συγκεκριμένα και για την περίπτωση των δύο αυτών αντίστοιχων τευχών, το καταχθόνιο σχέδιο που προωθεί η Τζέιν με τις μαγικές δυνατότητες που αποκτά από τη συμφωνία της με τον παντοδύναμο μάγο Νάχρα Ντού καθώς και η παρουσία και δράση του γοριλανθρώπου Νταμπούχ είναι δομικά στοιχεία μόνο της περιπέτειας της Γ’ περιόδου και απουσιάζουν εντελώς από την περιπέτεια της Β' περιόδου, ενώ ο ρόλος του τερατανθρώπου Μποχάρ στη Β’ περίοδο είναι διαφορετικός και συνδέεται με τη δράση του Κεραυνού και της Θύελλας. Όσο για τους Φιδανθρώπους και τα Ανθρωποφίδια που εμφανίζονται και στις δύο περιπέτειες, στην μεν Γ’ περίοδο είναι φυλές τεράτων της Ζούγκλας, στη δε Β’ περίοδο είναι δημιουργήματα του σατανικού δόκτορα Κράουζ. Ακόμα, το όνομα Ζαχάλ που στη Γ’ περίοδο αποδίδεται στη συντρόφισσα του θεού Κράουμπα, στην περιπέτεια της Β’ περιόδου είναι αναγραμματισμένο το όνομα του Άρχοντα του πλανήτη Άρη, Ζαλάχ.

Το συγκεκριμένο τεύχος 88 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 6 Σεπτεμβρίου 2018




Τόμος 12 -------------------------------------------------------------------------------------------

#89) Ο Αόρατος Άνθρωπος

Το τετραπέρατο κοράκι του Γκαούρ, ο Πικ, σώζει την Ταταμπού από τους Φιδανθρώπους και ο διαβολεμένος Ποκοπίκο σώζει τον Γκαούρ και τον Ταρζάν από τα τρομακτικά Ανθρωποφίδια. Όμως οι περιπέτειες των δύο γιγάντων της Ζούγκλας και της πανώριας συντρόφισσας του Γκαούρ δεν έχουν τελειωμό. Η σατανική Τζέιν ανανεώνει τη συμφωνία της με τον παντοδύναμο μάγο Νάχρα Ντου και εκτός από το μαύρο κερί που όταν το μυρίζει γίνεται αόρατη, εκτός από το κέρατο του φιδιού που όταν το δαγκώνει παίρνει όποια γυναικεία μορφή θέλει και εκτός από τη βαλσαμωμένη καρδιά αηδονιού που όσο την κρατάει όλοι οι άντρες ξετρελαίνονται από αγάπη γι αυτήν, αποκτάει τώρα και το δόντι ενός προϊστορικού δεινόσαυρου που όσο θα το κρατάει επάνω της θα μπορεί να μιλάει με τα θεριά και τα αγρίμια της Ζούγκλας και να τα κατευθύνει να κάνουν αυτό που θέλει εκείνη. Με το νέο αυτό φοβερό μαγικό που διαθέτει η Τζέιν εξαγριώνει και στρέφει τα άγρια ζώα της Ζούγκλας εναντίον των πρώην φίλων της. Οι δυο γίγαντες και η πανώρια Ελληνίδα δέχονται στη σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας όπου βρίσκονται την επίθεση των εξαγριωμένων από τη Τζέιν θεριών και καταφεύγουν στην εναέρια κίνηση από δέντρο σε δέντρο και από χορτόσχοινο σε χορτόσχοινο για να γλιτώσουν. Η καταδίωξή τους από τα εξαγριωμένα ζώα θα τους φέρει μπροστά σε ένα ασφαλές καταφύγιο, στο στόμιο μιας άγνωστης σπηλιάς, που όμως στα σκοτεινά βάθη της υπάρχει μια μυστηριώδης καταπακτή που οδηγεί σε ένα τρομακτικό υπόγειο βασίλειο όπου τους περιμένουν πολύ μεγαλύτεροι κίνδυνοι…

Το τεύχος 89 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Αόρατος Άνθρωπος» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 8 Ιουνίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 1 Αυγούστου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 6 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 433 με τίτλο «Ο Θεός της Φωτιάς», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 10 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 11 με τίτλο «Έλληνες Παραδοθείτε» και ο «Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 9 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 32 με τίτλο «Το Μυστικό του Πλανήτη Κρόνου» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 89 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 35 της Β’ περιόδου με τίτλο «Επανάσταση των Θεριών», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 10 Ιουνίου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 10 Ιουνίου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 60 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Οι Ατσάλινοι Δαίμονες», που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 89 της Γ’ περιόδου «Ο Αόρατος Άνθρωπος» αναφέρεται στην αόρατη με τα μαγικά του Νάχρα Ντου, Τζέιν, που με ένα ακόμα μαγικό του παντοδύναμου μάγου, το δόντι ενός προϊστορικού Δεινόσαυρου, μπορεί να ελέγχει και να κατευθύνει τα θεριά και τα αγρίμια της Ζούγκλας, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 35 της Β’ περιόδου, «Επανάσταση των Θεριών», αναφέρεται στα θεριά και τα αγρίμια της Ζούγκλας, που ο δόκτωρ Κράουζ με τη σατανική συσκευή επιβολής της θέλησης που διαθέτει, καταφέρνει να στρέψει εναντίον του Άρχοντα της Ζούγκλας, Ταρζάν, του Γκαούρ και της Ταταμπού για να τους εξοντώσουν.

Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 89 της Γ’ περιόδου και του 35 της Β’ περιόδου, είναι αρκετές, αλλά όχι τόσο σημαντικές όσο ήταν στα δύο προηγούμενα αντίστοιχα τεύχη και οφείλονται στην αντικατάσταση του Κεραυνού, της Θύελλας και του σατανικού δόκτορα Κράουζ, που πρωταγωνιστούν στην περιπέτεια της Β’ περιόδου, με τη δράση και το καταχθόνιο σχέδιο της Τζέιν στη Γ’ περίοδο, που με τις νέες μαγικές δυνατότητες που αποκτά από την ανανέωση της συμφωνίας της με τον παντοδύναμο μάγο Νάχρα Ντου επιδιώκει να εξοντώσει τον Γκαούρ, τον Ταρζάν και την Ταταμπού για να γίνουν μαζί με τον πανώριο Αμερικανό τυχοδιώκτη Μαξ Άρλαν μοναδικοί άρχοντες της απέραντης Ζούγκλας. Στη Β’ περίοδο ήταν ο δόκτορας Κράουζ που ήθελε να εξοντώσει τον Ταρζάν, το Γκαούρ και τη συντρόφισσά του με σκοπό να γίνει κύριος της απέραντης Ζούγκλας και να αποκτήσει τις μεγάλες ποσότητες των σπάνιων μετάλλων που κρύβονται στο υπέδαφός της με τα οποία θα κατασκευάσει τα σύνεργα του θανάτου και της καταστροφής που θα τον βοηθήσουν να γίνει ο Άρχοντας του Κόσμου.

Το συγκεκριμένο τεύχος 89 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 4 Ιανουαρίου 2019





#90) Οι Δαίμονες της Συμφοράς


Ο Γκαούρ, ο Ταρζάν και η πανώρια Ελληνίδα Ταταμπού, κυνηγημένοι από τα εξαγριωμένα ζώα της Ζούγκλας καταφεύγουν σε μια άγνωστη σπηλιά, που στα σκοτεινά βάθη της υπάρχει μια μυστηριώδης καταπακτή που οδηγεί τους τρεις συντρόφους στο υπόγειο βασίλειο του τερατόμορφου άρχοντα των Κολασμένων, του υπεργίγαντα Βουρχούβ. Τους τρεις συντρόφους θα βοηθήσει η μετανιωμένη Τζέιν που η υπέροχη ιεραπόστολος Γιοχάνα κατάφερε να κάνει τη σκληρή σαν πέτρα καρδιά της, μαλακιά σαν κερί μέλισσας. Η Τζέιν που ακολούθησε τους τρεις συντρόφους στο υπόγειο βασίλειο του φοβερού υπεργίγαντα, χρησιμοποιώντας το μαύρο κερί του παντοδύναμου μάγου Νάχρα Ντου που κάνει αόρατο όποιον το μυρίσει, αόρατη και η ίδια, εξαφανίζει τους τρεις συντρόφους από τα μάτια του φοβερού υπεργίγαντα. Όμως, ο τερατόμορφος Βουρχούβ απλώνει το απέραντο χέρι του, αρπάζει έναν τεράστιο βράχο και κλείνει το κάτω άνοιγμα της καταπακτής από όπου μπήκαν στο βασίλειό του οι τρεις σύντροφοι και η Τζέιν, την μοναδική έξοδο για να ξεφύγουν από αυτήν την κόλαση του κάτω κόσμου…

Και ενώ οι τέσσερις ήρωες προσπαθούν να σωθούν από τον φοβερό υπεργίγαντα Βουρχούβ, ο Ποκοπίκο κυνηγώντας με τη χαντζάρα του έναν καλοθρεμμένο άγριο κόνικλο μπαίνει σε μια σπηλιά που τον οδηγεί σε έναν υπόγειο αρχαίο ναό γεμάτο με αγάλματα πρωτόγονων θεών. Ο Ποκοπίκο κλέβει από το κεφάλι του μεγαλύτερου αγάλματος ένα στέμμα φτιαγμένο από καύκαλο χελώνας που από μπροστά έχει σφηνωμένο ένα μεγάλο μαύρο διαμάντι. Βγαίνοντας στην επιφάνεια με το χελωνοκαύκαλο αυτό στο κεφάλι, ο διαβολεμένος νάνος βλέπει με έκπληξη τους ιθαγενείς κανιβάλους της ζούγκλας να τον προσκυνούν σαν θεό και δεν χάνει την ευκαιρία, αυτοανακηρύσσεται σε παντοδύναμο θεό Γκαπαγκούπα, προειδοποιεί τους ιθαγενείς πως αν «κάνουν νερά», δεν τον προσκυνούν και δεν τον δοξάζουν εις τους αιώνας των αιώνων και το ρίξουν στην ειδωλολατρία θα τους σφάξει ομαδικά και στο πρώτο χωριό που βρίσκει στο δρόμο του ανακοινώνει στους κατοίκους του πως θέλει να παντρευτεί. Οι άμοιροι ιθαγενείς φέρνουν στον… παντοδύναμο Γκαπαγκούπα όχι μία, ούτε δύο, αλλά καμιά σαρανταριά όμορφες αραπίνες κόρες σαν τα κρύα τα νερά. Ο διαβολεμένος Ποκοπίκο οδηγεί το χαρέμι του στο θεόρατο δέντρο όπου ζει με τη Χουχού, αυτός στην κουφάλα του δέντρου και η Χουχού στην καλύβα πάνω στα κλαδιά, και της σκάει το απαραίτητο στιχάκι του:

Ξύπνα Χουχού, Χουχάρα μου
και μπάνισε απ’ τη γρίλια
να δεις τη χαρεμάρα μου,
να σκάσεις απ’ τη ζήλεια!
Ξύπνα και δες από ψηλά.
τι γόης που ‘μαι, τρα-λα-λα!

Με το χελωνοκαύκαλο αυτό ο Ποκοπίκο θα προσπαθήσει να σώσει για μια ακόμα φορά τον Γκαούρ, τον Ταρζάν και τις συντρόφισσές τους, που τους έπιασε αιχμαλώτους ο κακούργος φύλαρχος Γιαχάμπα, τους έδεσε σε στύλους και διασκεδάζει πετώντας με δύναμη από απόσταση κοφτερά φτερωτά μαχαίρια που καρφώνονται στους χοντρούς πασσάλους όπου βρίσκονται δεμένες η Ταταμπού και η Τζέιν…

Το τεύχος 90 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Οι Δαίμονες της Συμφοράς» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 15 Ιουνίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 8 Αυγούστου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 13 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 434 με τίτλο «Το Υποβρύχιο-Φάντασμα», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 17 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 12 με τίτλο «Η Μεγάλη Επίθεση» και ο «Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 16 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 33 με τίτλο «Ο Μεγάλος Όρκος» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 90 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 36 της Β’ περιόδου με τίτλο «Τα Φτερωτά Μαχαίρια», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 17 Ιουνίου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 17 Ιουνίου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 61 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Η Απαγωγή της Αστραπής», που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 90 της Γ’ περιόδου, «Οι Δαίμονες της Συμφοράς», αναφέρεται στον τερατόμορφο υπεργίγαντα Βουρχούβ και τους αμέτρητους απαίσιους μαύρους υπηκόους του υπόγειου βασιλείου του, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 36 της Β’ περιόδου, «Τα Φτερωτά Μαχαίρια», αναφέρεται στον κακούργο φύλαρχο Γιαχάμπα που καρφώνει τα φτερωτά μαχαίρια του στους πασσάλους όπου είναι δεμένοι η αιχμάλωτοί του, που στη Β’ περίοδο δεν είναι οι τέσσερις σύντροφοι, οι δυο γίγαντες και οι συντρόφισσές τους, όπως συμβαίνει στην περιπέτεια της Γ’ περιόδου, αλλά μόνο ο Γκαούρ και η Τζέιν.

Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 90 της Γ’ περιόδου και του 36 της Β’ περιόδου είναι μεν αρκετές, αλλά δεν επηρεάζουν τη βασική δομή των δύο περιπετειών που είναι σχεδόν ίδια στα δύο τεύχη. Οι διαφορές απορρέουν όλες από το γεγονός πως στη Γ’ περίοδο ο συγγραφέας δεν περιέλαβε καθόλου τα παιδιά του Γκαούρ και του Ταρζάν, τον Κεραυνό και τη Θύελλα. Συγκεκριμένα, στην περιπέτεια του τεύχους της Β’ περιόδου είναι ο Κεραυνός και η Θύελλα και όχι η μετανιωμένη Τζέιν που βοηθούν, αόρατοι και οι ίδιοι με τη συσκευή του Κεραυνού, τον Ταρζάν, τον Γκαούρ και την Ταταμπού στο υπόγειο βασίλειο του φοβερού υπεργίγαντα Βουρχούβ που στη Β’ περίοδο είχε άλλο όνομα και λεγόταν Βουρχάν. Ακόμα, στην περιπέτεια της Β' περιόδου, ο Ποκοπίκο αυτοανακηρύσσεται παντοδύναμος θεός Γκαπαγκούπα όχι με τη βοήθεια του χελωνοκαύκαλου που βρίσκει στον υπόγειο ναό, αλλά με τη βοήθεια της συσκευής του Κεραυνού που τον έχει κάνει κι αυτόν αόρατο και ακόμα, ο Γιαχάμπα δεν πιάνει αιχμαλώτους τον Γκαούρ, τον Ταρζάν και τις συντρόφισσές τους, αλλά μόνο τον Γκαούρ και τη Τζέιν.

Το συγκεκριμένο τεύχος 90 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 13 Ιανουαρίου 2019





#91) Το Γυάλινο Τέρας

Ο Γκαούρ, ο Ταρζάν και οι συντρόφισσές τους γλιτώνουν ανέλπιστα από τα χέρια του κακούργου φύλαρχου Γιαχάμπα, χάρη στο σαν στέμμα ιερό χελωνοκαύκαλο που είχε βρει τυχαία ο Ποκοπίκο σε έναν υπόγειο ναό καθώς κυνηγούσε κονίκλους. Το κοράκι του Γκαούρ, ο Πικ, παίρνει με το ράμφος του το χελωνοκαύκαλο από το διαβολεμένο νάνο, το αφήνει πάνω στο κεφάλι του Έλληνα γίγαντα και οι δεισιδαίμονες αραπάδες του Γιαχάμπα βλέποντας το ιερό στέμμα στο κεφάλι του Γκαούρ, τον θεωρούν προστατευόμενο του Θεού Κράουμπα, τον προσκυνούν και ζητούν να τους λυπηθεί. Οι τέσσερις σύντροφοι, ελεύθεροι πια, και με τους δυο νάνους να τους ακολουθούν, ξεκινούν για τη σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας γα να ξαποστάσουν και να γιορτάσουν την εμφάνιση της χαμένης Τζέιν. Όμως, πριν φτάσουν εκεί, μπλέκονται σε μια νέα περιπέτεια. Πρώτα ο Ποκοπίκο και η Χουχού και μετά η Ταταμπού και η  Τζέιν ακούν μια λεπτή και αδύναμη φωνούλα μέσα από τους θάμνους που τους λέει κοροϊδευτικά, «αν μπορείτε, πιάστε με, πιάστε με!». Οι δυο γυναίκες παραξενεμένες ψάχνουν να δουν το μικροσκοπικό πλάσμα που τους καλεί και ακολουθώντας τη φωνούλα που όλο και απομακρύνεται μεταφέρονται από τα ορμητικά νερά ενός ποταμού που προσπαθούν να διασχίσουν σε μια άγνωστη περιοχή της Ζούγκλας, πολύ μακριά από την επικράτεια του Ταρζάν. Στη μια πλευρά του ποταμού όπου παρασύρονται οι δυο νάνοι και οι δύο γίγαντες, ζει μια φυλή μικροσκοπικών ιθαγενών που τον Ποκοπίκο τον βλέπουν σαν φοβερό υπεργίγαντα. Στην απέναντι πλευρά όπου παρασύρονται η Τζέιν και η Ταταμπού εκτείνεται η χώρα του Γυάλινου Γίγαντα, που πιάνει αιχμάλωτες τις δύο πανώριες γυναίκες και ετοιμάζεται να τις παντρευτεί για να γίνουν παντοτινές σκλάβες του…

Το τεύχος 91 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Γυάλινο Τέρας» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 22 Ιουνίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 15 Αυγούστου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 20 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 435 με τίτλο «Ο Σπίθας Πιάνει Καβούρια», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 24 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 13 με τίτλο «Το Μαστίγιο του Τυράννου» και ο «Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 23 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 34 με τίτλο «Το Τέλος της Γης» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 91 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 37 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Γυάλινος Γίγαντας», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 24 Ιουνίου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 24 Ιουνίου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 62 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Ο Πύργος του Μαύρου Πάνθηρα», που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Ο τίτλος «Το Γυάλινο Τέρας» του τεύχους 91 της Γ’ περιόδου,  καθώς και ο τίτλος «Ο Γυάλινος Γίγαντας» της Β’ περιόδου αναφέρονται φυσικά και οι δύο στον φοβερό γυάλινο φύλαρχο που αρπάζει την Ταταμπού και τη Τζέιν και ετοιμάζεται να τις παντρευτεί και να τις κάνει παντοτινές σκλάβες του.

Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 91 της Γ’ περιόδου και του 37 της Β’ περιόδου, είναι εξαιρετικά περιορισμένες σε σχέση με τα αντίστοιχα προηγούμενα τεύχη. Ο σατανικός δόκτορας Κράουζ, ο Κεραυνός και η Θύελλα που στην παρουσία και δράση τους στη Β’ περίοδο οφείλονται οι μεγάλες διαφορές μεταξύ των αντίστοιχων περιπετειών των δύο περιόδων, στην περιπέτεια αυτή αναφέρονται μόνο και μόνο για να μάθουν οι αναγνώστες πως αποχωρούν προσωρινά από τη Ζούγκλα, ο μεν Κράουζ γυρνάει στην πατρίδα του την Αμερική για να πραγματοποιήσει τις τρομερές εφευρέσεις που έχει συλλάβει το καταχθόνιο μυαλό του, οι δε Κεραυνός και Θύελλα τον ακολουθούν για να τον εμποδίσουν να πραγματοποιήσει τα παρανοϊκά σχέδιά του να γίνει Άρχοντας του Κόσμου.

Το συγκεκριμένο τεύχος 91 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 21 Φεβρουαρίου 2019





#92) Το Κυνηγητό του Θανάτου


Η Ταταμπού και η Τζέιν σώζονται από τα χέρια του Γυάλινου Γίγαντα που ετοιμάζεται να τις παντρευτεί και να τις κάνει παντοτινές σκλάβες του, χάρη στο τολμηρό σχέδιο του Ταρζάν που όταν βλέπει πως ο Γκαούρ θα βγει νικητής στη σύγκρουση με τον φοβερό γίγαντα και οι αραπάδες που παρακολουθούν τη μονομαχία θα πέσουν επάνω του να τον κάνουν χίλια κομμάτια, αρπάζει μια μεγάλη πέτρα και χτυπάει από πίσω τον Έλληνα γίγαντα που σωριάζεται κάτω αναίσθητος. Ο Ταρζάν προσποιείται το φίλο στο Γυάλινο Γίγαντα και του λέει πως οι δυο πανώριες γυναίκες είναι αδελφές τους και πως χτύπησε τον μελαψό αδελφό του, γιατί ήθελε να εμποδίσει τον γάμο που ο ίδιος τον θεωρεί μεγάλη τιμή, να θέλει ο Γυάλινος Γίγαντας να γίνει γαμπρός τους. Ο Ταρζάν κερδίζει έτσι την εμπιστοσύνη του Γυάλινου Γίγαντα που τον προσκαλεί στο χορταρένιο Παλάτι του να γιορτάσουν και την κατάλληλη στιγμή, όταν ο φύλαρχος είναι μεθυσμένος από το πολύ πιοτό, ο Άρχοντας της Ζούγκλας βρίσκει ευκαιρία, δίνει στο Γυάλινο Γίγαντα μια φοβερή θανάσιμη γροθιά και ελευθερώνει τις δυο γυναίκες. Όμως, οι περιπέτειες των δύο γιγάντων της Ζούγκλας, των δύο γυναικών και των δύο νάνων, που βρίσκονται ακόμα στην άγνωστη περιοχή του βασιλείου του Γυάλινου Γίγαντα, δεν τελειώνουν. Στην προσπάθειά τους να βρουν το δρόμο και να γυρίσουν στη δική τους περιοχή, θα πρέπει όχι μόνο να ξεφύγουν από την καταδίωξη των άγριων αραπάδων του Γυάλινου Φυλάρχου, αλλά θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τους φοβερούς σαλιγκαρανθρώπους και τον πιο θηριώδη από αυτούς, τον μεγαλόσωμο Βουχουμπού, να γλιτώσουν από ένα κοπάδι λυσσασμένους ελέφαντες και από τις φοβερές δηλητηριώδεις σαρανταποδαρούσες Γιάβ Αχάρ και ακόμα, να αντιμετωπίσουν τους «Τρελούς Ανθρωποφάγους» και να ξεφύγουν από τις παγίδες τους…

Το τεύχος 92 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Κυνηγητό του Θανάτου» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 29 Ιουνίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 22 Αυγούστου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 27 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 436 με τίτλο «Η Γαλάζια Πεταλούδα», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 1 Ιουλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 14 με τίτλο «Φωτιά και Τσεκούρι» και «Ο Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 30 Ιουνίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 35 με τίτλο «Ζωντανή Παγίδα» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 92 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 38 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Εφιάλτης της Ζούγκλας», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 1 Ιουλίου 1952. Την ίδια μέρα του 1952, την Τρίτη 1 Ιουλίου, κυκλοφόρησε και το τεύχος 63 του ανταγωνιστικού περιοδικού «Ο Υπεράνθρωπος» με τίτλο «Ο Πύρινος Δράκος», που είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο».

Το τεύχος 92 του «Γκαούρ-Ταρζάν», «Το Κυνηγητό του Θανάτου», θυμάμαι ακόμα κάτω από ποιες συνθήκες το απέκτησα! Θα πρέπει να ήταν στις 9 Ιουλίου 1961, εννιάχρονος τότε, ημέρα Κυριακή, την Κυριακή πάντα αγόραζα τα τεύχη γιατί την Κυριακή έπαιρνα το χαρτζιλίκι μου, που πήγα στο μοναδικό σημείο πώλησης των παιδικών περιοδικών στο Λιτόχωρο, στο πρακτορείο εφημερίδων και περιοδικού τύπου του Κουτσιμανή, για να αγοράσω το καινούριο τεύχος του Γκαούρ-Ταρζάν. Στην επαρχία τα τεύχη των παιδικών περιοδικών κυκλοφορούσαν μια εβδομάδα αργότερα και το καινούριο τεύχος που είχα σκοπό να αγοράσω ήταν φυσικά το νούμερο 92. Καθώς κοιτούσα όλα τα καινούρια τεύχη που ήταν τοποθετημένα στο ράφι, το μάτι μου έπεσε στο καινούριο τεύχος της ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» που είχε κυκλοφορήσει στην επαρχία την προηγούμενη μέρα, το τεύχος νούμερο 13, που είχε στο εξώφυλλο το Παιδί-Φάντασμα κρεμασμένο από τον τοίχο με σκοινιά, καταματωμένο, να το βασανίζουν δύο κτηνώδεις Γερμανοί. Για μια στιγμή σκέφτηκα να μην πάρω το «Γκαούρ-Ταρζάν» και να πάρω το «Μικρό Ήρωα», αλλά τελικά δεν το αποφάσισα και έμεινα πιστός στο αγαπημένο μου περιοδικό. Ακόμα όμως θυμάμαι τις ενοχές που μου δημιούργησε αυτή μου η επιλογή, να μην προτιμήσω το Παιδί-Φάντασμα που το βασάνιζαν μ’ αυτό το φριχτό τρόπο οι Γερμανοί!

Ο τίτλος του τεύχους 92 της Γ’ περιόδου, «Το Κυνηγητό του Θανάτου», θα πρέπει σύμφωνα με τον τίτλο σχετικού κεφαλαίου να αναφέρεται στην προσπάθεια των έξι συντρόφων να ξεφύγουν από το κοπάδι των λυσσασμένων ελεφάντων που βρίσκουν στην πορεία τους, καθώς χαμένοι σε μια άγνωστη μακρινή περιοχή προσπαθούν να βρουν το δρόμο που θα τους οδηγήσει στην αγαπημένη τους Ζούγκλα, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 38 της Β’ περιόδου, «Ο Εφιάλτης της Ζούγκλας», αναφέρεται, επίσης σύμφωνα με τον τίτλο σχετικού κεφαλαίου, στους φοβερούς σαλιγκαρανθρώπους που επιτίθενται στους έξι συντρόφους, ενώ διανυχτερεύουν στην άγνωστη μακρινή περιοχή όπου περιπλανούνται, προσπαθώντας να βρουν το δρόμο που θα τους οδηγήσει στη δική τους περιοχή.

Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 92 της Γ’ περιόδου και του 38 της Β’ περιόδου, είναι σημαντικές, γιατί στην περιπέτεια της Γ’ περιόδου απουσιάζουν εντελώς οι δράσεις του Κεραυνού και της Θύελλας που στην περιπέτεια της Β’ περιόδου βρίσκονται στην Αμερική όπου προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τον παρανοϊκό επιστήμονα δόκτορα Κράουζ που τρομοκρατεί τη Νέα Υόρκη και επιχειρεί να προωθήσει τα σχέδιά του για παγκόσμια κυριαρχία. Ο συγγραφέας παραλείποντας στη Γ’ περίοδο τη δράση του Κράουζ, του Κεραυνού και της Θύελλας στην Αμερική, που στη Β’ περίοδο καλύπτουν τις μισές σελίδες της περιπέτειας, προσθέτει στη Γ’ περίοδο την περιπέτεια των έξι συντρόφων με το κοπάδι των λυσσασμένων ελεφάντων καθώς και την περιπέτεια με τους «Τρελούς Ανθρωποφάγους» που στο τεύχος της Β’ περιόδου απουσιάζουν εντελώς.

Το συγκεκριμένο τεύχος 92 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 9 Μαρτίου 2019



#93) Μονομαχία με ένα Φάντασμα

Οι ήρωές μας επιστρέφοντας από τη χώρα του γυάλινου γίγαντα γλιτώνουν από τις φοβερές δηλητηριώδεις σαρανταποδαρούσες Γιάβ Αχάρ και από τους «Τρελούς Ανθρωποφάγους», αλλά επιστρέφοντας στην αγαπημένη τους Ζούγκλα ο Ταρζάν πέφτει βαριά άρρωστος και η θαυματουργή γιάτρισσα της Ζούγκλας Χούλχα που μεταφέρει ο Γκαούρ στη σπηλιά για να τον γιατρέψει λέει στους ανήσυχους συντρόφους που έχουν συγκεντρωθεί εκεί για να τον βοηθήσουν πως μόνο αυτόν τον δάγκωσε μια, μία στις χίλιες, θηλυκή σαρανταποδαρούσα Γιαβ-Αχάρ που το δάγκωμά της είναι θανατηφόρο και πως μονάχα το βότανο Λόι-χαν μπορεί να τον σώσει. Όμως, το Λόι-χαν, το θαυματουργό αυτό βοτάνι με τα μαύρα φύλλα και την απαίσια μυρωδιά φυτρώνει μόνο σε μια άγρια περιοχή στο βορρά, στην περιοχή όπου βρίσκονται τα Πέτρινα Είδωλα, κεφάλια πρωτόγονων θεών πελεκημένα πάνω σε θεόρατα βράχια. Πολύ κοντά στα Πέτρινα Είδωλα βρίσκεται μια βαθιά σπηλιά και μόνο εκεί στα σκοτεινά βάθη της φυτρώνει το θαυματουργό αυτό βοτάνι. Όμως οι κίνδυνοι που περιμένουν αυτούς που επιχειρούν να βρουν και να πάρουν το βοτάνι είναι μεγάλοι και όσοι τόλμησαν να κατεβούν σ’ αυτή την υπόγεια σπηλιά δεν ξαναγύρισαν ζωντανοί. Η Ταταμπού, η Χουχού και η Χούλχα μένουν στην σπηλιά του ετοιμοθάνατου Ταρζάν για να τον προσέχουν και να τον περιποιούνται και ο Γκαούρ, η Τζέιν και ο Ποκοπίκο ξεκινούν για την περιοχή των Πέτρινων Ειδώλων για να βρουν το Λόι Χαν και να το φέρουν στη γιάτρισσα Χούλχα. Όμως, για να φτάσουν στο θαυματουργό βοτάνι πρέπει να αντιμετωπίσουν όχι μόνο τους ακοίμητους φρουρούς, τα αμέτρητα μαύρα όρνια που προστατεύουν τα Πέτρινα Είδωλα, αλλά θα πρέπει να παραβιάσουν και τον ιερό ναό του θεού Κράουμπα και να αντιμετωπίσουν τους «Σιαμαίους αδελφούς» και την τιμωρία του μυστηριώδους μάγου Νάρλα-Ξαμ…

Το τεύχος 93 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Μονομαχία με ένα Φάντασμα» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 6 Ιουλίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 29 Αυγούστου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 4 Ιουλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 437 με τίτλο «Η Αποστολή Απέτυχε», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 8 Ιουλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 15 με τίτλο «Η Βόμβα του Σπίθα» και «Ο Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 7 Ιουλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 36 με τίτλο «Κουρσάροι των Ουρανών» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Την ίδια μέρα που κυκλοφόρησε το τεύχος 93 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν», στις 6 Ιουλίου 1961, αρχίζει την κυκλοφορία του και ένα νέο περιοδικό, το «Ιπτάμενο Βέλος», με την περιπέτεια «Το Πλοίο που Τρέχει στους Αιώνες» που είναι κι αυτό ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 93 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 39 της Β’ περιόδου με τίτλο «Τα Πέτρινα Είδωλα», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 8 Ιουλίου 1952 και είναι ήδη κι αυτό δημοσιευμένο στο «μπαούλο.

Ο τίτλος του τεύχους 93 της Γ’ περιόδου, «Μονομαχία με ένα Φάντασμα», θα πρέπει μάλλον να αναφέρεται στον φοβερό Μπου Μπαχάν που εμφανίζεται ως απειλή στο τέλος της περιπέτειας και η δράση του ουσιαστικά αρχίζει στην περιπέτεια του τεύχους 94, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 39 της Β’ περιόδου, «Τα Πέτρινα Είδωλα», αναφέρεται φυσικά στα πελεκημένα στους βράχους είδωλα που βρίσκουν οι ήρωές μας στην αναζήτηση του θαυματουργού βοτάνου που θα θεραπεύσει τον Ταρζάν.

Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 93 της Γ’ περιόδου και του 39 της Β’ περιόδου, είναι σημαντικές. Στις περιπέτειες της Γ’ περιόδου ο Γκαούρ και ο Ταρζάν δεν κάνουν παιδιά, τον Κεραυνό και τη Θύελλα, η Ταταμπού παραμένει πάντα η «αγνή» συντρόφισσα του Έλληνα γίγαντα και επομένως και στην περιπέτεια του τεύχους 93 της Γ’ περιόδου ο συγγραφέας παραλείπει τη δράση του Κεραυνού, της Θύελλας και του δόκτορα Κράουζ στην Αμερική που στη Β’ περίοδο καλύπτουν τις μισές περίπου σελίδες της περιπέτειας και προσθέτει στη Γ’ περίοδο την περιπέτεια των έξι συντρόφων με τους «Τρελούς Ανθρωποφάγους» και τις φοβερές σαρανταποδαρούσες Γιαβ-Αχάρ. Όσο για το όνομα του θαυματουργού βοτάνου που θα θεραπεύσει τον Ταρζάν, αυτό από «Χάι-χα» στη Β’ περίοδο βελτιώνεται στην Γ’ περίοδο σε «Λόι-χαν».

Το συγκεκριμένο τεύχος 93 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 8 Αυγούστου 2020




#94) Τραγικά Μεσάνυχτα


Είναι νύχτα. Στη Ζούγκλα έχει ξεσπάσει μια φοβερή καταιγίδα. Λυσσασμένος βοριάς σωριάζει κάτω τα γιγάντια δέντρα. Τρομακτικοί κεραυνοί κάνουν τον ουρανό να μοιάζει με ένα τεράστιο πυροτέχνημα. Και μέσα σ’ αυτόν τον χαλασμό εμφανίζεται ένας μακάβριος ιπτάμενος καβαλάρης με μαύρη μπέρτα και κουκούλα που κρατάει ένα μεγάλο δρεπάνι. Ο τρομακτικός αυτός σκελετός καλπάζει ανάμεσα στους κεραυνούς πάνω από τη σπηλιά του Ταρζάν και πάνω από το πέτρινο βουνό του Γκαούρ ουρλιάζοντας, Μπούμπα Χάααν! Μπούμπα Χάααν!, και απειλώντας τους δυο γίγαντες πως μέχρι την αυγή δεν θα ζει ούτε ο ένας ούτε ο άλλος. Και ενώ ο Γκαούρ και ο Ταρζάν δεν ξέρουν τι να κάνουν και πώς πρέπει να αντιδράσουν για να αντιμετωπίσουν τον υπερφυσικό αυτόν καβαλάρη, ο Ποκοπίκο φεύγει από τη σπηλιά του Ταρζάν όπου έχουν συγκεντρωθεί όλοι οι ήρωές μας και φτάνει στα χαλάσματα του Αρχαίου Ναού όπου βρίσκεται η φρικτή κατακόμβη του παντοδύναμου μάγου της Ζούγκλας, Νάχρα Ντου, γιατί μόνο αυτός θα μπορούσε να βοηθήσει να αντιμετωπιστεί ο φοβερός ιπτάμενος δαίμονας της νύχτας…

Το τεύχος 94 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Τραγικά Μεσάνυχτα» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 13 Ιουλίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως», που την Τρίτη 11 Ιουλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 438 με τίτλο «Η Πεταλούδα Καίει τα Φτερά της», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 15 Ιουλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 16 με τίτλο «Στα Νύχια του Δημίου» και «Ο Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 14 Ιουλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 37 με τίτλο «Ο Αόρατος Άνθρωπος» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 94 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν», στις 13 Ιουλίου 1961 κυκλοφόρησε και το τεύχος 2 του νέου περιοδικού «Ιπτάμενο Βέλος», με την περιπέτεια «Η Ατλαντίδα Καταποντίζεται» που είναι κι αυτό ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Την περίοδο που κυκλοφόρησε η Ανατύπωση του τεύχους 94 του «Γκαούρ-Ταρζάν», κυκλοφόρησε την Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 1963 το τεύχος 550 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Το Τραγούδι του Γιούμα», το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 1963 το τεύχος 128 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Ο Κατάσκοπος Φάντασμα», την Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 1963 το τεύχος 43 του «Μικρού Σερίφη» και επίσης την Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 1963 το τεύχος 10 του «Ζούγκλα-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Θρόνος του Γυάλινου Γίγαντα» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 94 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 40 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Δαίμονας της Μπόρας», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 15 Ιουλίου 1952 και θα δημοσιευτεί λίαν προσεχώς κι αυτό στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 94 της Γ’ περιόδου, «Τραγικά Μεσάνυχτα», αναφέρεται στην φοβερή εκείνη νύχτα που ανοίγουν οι καταρράκτες του ουρανού και εμφανίζεται ο φοβερός Μπούμπα χαν, ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους 40 της Β’ περιόδου, «Ο Δαίμονας της Μπόρας», αναφέρεται κι αυτός στη φοβερή καταιγίδα που ξεσπάει στη Ζούγκλα και στον τρομακτικό δαίμονα «Μπούμπα χαν».

Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 94 της Γ’ περιόδου και του 40 της Β’ περιόδου, είναι ιδιαίτερα σημαντικές και αξιοσημείωτες. Αν και η βασική ιστορία με την καταιγίδα και τον «Μπούμπα χαν» που στη Β’ έκδοση ήταν «Μπου Μπαχάν» είναι κοινή στα δύο τεύχη, στην περιπέτεια της Γ’ περιόδου ο φοβερός δαίμονας σχετίζεται με τον παντοδύναμο μάγο της Ζούγκλας «Νάχρα Ντου, ενώ στην περιπέτεια της Β’ περιόδου σχετίζεται με τον παρανοϊκό επιστήμονα δόκτορα Κράουζ. Η μεγάλη όμως διαφορά ανάμεσα στα δύο αυτά αντίστοιχα τεύχη είναι η μεταφορά στην περιπέτεια της Β’ περιόδου των ηρώων της Ζούγκλας μη εξαιρουμένων του Κεραυνού και της Θύελλας στην ηρωική Κύπρο για να βοηθήσουν τους επαναστατημένους Κυπρίους που αγωνίζονται να αποτινάξουν τον αγγλικό ζυγό για να αποδοθεί το ηρωικό νησί στην μητέρα Ελλάδα. Οι ηρωικοί Κύπριοι έχουν να αντιμετωπίσουν όχι μόνο τους Άγγλους κατακτητές, αλλά και τον σατανικό δόκτορα Κράουζ που τους βοηθάει.

Το συγκεκριμένο τεύχος 94 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 18 Αυγούστου 2020





#95) Ο Τρομερός Μπου-Μπαχάν

Ο μικροσκοπικός Ποκοπίκο καταφέρνει να εξουδετερώσει τον φοβερό βρικόλακα Μπούμπα-Χαν, που δεν είναι άλλος από το μάγο της Ζούγκλας Νάχρα-Ντου, επαναλαμβάνοντας τρεις φορές τη μαγική λέξη «Κουχαζουχαράτ» που βρήκε στο Ιερό Φυλλάδιο μαγείας που έκλεψε από την κατακόμβη του παντοδύναμου μάγου, αλλά ο Νάχρα Ντου παραμένει αλώβητος και συνεχίζει το έργο της καταστροφής και της εξόντωσης των ηρώων της Ζούγκλας. Ο Γκαούρ, ο Ταρζάν και οι σύντροφοί τους κινδυνεύουν θανάσιμα από ένα τεράστιο μαύρο όρνιο και από μια γιγάντια σαρανταποδαρούσα που στέλνει ο παντοδύναμος μάγος να τους εξοντώσει, αλλά κινδυνεύουν ακόμα περισσότερο από τις παρεξηγήσεις και τις φιλονικίες που ξεσπούν συχνά ανάμεσα στους δυο γίγαντες, που ο παντοδύναμος μάγος καταφέρνει να τις υποδαυλίσει…

Το τεύχος 95 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Τρομερός Μπου-Μπαχάν» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 20 Ιουλίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 1963. Την περίοδο αυτή κυκλοφορούσαν ταυτόχρονα και τα δύο άλλα σημαντικότερα περιοδικά αυτής της κατηγορίας και αυτής της γενιάς, ο «Μικρός Ήρως» που την Τρίτη 18 Ιουλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 439 με τίτλο «Ο Πράκτωρ-Νύχτα», η ανατύπωση του «Μικρού Ήρωα» που το Σάββατο 22 Ιουλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 17 με τίτλο «Ο Πράκτορας του Χίτλερ» και «Ο Υπεράνθρωπος» που την Παρασκευή 21 Ιουλίου 1961 είχε κυκλοφορήσει το τεύχος 38 με τίτλο «Ο Πράσινος Τρόμος» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 95 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν», στις 20 Ιουλίου 1961 κυκλοφόρησε και το τεύχος 3 του νέου περιοδικού «Ιπτάμενο Βέλος», με την περιπέτεια «Περιπέτεια στο 1.000 π.Χ.» που είναι κι αυτό ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Την περίοδο που κυκλοφόρησε η Ανατύπωση του τεύχους 95 του «Γκαούρ-Ταρζάν» κυκλοφόρησε, την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 1963, το τεύχος 551 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Ο Αρχικατάσκοπος», το Σάββατο 14 Σεπτεμβρίου 1963 το τεύχος 129 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Το Νούμερο 13», την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 1963 το τεύχος 44 του «Μικρού Σερίφη» και επίσης την Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 1963 το τεύχος 11 του «Ζούγκλα-Ταρζάν» με τίτλο «Τα Βαλσαμωμένα Τέρατα» που είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Το τεύχος 95 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 41 της Β’ περιόδου με τίτλο «Η Παγίδα του Νεκρού», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 22 Ιουλίου 1952 και θα δημοσιευτεί λίαν προσεχώς κι αυτό στο «μπαούλο».

Ο τίτλος του τεύχους 95 της Γ’ περιόδου, «Ο Τρομερός Μπου-Μπαχάν», αναφέρεται φυσικά στο φοβερό ιπτάμενο καβαλάρη που εμφανίστηκε στη ζούγκλα εκείνη την άγρια νύχτα με την καταιγίδα. Όμως ο τίτλος αυτός θα έπρεπε μάλλον να είχε δοθεί στην περιπέτεια του προηγούμενου τεύχους 94 αφού ο τρομακτικός βρικόλακας από την αρχή της ιστορίας του τεύχους 95 τινάζεται στον αέρα και εξαφανίζεται με τη μαγική λέξη που επαναλαμβάνει τρεις φορές ο δαιμόνιος Ποκοπίκο. Η ανακολουθία στον τίτλο του τεύχους οφείλεται στο γεγονός πως η περιπέτεια της Γ’ περιόδου γράφτηκε με βάση την περιπέτεια του αντίστοιχου τεύχους 41 της Β’ περιόδου όπου ο Μπου-Μπαχάν εξακολουθεί να πρωταγωνιστεί. Ένα ακόμα στοιχείο που επιβεβαιώνει το λόγο αυτής της ανακολουθίας είναι πως στον τίτλο του τεύχους 95 ο φοβερός βρικόλακας αναφέρεται στο εξώφυλλο, προφανώς εκ παραδρομής αλλά όχι τυχαία, ως «Μπου-Μπαχάν» όπως δηλαδή στην Β’ περίοδο και όχι ως «Μπούμπα-Χαν» όπως τροποποιήθηκε στην περιπέτεια της Γ’ περιόδου. Ο τίτλος του αντίστοιχου τεύχους της Β’ περιόδου, «Η Παγίδα του Νεκρού», αναφέρεται στον νεκρό κακούργο δόκτορα Κράουζ που αν και έχει πεθάνει με φρικτό τρόπο στην Κύπρο ποδοπατημένος από τους Έλληνες επαναστάτες, εξακολουθεί μυστηριωδώς να απειλεί και νεκρός ακόμα τους ήρωές μας!

Οι διαφορές ανάμεσα στα δύο αντίστοιχα τεύχη των δύο περιόδων, του 95 της Γ’ περιόδου και του 41 της Β’ περιόδου, είναι ιδιαίτερα σημαντικές και οφείλονται όπως και στα δύο προηγούμενα αντίστοιχα τεύχη στην αντικατάσταση του παρανοϊκού επιστήμονα δόκτορα Κράουζ της Β’ περιόδου με τον παντοδύναμο μάγο της Ζούγκλας Νάχρα Ντου στη Γ’ περίοδο.


Το συγκεκριμένο τεύχος 95 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Λιτόχωρο, 16 Σεπτεμβρίου 2020



 #96) Ο Άρχοντας της Νεκρής Χώρας

Το τεύχος 96 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Άρχοντας της Νεκρής Χώρας» κυκλοφόρησε στις 27 Ιουλίου 1961 και σε ανατύπωση στις 19 Σεπτεμβρίου 1963. Κρίνοντας από τους τίτλους, το περιεχόμενο και την αλληλουχία των τευχών, καθώς και από τη συσχέτιση του τίτλου του πιο προηγούμενου τεύχους της Β’ περιόδου με το περιεχόμενο του πιοπροηγούμενου τεύχους της Γ’ περιόδου, «Ο Άρχοντας της Νεκρής Χώρας» θα πρέπει να περιλαμβάνει την ίδια ιστορία που περιλαμβάνει το τεύχος 42 της Β’ περιόδου, που είχε κυκλοφορήσει στις 29 Ιουλίου 1952 με τίτλο «Ο Άρχοντας του Τρόμου».

Στην τελευταία σελίδα πριν το πίσω εξώφυλλο του τεύχους αυτού υπάρχει μια σημαντική πληροφορία που προσδιορίζει με ακρίβεια την ημερομηνία έκδοσής του. Συγκεκριμένα, διαφημίζεται ένα νέο περιοδικό, «Ο Μικρός Φαντομάς», που αναφέρεται πως θα κυκλοφορήσει την Τρίτη, 1 Αυγούστου 1961. Επομένως, και δεδομένου πως το «Γκαούρ-Ταρζάν» κυκλοφορούσε την Πέμπτη, προκύπτει με ασφάλεια πως το τεύχος 96 της Γ’ περιόδου κυκλοφόρησε, όπως αναφέρεται και πιο πάνω, στις 27 Ιουλίου 1961.Συγγραφέας και του νέου διαφημιζόμενου περιοδικού ο Νίκος Ρούτσος, που δεν ευτύχησε όμως να εκδώσει πάνω από οχτώ τεύχη.

Στην ιστορία του τεύχους 96 ο μικροσκοπικός Ποκοπίκο πασπαλίζεται ολόκληρος με τη μαγική μαυροπράσινη σκόνη του παντοδύναμου μάγου Νάχρα Ντου, μεταμορφώνεται σε γίγαντα και εξουδετερώνει με ευκολία τα πασπαλισμένα με την ίδια σκόνη γιγάντια μυρμήγκια που στέλνει ο καταχθόνιος μάγος στο Βουνό του Γκαούρ για να « βγάλει από τη μέση» τον Γκαούρ και τον Ταρζάν και να προωθήσει το σχέδιό του, να καταστρέψει τη Ζούγκλα και «να μείνει αυτός μοναδικός κύριος και άρχοντας μιας απέραντης νεκρής χώρας». Στο μεταξύ, ο φοβερός σκελετός Μπούμπα Χαν στην υπηρεσία του σατανικού Νάχρα Ντου συνεχίζει να τρομοκρατεί τη Ζούγκλα καβάλα στο ιπτάμενο άλογό του…

Προκόπης Κωφός



Τόμος 13 ------------------------------------------------------------------------------------------------------


#97) Το Τέρας της Λίμνης


Ο παντοδύναμος μάγος Νάχρα Ντου που παλιότερα οι φιλοδοξίες του περιορίζονταν στο να κάνει σκλάβα του τη συντρόφισσα του Γκαούρ, την πανώρια Ελληνίδα Ταταμπού, επιδιώκει τώρα να μετατρέψει τη Ζούγκλα σε νεκρή χώρα και να μείνει αυτός μοναδικός κύριος και άρχοντάς της. Όμως, για την πραγματοποίηση του εγκληματικού αυτού ονείρου του, υπάρχει ένα σοβαρό εμπόδιο. Παρά τα πανίσχυρα μαγικά μέσα που διαθέτει, ούτε αυτός, ούτε το δημιούργημά του, ο φοβερός σκελετός Μπούμπα Χαν που συνεχίζει να τρομοκρατεί τη Ζούγκλα καβάλα στο ιπτάμενο άλογό του, δεν έχουν το δικαίωμα  να σκοτώσουν άνθρωπο ή ζώο. Ακόμα και μια σταγόνα αίμα αν χύσουν, ο τρομερός Χουρουβούχ, ο θεός των μάγων, θα τον τιμωρήσει σκληρά και θα χάσει αμέσως όλες τις μαγικές ικανότητες και τις υπερφυσικές του δυνάμεις. Με έναν τέτοιο περιορισμό στη δράση του ο Νάχρα Ντου καταλαβαίνει πως ο μόνος τρόπος να προωθήσει τα σχέδιά του είναι να απαλλαγεί από τους δυο αδάμαστους γίγαντες, τον Γκαούρ και τον Ταρζάν, βάζοντάς τους να αλληλοεξοντωθούν. Στο μεταξύ και ενώ οι δυο γίγαντες συγκρούονται σύμφωνα με το σχέδιο του σατανικού Νάχρα Ντου μέχρι θανάτου, ο μονόφθαλμος μάγος, δέχεται στα χαλάσματα του αρχαίου ναού, στην υπόγεια κατακόμβη όπου ζει, έναν μυστηριώδη επισκέπτη, τον τερατόμορφο καμπούρη μάγο Αχάχα Μπουφ, που μπορεί να κάνει τα πάντα εκτός από το να ανασταίνει νεκρούς. Ο Αχάχα Μπουφ προτείνει στον Νάχρα Ντου να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να μετατρέψουν μαζί τη Ζούγκλα σε Νεκρή Χώρα…

Το τεύχος 97 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Τέρας της Λίμνης» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 3 Αυγούστου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 43 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Τερατόμορφος Μαχαραγιάς», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 5 Αυγούστου 1952. Ο τίτλος του τεύχους 97 της Γ’ περιόδου είναι ανακόλουθος με το περιεχόμενό του, αφού η περιπέτεια με «Το Τέρας της Λίμνης» του τίτλου δεν περιλαμβάνεται στο τεύχος αυτό, αλλά όπως αναφέρεται και στην προαναγγελία της κυκλοφορίας του επόμενου τεύχους, «θα περιληφθεί στο επόμενο που «θα έχει τον τίτλο» «Τα Δέντρο του Θανάτου». Άλλα ούτε και η περιπέτεια με τον «Τερατόμορφο Μαχαραγιά» του τίτλου της Β’ περιόδου δεν περιλαμβάνεται στο τεύχος της Γ’ περιόδου και αυτό οφείλεται στο γεγονός πως από το τεύχος αυτό εντείνονται οι παρεκκλίσεις στην αντιστοιχία των τευχών των δύο περιόδων, με τη Γ’ περίοδο να καθυστερεί στην εξέλιξη της περιπέτειας.

Όμως η βασική διαφορά ανάμεσα στα τεύχη των δύο περιόδων δεν είναι η καθυστέρηση στην εξέλιξη της περιπέτειας στο τεύχος της Γ’ περιόδου. Η βασική διαφορά ανάμεσα στα δύο τεύχη είναι πως στο τεύχος της Β’ περιόδου δεν είναι ο Νάχρα Ντου που θέλει να γίνει ο άρχοντας της Νεκρής Χώρας, αλλά  ο βρικόλακας του ήδη νεκρού σατανικού επιστήμονα Κρουζ που θέλει να κυριαρχήσει στον Κόσμο. Ο δε καμπούρης μάγος Αχάχα Μπουφ που στο τεύχος της Γ’ περιόδου προτείνει συνεργασία στον Νάχρα Ντου, είναι αντίστοιχα στο τεύχος της Β’ περιόδου ο καμπούρης επιστήμονας Δόκτωρ Πάστουρ που προτείνει συνεργασία στον βρικόλακα Κρουζ. Είναι φανερό πως ο Νίκος Ρούτσος ξαναγράφοντας εννιά χρόνια αργότερα την περιπέτεια αυτή και διατηρώντας το ίδιο περίγραμμα της ιστορίας, απέφυγε την εμφάνιση στη Ζούγκλα του παρανοϊκού μεγαλοφυούς επιστήμονα Κρουζ, που με τα ρομπότ του, τους πυραύλους του, τα αεροσκάφη του και τα διαστημόπλοιά του θέλει να κυριαρχήσει στον Κόσμο ολόκληρο και τον αντικατέστησε με τον παντοδύναμο μάγο της Ζούγκλας Νάχρα Ντου και τα πανίσχυρα μαγικά του, μεταφέροντας την περιπέτεια αποκλειστικά στο περιβάλλον της Ζούγκλας.

Από το τεύχος αυτό, όπως είχε προαναγγελθεί στο προηγούμενο τεύχος 96, αλλάζει η εικονογράφηση του εξωφύλλου. Η εξωτερική πολύχρωμη εικόνα καταλαμβάνει από το τεύχος αυτό και μέχρι το τελευταίο τεύχος της σειράς ολόκληρη την επιφάνεια του εξωφύλλου, ενώ στη μορφή του νέου λογότυπου του τίτλου προβάλλεται πλέον το όνομα του ΓΚΑΟΥΡ. Ήταν ίσως η φυσιολογική κατάληξη στον τίτλο ενός παιδικού περιοδικού που ξεκίνησε ως «ΤΑΡΖΑΝ», συνεχίστηκε ως «ΤΑΡΖΑΝ ΓΚΑΟΥΡ», καθιερώθηκε ως «ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ» για να καταλήξει σε έναν τίτλο όπου προβάλλεται ο Έλληνας ΤΑΡΖΑΝ, ο ΓΚΑΟΥΡ.

Το συγκεκριμένο τεύχος 97 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα προσέφερε στο «μπαούλο» ο αγαπητός φίλος Μάκης Πατόπουλος από τη Βέροια.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 21 Νοεμβρίου 2017




#98) Το Δέντρο του Θανάτου

Το σχέδιο του παντοδύναμου μάγου Νάχρα Ντου να βάλει τους δυο αδάμαστους γίγαντες, τον Γκαούρ και τον Ταρζάν, να αλληλοεξοντωθούν για να πραγματοποιήσει ανενόχλητος το εγκληματικό όνειρό του, να μετατρέψει τη Ζούγκλα σε νεκρή χώρα και να μείνει αυτός μοναδικός κύριος και άρχοντάς της, φέρνει αποτελέσματα. Ο Γκαούρ εξουθενωμένος από τη μονομαχία είναι ανήμπορος και η Ταταμπού τον κρύβει μέσα στους θάμνους, ενώ ο Ταρζάν που δεν έχει συνέλθει ακόμα και είναι αναίσθητος πέφτει στα χέρια του κακούργου φύλαρχου Γιαχάμπα, που κατευθύνεται στο παλάτι του τερατόμορφου Μπούμπα για να πληρωθεί για τα χιλιάδες ακατέργαστα μεγάλα διαμάντια που του έχει πουλήσει. Όμως, ο φοβερός Μπούμπα δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει και καλεί το μάγο της φυλής Χαρούφ να κάνει ό,τι πρέπει για να μη φτάσει ποτέ ο Γιαχάμπα με τους κανιβάλους του στο παλάτι του…

Στο μεταξύ, ο παντοδύναμος Νάχρα Ντου, έχοντας ενώσει τις δυνάμεις του με τις φοβερές μαγικές δυνάμεις του τερατόμορφου καμπούρη μάγου Αχάχα Μπουφ, συνεχίζουν από κοινού τις προσπάθειές τους να κυριαρχήσουν στη Ζούγκλα. Το νέο τους δημιούργημα είναι οι Αεροκέφαλοι, δυο μυστηριώδεις ιπτάμενοι μαύροι με τεράστια φουσκωμένα κεφάλια, που εκτοξεύοντας μικρά βέλη ποτισμένα με το Φίλτρο της Κακίας σπέρνουν τον αλληλοσπαραγμό στα θεριά της Ζούγκλας και τους ανθρώπους της. Οι δυο μάγοι στην προσπάθειά τους να αποδείξει ο καθένας την ανωτερότητα των μαγικών του δυνάμεων έναντι του άλλου, πραγματοποιούν κάτι εντελώς αναπάντεχο και εκπληκτικό! Διαιρούν τον Ποκοπίκο στα δύο και έτσι προκύπτουν δύο πανομοιότυποι Ποκοπίκοι, που όταν διασταυρώνουν τις χαντζάρες τους η μία εξαφανίζεται και το πρόβλημα που προκύπτει για τους δύο ολόιδιους νάνους είναι πως το ίδιο θα συμβεί και αν ο ένας ακουμπήσει τον άλλο, ο ένας θα εξαφανιστεί! Το μεγαλύτερο όμως πρόβλημα με τους δύο Ποκοπίκους δεν το έχουν οι ίδιοι, το έχει η ωραιοπαθής και μελιστάλαχτη Χουχού που βρίσκεται σε μεγάλο αδιέξοδο και αναστενάζει μονολογώντας: «Αχ, καλέ Θεούλη μου! Καλέ ποιον να διαλέξω από τους δύο; Αφού αμφότεροι τυγχάνουν μούρλια που κακό ψόφο να ‘χουνε!»…

Το τεύχος 98 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Δέντρο του Θανάτου» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 10 Αυγούστου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 3 Οκτωβρίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 44 της Β’ περιόδου με τίτλο «Το Φίλτρο της Κακίας», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 12 Αυγούστου 1952. Ο τίτλος του τεύχους 98 της Γ’ περιόδου αναφέρεται στο σαρκοφάγο δέντρο που τυλίγει με τα κλαδιά του την Ταταμπού και στη συνέχεια και τη Βάντα που σπεύδει να τη βοηθήσει, ενώ ο τίτλος της Β’ περιόδου αναφέρεται στο φοβερό φίλτρο με το οποίο είναι ποτισμένα τα μικρά βελάκια των δύο ιπτάμενων Αεροκέφαλων, που όποιον τον τρυπήσουν τον αλλάζουν μέσα σε λίγες στιγμές και τον πλημμυρίζουν με θανάσιμο μίσος για τους άλλους.

Από το τεύχος αυτό οι παρεκκλίσεις στην αντιστοιχία των δύο τευχών των δύο περιόδων είναι μεγαλύτερες, με τη Γ’ περίοδο να καθυστερεί ακόμα περισσότερο και να φτάνει μόνο μέχρι το μέσο της ιστορίας της Β’ περιόδου. Όμως η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα στα τεύχη των δύο περιόδων δεν είναι η καθυστέρηση στην εξέλιξη της περιπέτειας στο τεύχος της Γ’ περιόδου. Η βασική διαφορά ανάμεσα στα δύο τεύχη είναι πως πολλά από τα βασικά πρόσωπα της ιστορίας είναι διαφορετικά. Στο τεύχος της Β’ περιόδου δεν είναι ο Νάχρα Ντου και ο καμπούρης μάγος Αχάχα Μπουφ που θέλουν να γίνουν οι άρχοντες της Νεκρής Χώρας, αλλά  ο καμπούρης επιστήμονας Δόκτωρ Πάστουρ που έχοντας εξοντώσει το βρικόλακα του σατανικού επιστήμονα Κρουζ θέλει να κυριαρχήσει σ’ ολόκληρο τον Κόσμο. Στο τεύχος της Γ’ περιόδου οι δύο Ποκοπίκοι δημιουργούνται από τις μαγικές δυνάμεις του Αχάχα Μπουφ, ενώ στο τεύχος της Β’ περιόδου από τις επιστημονικές δυνατότητες του Δόκτορα Πάστουρ. Αντίστοιχα, οι Αεροκέφαλοι στη Γ’ περίοδο είναι προϊόν της μαγείας των δύο μάγων, ενώ στη Β’ περίοδο είναι εξωγήινοι που χρησιμοποιούν πιστόλια και όχι βέλη για να προσβάλουν με το Φίλτρο της Κακίας τους στόχους τους. Τέλος, στη Γ’ περίοδο συμμετέχουν ο γιος του Ταρζάν Κραγιαμπού και η αγαπημένη του Βάντα, ενώ στη Β’ περίοδο οι ρόλοι τους ανατίθενται στον Κεραυνό, το γιο του Γκαούρ και της Ταταμπού, και στη Θύελλα, την κόρη του Ταρζάν και της Τζέιν. Όλες αυτές οι διαφορές οφείλονται φυσικά στην απόφαση του Νίκου Ρούτσου να διατηρήσει το ίδιο περίγραμμα των ιστοριών του στις δύο περιόδους έκδοσης του περιοδικού, αντικαθιστώντας όμως την επιστήμη της Β’ περιόδου με τη μαγεία στη Γ’ περίοδο, περιορίζοντας έτσι τη δράση των ηρώων του αποκλειστικά στο περιβάλλον της Ζούγκλας.

Το συγκεκριμένο τεύχος 98 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα προσέφερε στο «μπαούλο» ο αγαπητός φίλος Μάκης Πατόπουλος από τη Βέροια.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 11 Φεβρουαρίου 2018




#99) Η Μαγική Χρυσόμυγα


Ο φθόνος και οι αντιζηλίες μεταξύ του μονόφθαλμου μάγου Νάχρα-Ντου και του τερατόμορφου καμπούρη μάγου Αχάχα Μπουφ, οδηγούν τη συνεργασία τους σε ναυάγιο και ο Αχάχα Μπουφ, Χάχα Μπούφος όπως τον λέει ο Ποκοπίκο, εγκαταλείπει την κατακόμβη του μονόφθαλμου συναδέλφου του και βρίσκει μια άλλη πιο βαθιά κατακόμβη στα ίδια χαλάσματα του αρχαίου ναού, εκεί όπου βρίσκεται και η κατακόμβη του Νάχρα-Ντου. Ο Αχάχα Μπουφ μετά τη λήξη της συνεργασίας του με τον παντοδύναμο μάγο Νάχρα-Ντου δεν παραιτείται από τα σχέδιά του να γίνει κύριος και αφέντης της άγριας Ζούγκλας και για να τα πραγματοποιήσει πρέπει να απαλλαγεί από τον μέχρι πρότινος συνεργάτη του. Ο Νάχρα Ντού αναλαμβάνοντας τώρα έναν διαφορετικό ρόλο, να προστατέψει τη Ζούγκλα από τον φοβερό αντίπαλό του, δέχεται μετά από πρόταση του ενός από τους δύο Ποκοπίκους, του Ποκοπίκου Βήτα, που τον επισκέπτεται στην κατακόμβη του, να καταστρέψει τους δύο Αεροκέφαλους, τα δημιουργήματα του φοβερού ανταγωνιστή του, που συνεχίζουν με τα ποτισμένα με το Φίλτρο της Κακίας βελάκια τους να σπέρνουν τον αλληλοσπαραγμό και την αλληλοεξόντωση σε ολόκληρη τη Ζούγκλα…

Στο μεταξύ, ο γοριλάνθρωπος Νταμπούχ σώζει την Ταταμπού και την αγνή συντρόφισσα του Κραγιαμπού, Βάντα, από το θανάσιμο αγκάλιασμα των κλαδιών του φοβερού σαρκοφάγου δέντρου Χαγιαχού, αλλά η συνάντησή του με την πανώρια συντρόφισσα του Γκαούρ ξυπνάει για μια ακόμα φορά μέσα του την τρελή αγάπη του γι αυτήν και την αρπάζει για να την πάρει μαζί του στο θεόρατο δέντρο του, εκεί όπου έχει την πρωτόγονη ξύλινη καλύβα του. Την Ταταμπού θα τη σώσει από τα χέρια του τρελού γοριλανθρώπου ο Αμερικανός τυχοδιώκτης Μαξ Άρλαν, που όμως, όταν αντικρίζει την πανέμορφη Βάντα μαγεύεται από την ομορφιά της και θέλει να την κάνει παντοτινή συντρόφισσα της ζωής του. Ο μόνος τρόπος για τον Αμερικανό τυχοδιώκτη να απαρνηθεί η πανέμορφη Βάντα τον αγαπημένο της σύντροφο Κραγιαμπού και να προσφέρει σ’ αυτόν την αγάπη της είναι τα μάγια του παντοδύναμου μάγου Νάχρα- Ντού…

Το τεύχος 99 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Μαγική Χρυσόμυγα» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 17 Αυγούστου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 10 Οκτωβρίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 45 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Βαλσαμωμένος Σεΐχης», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 19 Αυγούστου 1952. Ο τίτλος του τεύχους 99 της Γ’ περιόδου αναφέρεται στη «Μαγική Χρυσόμυγα» που δίνει ο Νάχρα-Ντου στον Αμερικανό τυχοδιώκτη Μαξ Άρλαν για να κερδίσει την καρδιά της πανέμορφης Βάντας, ενώ ο τίτλος της Β’ περιόδου αναφέρεται στο νησί του βαλσαμωμένου Σεΐχη, εκεί όπου φτάνει ο Αμερικανός τυχοδιώκτης Μαξ Άρλαν με το ιστιοφόρο του, γεγονός που στην Γ’ περίοδο μετατίθεται στο επόμενο τεύχος 100.

Στο τεύχος αυτό η παρέκκλιση στην αντιστοιχία των δύο τευχών των δύο περιόδων παραμένει, με τη Γ’ περίοδο να καθυστερεί και να φτάνει μόνο μέχρι το μέσο της ιστορίας της Β’ περιόδου, δηλαδή μέχρι τις προετοιμασίες που κάνει ο Αμερικανός τυχοδιώκτης Μαξ Άρλαν για να αναχωρήσει με το ιστιοφόρο του, τους θησαυρούς του και την μαγεμένη από τη μαγική χρυσόμυγα Βάντα για την Αμερική. Στη Β’ περίοδο φυσικά τους ρόλους του Κραγιαμπού και της Βάντας εξακολουθούν να τους έχουν ο Κεραυνός, ο γιος του Γκαούρ και της Ταταμπού, και η Θύελλα, η κόρη του Ταρζάν και της Τζέιν.

Το συγκεκριμένο τεύχος 99 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα είναι από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 15 Φεβρουαρίου 2018




#100) Τραγική Ενέδρα


Ο Αμερικανός τυχοδιώκτης Μαξ Άρλαν, έχοντας ήδη αποκτήσει από τη δράση του τόσα χρόνια στη Ζούγκλα έναν αμύθητο θησαυρό από χρυσάφι και πολύτιμα πετράδια, αποφασίζει να αναχωρήσει, πλούσιος πια, για την Αμερική. Αγοράζει ένα μεγάλο και γερό ιστιοφόρο που του δίνει το όνομα «ΤΑΡΖΑΝ», το επανδρώνει με ανθρώπους του υποκόσμου των λιμανιών της Αφρικής, κακοποιούς, ληστές, λαθρέμπορους, επαγγελματίες δολοφόνους και δραπέτες φυλακών, προσλαμβάνει για καπετάνιο ένα κατακάθι των καταγωγίων του Μεγάλου Λιμανιού, τον Κουρούφ, και εγκαταλείπει για πάντα τη Ζούγκλα. Όμως, ο Αμερικανός τυχοδιώκτης δεν παίρνει μαζί του μόνο τους θησαυρούς του. Άρπαξε και έχει κοντά του και την πανέμορφη Βάντα, την αγνή συντρόφισσα του Κραγιαμπού, που κατάφερε να την κάνει να τον αγαπήσει άθελά της, χάρη στη μαγική χρυσόμυγα που πήρε από τον παντοδύναμο μάγο Νάχρα Ντου. Ο Κραγιαμπού στο μεταξύ μην μπορώντας να αποδεχτεί την απώλεια της αγαπημένης του Βάντας αγοράζει κι αυτός με τα φυλαγμένα για ώρα ανάγκης μεγάλα πολύτιμα διαμάντια που του προσφέρει ο Ποκοπίκο ένα μεγάλο και γερό ιστιοφόρο, σαν το ιστιοφόρο του Μαξ Άρλαν, που του δίνει το όνομα «ΓΚΑΟΥΡ». Ο Κραγιαμπού επανδρώνει το σκάφος του με ανθρώπους που βρίσκει στις ταβέρνες του Μεγάλου Λιμανιού της Ζούγκλας, διαλέγει για καπετάνιο τον γενναίο και τίμιο θαλασσόλυκο Ζορν και όταν όλα είναι έτοιμα, το ιστιοφόρο του σαλπάρει ακολουθώντας την πορεία του ιστιοφόρου του Μαξ Άρλαν, σε αναζήτηση της αγαπημένης του Βάντας…

Το τεύχος 100 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Τραγική Ενέδρα» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 24 Αυγούστου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 1963. Περιέχει την ίδια ιστορία που περιέχει το τεύχος 46 της Β’ περιόδου με τίτλο «Ο Δήμιος των Τεράτων», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 26 Αυγούστου 1952.

Ο τίτλος του τεύχους 100 της Γ’ περιόδου, «Τραγική Ενέδρα», θα μπορούσε να αποδοθεί στην «ενέδρα» που στήνει ο κακούργος φύλαρχος Γιαχάμπα για να αιχμαλωτίσει τον Γκαούρ και την Ταταμπού, χρησιμοποιώντας έναν από τους μαύρους της φυλής του, που κρατώντας ένα πήλινο ομοίωμα του Ποκοπίκο ξεγελάει τους δύο συντρόφους που τον κυνηγούν για να σώσουν τον αγαπημένο τους φίλο. Ανεξάρτητα όμως από τον λόγο που ο συγγραφέας έδωσε αυτόν τον τίτλο στην περιπέτειά του, θα πρέπει να παρατηρηθεί πως ο τίτλος «Τραγική Ενέδρα» αποτελεί κεφάλαιο του τεύχους 46 της Β’ περιόδου και αναφέρεται σε άλλη «ενέδρα» που δεν περιλαμβάνεται στην περιπέτεια του τεύχους 100, στην ενέδρα που στήνουν οι άντρες της φυλής του Νησιού της Χαράς για να πιάσουν τον Κεραυνό και τη Θύελλα, μαζί με τους συντρόφους τους, Ποκοπίκο, Χουχού και τον καπετάνιο Κροντ που στην περιπέτεια της Γ’ περιόδου λέγεται Ζορν. Ο τίτλος «Ο Δήμιος των Τεράτων» της Β’ περιόδου αναφέρεται στον βρικόλακα του βαλσαμωμένου σεΐχη, που λέει πως είναι ο βασιλιάς και «δήμιος» των αμέτρητων στοιχειών και «τεράτων» που κατακλύζουν το Νησί του, το νησί του βαλσαμωμένου σεΐχη.

Στο τεύχος αυτό η παρέκκλιση στην αντιστοιχία των δύο τευχών των δύο περιόδων όχι απλά παραμένει, αλλά εντείνεται τόσο πολύ που η περιπέτεια στη Γ’ περίοδο εκτείνεται μόλις μέχρι τις πρώτες έξι-εφτά σελίδες της ιστορίας της Β’ περιόδου. Ουσιαστικά δηλαδή, η περιπέτεια της Γ’ περιόδου αντιστοιχεί στο μεγαλύτερο μέρος της όχι στο τεύχος 46 της τυπικής αντιστοιχίας, αλλά στο τεύχος 45. Δεν αποκλείεται ο συγγραφέας Νίκος Ρούτσος να προσπαθούσε να εξασφαλίσει την έκδοση ενός τεύχους παραπάνω στη Γ’ περίοδο έκδοσης του περιοδικού. Φυσικά, στη Β’ περίοδο τους ρόλους του Κραγιαμπού και της Βάντας εξακολουθούν να τους έχουν ο Κεραυνός, ο γιος του Γκαούρ και της Ταταμπού, και η Θύελλα, η κόρη του Ταρζάν και της Τζέιν, και μάλιστα στο τεύχος της Γ’ περιόδου σε μια συγκεκριμένη αναφορά ο γιος του Ταρζάν, Κραγιαμπού, αναφέρεται ως Κεραυνός, προφανώς από λάθος του συγγραφέα που ξαναγράφοντας την ιστορία παρέλειψε να κάνει την απαραίτητη αλλαγή του ονόματος.

Το συγκεκριμένο τεύχος 100 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα προσέφερε στο «μπαούλο» ο αγαπητός φίλος Μάκης Πατόπουλος από τη Βέροια.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 18 Φεβρουαρίου 2018





#101) Η Ζούγκλα του Βυθού

Ο Κραγιαμπού, καταδιώκοντας με το ιστιοφόρο του το ιστιοφόρο του Αμερικανού τυχοδιώκτη Μαξ Άρλαν που με τη μαγική χρυσόμυγα που του έδωσε ο παντοδύναμος μάγος Νάχρα Ντου μάγεψε τη συντρόφισσά του Βάντα και την έχει κοντά του, βρίσκει επιτέλους την αγαπημένη του στις υπόγειες κατακόμβες ενός ερημικού και στοιχειωμένου νησιού της Αφρικανικής θάλασσας, του νησιού του Βαλσαμωμένου Μαχαραγιά. Ο Κραγιαμπού, η Βάντα και ο καπετάνιος του ιστιοφόρου «ΓΚΑΟΥΡ», ο γενναίος και τίμιος θαλασσόλυκος Ζορν, καταφέρνουν να ξεφύγουν από το καταραμένο νησί, αλλά επιστρέφοντας στο ιστιοφόρο τους, βρίσκουν όλους τους άντρες του πληρώματος σφαγμένους στο κατάστρωμα. Ευτυχώς, ο Ποκοπίκο και η Χουχού που ήταν κρυμμένοι στο αμπάρι γλίτωσαν από το μακελειό που είχε προηγηθεί. Οι πέντε σύντροφοι συνεχίζοντας την περιπλάνησή τους στην Αφρικανική θάλασσα αναζητώντας στεριά φτάνουν σε ένα καταπράσινο εξωτικό νησί, όπου τους υποδέχονται αμέτρητες πανέμορφες μελαψές κοπέλες στολισμένες με πολύχρωμα μυρωμένα αγριολούλουδα. Όλα μοιάζουν παραμυθένια σ’ αυτόν τον επίγειο παράδεισο, αλλά τα πράγματα δεν είναι καθόλου όπως φαίνονται, τα όμορφα κορίτσια δεν είναι παρά το δόλωμα για την ενέδρα που έστησαν οι άγριοι ιθαγενείς για να πιάσουν ζωντανούς τους άγνωστους επισκέπτες του νησιού τους…

Το τεύχος 101 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Η Ζούγκλα του Βυθού» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 31 Αυγούστου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 24 Οκτωβρίου 1963. Αντιστοιχεί με βάση την αλληλουχία των τευχών στο τεύχος 47 της Β’ περιόδου με τίτλο «Θανάσιμη Γιγαντομαχία», που κυκλοφόρησε την Τρίτη 2 Σεπτεμβρίου 1952. Ο τίτλος του τεύχους 101 της Γ’ περιόδου, «Η Ζούγκλα του Βυθού», αναφέρεται στον στοιχειωμένο βυθό της θάλασσας του νησιού του Βαλσαμωμένου Μαχαραγιά, που σαν μια υγρή Ζούγκλα κατακλύζεται από θεριά και τέρατα. Στο τεύχος αυτό η παρέκκλιση στην αντιστοιχία των δύο τευχών των δύο περιόδων παραμένει, με την περιπέτεια της Γ’ περιόδου να καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος της περιπέτειας του τεύχους 46 και όχι του 47 της τυπικής αντιστοιχίας.

Το συγκεκριμένο τεύχος 101 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα προσέφερε στο «μπαούλο» ο αγαπητός φίλος Μάκης Πατόπουλος από τη Βέροια.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 28 Φεβρουαρίου 2018




#102) Το Λιοντάρι της Θάλασσας

Ο Γκαούρ, μετά τη μυστηριώδη εξαφάνιση της αγαπημένης του Ταταμπού που την άρπαξε ένα φοβερό αγκαθωτό κήτος, βρίσκεται ολομόναχος πάνω στο κατάστρωμα του ιστιοφόρου «ΓΚΑΟΥΡ» που ταξιδεύει μόνο του στην αφρικανική θάλασσα, χωρίς καπετάνιο, χωρίς πλήρωμα και χωρίς να βρίσκεται κανείς στο τιμόνι. Το ιστιοφόρο συναντά στην πορεία του το ιστιοφόρο «ΤΑΡΖΑΝ» του Μαξ Άρλαν, το εμβολίζει και ο Γκαούρ περισυλλέγει τον Αμερικανό τυχοδιώκτη που είχε προλάβει να πηδήσει στη θάλασσα πριν τη σύγκρουση. Τελικά, όταν το Καράβι - Φάντασμα, συνεχίζοντας το ταξίδι του χωρίς να το κυβερνάει κανένας, με μόνους επιβάτες του τον Γκαούρ και τον Μαξ Άρλαν, φτάνει στο Μεγάλο Λιμάνι της Αφρικής, γίνεται το θαύμα! Μόλις επιβιβάζονται στο σκάφος ο Λιμενάρχης με τους αστυνομικούς για τον τυπικό έλεγχο, εμφανίζονται οι αόρατοι μέχρι τότε επιβάτες του ιστιοφόρου, ο καπετάνιος Ζορν, ο Κραγιαμπού, η Βάντα, η Χουχού, ο Ποκοπίκο, ο ψωραλέος Καθαρόαιμος γάιδαρος του δαιμόνιου νάνου και ακόμα, η χαμένη Ταταμπού. Τι μπορεί να συμβαίνει; Πώς είναι δυνατόν το ιστιοφόρο να είχε κι άλλους επιβάτες και ο Γκαούρ και στη συνέχεια και ο Μαξ Άρλαν να μην τους βλέπουν; Ποιος κρύβεται πίσω από αυτά τα ανεξήγητα φαινόμενα; Και πώς θα αντιδράσει ο Κραγιαμπού όταν θα βρεθεί μπροστά του ο τυχοδιώκτης Μαξ Άρλαν, που άρπαξε την αγαπημένη του Βάντα για να την κάνει δική του με τη βοήθεια της μαγικής χρυσόμυγας που του έδωσε ο παντοδύναμος μάγος Νάχρα Ντού;

Το τεύχος 102 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Λιοντάρι της Θάλασσας» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 7 Σεπτεμβρίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 1963. Το τεύχος αυτό της Γ’ περιόδου αντιστοιχεί, με βάση την αλληλουχία των τευχών, στο τεύχος 48 της Β’ περιόδου που είχε τίτλο «Οι Πεινασμένοι Ανθρωποφάγοι» και κυκλοφόρησε την Τρίτη 9 Σεπτεμβρίου 1952. Με βάση, όμως, το περιεχόμενο της ιστορίας, το τεύχος αυτό αντιστοιχεί στο τεύχος 47 της Β’ περιόδου που είχε τίτλο «Θανάσιμη Γιγαντομαχία» και κυκλοφόρησε στις 2 Σεπτεμβρίου 1952. Η αναντιστοιχία ως προς το περιεχόμενο των αντίστοιχων με βάση την αλληλουχία τευχών των δύο περιόδων επεκτείνεται και στον τίτλο του τεύχους 102 της Γ’ περιόδου, αφού «Το Λιοντάρι της Θάλασσας», το γιγαντόσωμο κίτρινο ψάρι με χαίτη σαν του λιονταριού, του τίτλου, εμφανίζεται στην περιπέτεια του επόμενου τεύχους 103, που ως προς το περιεχόμενό του αντιστοιχεί στο τεύχος 48 της Β’ περιόδου. Με βάση το περιεχόμενο, ο τίτλος του τεύχους 102 θα μπορούσε να ήταν ο ίδιος με τον πραγματικό τίτλο του τεύχους 47 της Β’ περιόδου «Θανάσιμη Γιγαντομαχία», που αναφέρεται στη μονομαχία μέχρι θανάτου του Κραγιαμπού με τον Αμερικανό τυχοδιώκτη Μαξ Άρλαν. Ο Αμερικανός τυχοδιώκτης θα έπρεπε να τιμωρηθεί για την αρπαγή της αγαπημένης συντρόφισσας του γιου του Ταρζάν της Βάντας που ανάγκασε τον Κραγιαμπού να τον καταδιώξει με το δικό του ιστιοφόρο στην απέραντη αφρικανική θάλασσα.

Το συγκεκριμένο τεύχος 102 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα προσφέρθηκε κι αυτό στο «μπαούλο» από τον αγαπητό φίλο Μάκη Πατόπουλο από τη Βέροια.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 6 Απριλίου 2018




#103) Ο Βασιλιάς των Γιγάντων


Ο Ταρζάν, ο Κραγιαμπού, η Βάντα και ο Ποκοπίκο εφοδιασμένοι με τις κατάλληλες συσκευές που τους επιτρέπουν να αναπνέουν μέσα στο νερό, τα «μηχανικά βράγχια», εξερευνούν το βυθό της αφρικανικής θάλασσας, αναζητώντας τους ατίμητους θησαυρούς, το χρυσάφι και τα πολύτιμα πετράδια που κρύβονται στα βάθη της. Όμως, παρά το φαντασμαγορικό και καταπληκτικό σε μεγαλοπρέπεια θέαμα που αντικρίζουν όταν βρίσκονται για πρώτη φορά στο βυθό της τροπικής θάλασσας, στην «Υγρή Ζούγκλα» όπως τη λένε, γρήγορα θα ανακαλύψουν πως οι κίνδυνοι που παραμονεύουν σε κάθε βήμα είναι θανάσιμοι και τα θεριά και τα τέρατα του βυθού που θα βρεθούν μπροστά τους δεν έχουν τελειωμό. Οι τέσσερις σύντροφοι θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το γιγάντιο χταπόδι με το σουβλερό μαυροκόκκινο κέρατο, το λιοντάρι της θάλασσας που έδωσε τον τίτλο στο προηγούμενο τεύχος, τους αμέτρητους θαλασσινούς τερμίτες που βγαίνουν μέσα από τρύπες διάσπαρτες στο βυθό και ακόμα, τους φοβερούς ψαρανθρώπους και την πανέμορφη γοργόνα βασίλισσά τους, που όταν τα γαλαζοπράσινα μάτια της αντικρίζουν τον Κραγιαμπού θέλει να τον κρατήσει για πάντα κοντά της για να τον κάνει σύντροφό της και βασιλιά του βυθού της Υγρής Ζούγκλας. Στο μεταξύ, πίσω στη Ζούγκλα, η πανώρια Ταταμπού, ενώ είναι μόνη στην κορυφή του πέτρινου βουνού του Γκαούρ, δέχεται την επίθεση ενός Κουκουβαγιανθρώπου, ενός γιγαντόσωμου αράπη με υπερφυσικό κεφάλι κουκουβάγιας, και ο τερατάνθρωπος Μποχάρ βρίσκοντας ευκαιρία από την απουσία του Ταρζάν επιτίθεται με τους κανιβάλους του στη σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας για να αρπάξει τη Τζέιν και τη Χουχού που εγκατέλειψαν το πέτρινο βουνό του Έλληνα γίγαντα, μαζί και την προστασία του, και ζουν στη σπηλιά μόνες και ανυπεράσπιστες…

Το τεύχος 103 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Βασιλιάς των Γιγάντων» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 14 Σεπτεμβρίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 1963. Το τεύχος αυτό της Γ’ περιόδου με βάση την αλληλουχία των τευχών αντιστοιχεί στο τεύχος 49 της Β’ περιόδου που είχε τίτλο «Το Δόλωμα του Προδότη» και είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 1952. Με βάση, όμως, το περιεχόμενο της ιστορίας, το τεύχος αυτό αντιστοιχεί στο τεύχος 48 της Β’ περιόδου που είχε τίτλο «Οι Πεινασμένοι Ανθρωποφάγοι»» και είχε κυκλοφορήσει στις 9 Σεπτεμβρίου 1952. Ο τίτλος του τεύχους της Γ’ περιόδου, «Ο Βασιλιάς των Γιγάντων», αναφέρεται στον τερατάνθρωπο Μποχάρ, που επιτίθεται με τους κανιβάλους του στη σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας για να αρπάξει τη Τζέιν και τη Χουχού και να χορτάσουν με τις σάρκες τους «Οι Πεινασμένοι Ανθρωποφάγοι» του, που είναι ο τίτλος του αντίστοιχου ως προς το περιεχόμενο τεύχους 48 της Β’ περιόδου.

Με το τεύχος αυτό οριστικοποιείται η εξοικονόμηση από τις ιστορίες της Β’ περιόδου ενός επιπλέον τεύχους για την Γ’ περίοδο της έκδοσης του περιοδικού και εξαλείφονται οριστικά οι σημαντικές διαφορές των δύο περιόδων, εκτός από τη διαφορά της πρωταγωνιστικής παρουσίας και δράσης του γιου του Γκαούρ, του Κεραυνού, και της κόρης του Ταρζάν, της Θύελλας, στη Β’ περίοδο, που παραμένει, αφού, όπως είναι ήδη γνωστό, στη Γ’ περίοδο ο Κεραυνός και η Θύελλα δεν εμφανίζονται καθόλου και τη θέση τους την έχουν ο Κραγιαμπού και η συντρόφισσά του Βάντα. Μια ακόμα σημαντική διαφορά ανάμεσα στο τεύχος 103 της Γ’ περιόδου και του αντίστοιχού του 48 της Β’ περιόδου είναι η επίθεση του Κουκουβαγιανθρώπου που τη θέση της στη Β’ περίοδο την έχει η επίθεση στο πέτρινο βουνό των τεσσάρων σιδερένιων μηχανικών ανθρώπων του καμπούρη επιστήμονα Πάστουρ που στο εσωτερικό του ενός βρίσκεται ο ίδιος ο μεγαλοφυής επιστήμονας. Με την εξόντωση των σιδερανθρώπων και την ταυτόχρονη εξόντωση και του ίδιου του Πάστουρ τελειώνει και η εμπλοκή των επιστημόνων και των επιστημονικών τους ανακαλύψεων στις περιπέτειες των τευχών της Β’ περιόδου.

Το συγκεκριμένο τεύχος 103 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα προσφέρθηκε κι αυτό στο «μπαούλο» από τον αγαπητό φίλο Μάκη Πατόπουλο από τη Βέροια.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 10 Απριλίου 2018





#104) Ο Ουρανός Τιμωρεί

Το τεύχος 104 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο ουρανός  τιμωρεί» περιλαμβάνει δύο παράλληλες περιπέτειες που δεν συνδέονται  καθόλου μεταξύ τους και στο τέλος ολοκληρώνονται και οι δύο. Στην  πρώτη περιπέτεια που είναι συνέχεια από το προηγούμενο τεύχος  συμμετέχουν ο Ταρζάν, ο Κραγιαμπού, η Βάντα και ο Ποκοπίκο, που εφοδιασμένοι με παράξενες συσκευές που τους επιτρέπουν να αναπνέουν  μέσα στο νερό, τα «μηχανικά βράγχια», βρίσκονται στο βυθό της  αφρικανικής θάλασσας, όπου αντιμετωπίζουν ψαρανθρώπους, τη βασίλισσα  Γοργόνα, ένα μαύρο Σκυλόψαρο και δυο γιγάντιους αστακούς και  ανακαλύπτουν ένα ναυάγιο, ένα βουλιαγμένο ιστιοφόρο που το αμπάρι του  είναι γεμάτο με τετράγωνα κομμάτια από καθαρό αστραφτερό χρυσάφι. Στη δεύτερη περιπέτεια συμμετέχουν ο Γκαούρ, η Ταταμπού, η Τζέιν και η  Χουχού. Η συντρόφισσα του έλληνα γίγαντα πέφτει στην παγίδα που στήνει  ο κακός φύλαρχος Γιαχάμπα και ο Γκαούρ για να την ελευθερώσει θα  επωφεληθεί από την αναπάντεχη βοήθεια που προσφέρει ένας μανιασμένος  ρινόκερος, που ο έλληνας γίγαντας με τη μεγάλη καρδιά είχε λυπηθεί και  είχε σώσει, όταν όλοι οι άλλοι επέμεναν πως έπρεπε να τον σκοτώσουν…

Το τεύχος 104 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Ουρανός  Τιμωρεί» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 1961 και σε ανατύπωση  την Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 1963. Αντιστοιχεί με βάση την αλληλουχία των  τευχών στο τεύχος 50 της Β’ περιόδου που κυκλοφόρησε την Τρίτη 23  Σεπτεμβρίου 1952, αλλά η ιστορία που περιλαμβάνει θα πρέπει με βάση  τον τίτλο να αντιστοιχεί στο τεύχος 49 της Β’ περιόδου, «Το δόλωμα του  προδότη». Ο τίτλος της Β’ περιόδου θα πρέπει να αναφέρεται στις γυναίκες της φυλής του που ο κακός φύλαρχος Γιαχάμπα χρησιμοποιεί ως  δόλωμα για να παγιδέψει την Ταταμπού. Το εξώφυλλο του τεύχους 104 με  τον καταυλισμό των λευκών και την καταιγίδα είναι εμπνευσμένο από ένα  όνειρο που βλέπει ο Ταρζάν στο τεύχος 104, αλλά ουσιαστικά παραπέμπει  στην περιπέτεια που περιλαμβάνει το τεύχος 105.

Το τεύχος 104 είναι το όγδοο και τελευταίο τεύχος του δέκατου τρίτου  τόμου και η ιστορία που περιέχει εκτείνεται μέχρι και την τελευταία  σελίδα χωρίς να υπάρχει στο τέλος η απαραίτητη σε όλα τα τεύχη  διαφήμιση του επόμενου τεύχους. Οι φανατικοί αναγνώστες του  «Γκαούρ-Ταρζάν» θα πρέπει να πήραν μεγάλη λαχτάρα από φόβο μήπως  διακοπεί η έκδοση του αγαπημένου τους περιοδικού, αλλά ευτυχώς  ακολούθησαν οχτώ ακόμα τεύχη και ολοκληρώθηκε και ο δέκατος τέταρτος  τόμος. Το τέλος της έκδοσης πάντως δεν ήταν και πολύ μακριά, παρά την  αρχική υπόσχεση που επαναλαμβάνεται μέχρι και το τεύχος 80, πως «η  έκδοση του Γκαούρ-Ταρζάν δεν θα σταματήσει ποτέ». 
 Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 24 Σεπτεμβρίου 2015





  Τόμος 14 -------------------------------------------------------------------------------------



#105) Φωτιά στη Χαράδρα

Στη Ζούγκλα έχει έρθει το προσωπικό ενός μεγάλου Ιταλικού τσίρκου με αρχηγό τη Μοράμπα, μια τρομερή γυναίκα με ομορφιά αγγέλου, μυαλό Σατανά, δύναμη ταύρου, καρδιά λιονταριού, κακία τίγρης και πονηριά αλεπούς! Η φοβερή αυτή Ιταλίδα ήρθε στη Ζούγκλα με το επιτελείο της για να αιχμαλωτίσει τον Ταρζάν και τον Γκαούρ, να τους κάνει σκλάβους της και να κερδίσει εκατομμύρια λίρες γυρίζοντάς τους σε ολόκληρο τον Κόσμο. Τον καταυλισμό των λευκών και τα σχέδια της Μοράμπα τα ανακαλύπτει πρώτος ο γιος του Ταρζάν ο Κραγιαμπού στην περιπλάνησή του, όταν ξεκινάει από τη σπηλιά όπου ζει με την αγαπημένη, αγνή συντρόφισσά του Βάντα για να επισκεφτεί τον πατέρα του. Στη διαδρομή για τη σπηλιά του Ταρζάν ο Κραγιαμπού ξεφεύγει χωρίς να το καταλάβει από το μονοπάτι, περιπλανιέται μέσα στην τροπική βλάστηση, φτάνει σε μια μικρή πηγή, δροσίζει τα ξεραμένα χείλια του και αποχαυνωμένος από την αφόρητη ζέστη γέρνει στον κορμό ενός δέντρου για να ξαποστάσει και τον παίρνει ο ύπνος. Καθώς κοιμάται βαθιά, ο Κραγιαμπού βλέπει ένα παράξενο όνειρο, πως ένας αλλόκοτος Δαίμονας σαν υπερφυσική ανθρωπόμορφη μύγα που κρατάει πιστόλι παρουσιάζεται μπροστά του, τον πυροβολεί και τον σώζει η αγαπημένη του Βάντα που εμφανίζεται την τελευταία στιγμή κρατώντας ένα θαυματουργό μαχαίρι. Το όνειρο του Κραγιαμπού θα βγει αληθινό, όταν ο Ταρζάν, ο Γκαούρ και ο Κραγιαμπού σπεύδουν μετά τις πληροφορίες του γιού του Ταρζάν στον καταυλισμό των λευκών, αλλά δεν καταφέρνουν να αντιμετωπίσουν τους εκατό ανθρώπους που είναι στρατοπεδευμένοι εκεί και πέφτουν στα χέρια της φοβερής Μοράμπα και ενώ είναι φυλακισμένοι στα σιδερένια κλουβιά που τους έχουν κλείσει, εμφανίζεται στον καταυλισμό ένα ολόκληρο σύννεφο από αμέτρητα μαύρα έντομα, μύγες τσε-τσε, που τους τσιμπούν όλους και τους βυθίζουν στον βαρύ λήθαργο του θανάτου που προκαλεί το φαρμάκι της φοβερής αυτής μύγας…

Το τεύχος 105 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Φωτιά στη Χαράδρα» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 28 Σεπτεμβρίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 21 Νοεμβρίου 1963. Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 105 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν», κυκλοφόρησαν επίσης, την Τρίτη 26 Σεπτεμβρίου 1961 το τεύχος 449 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Βακουέρο και Σπίθας», το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 1961 το τεύχος 27 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Δύο Εναντίον Ενός» και την Παρασκευή 29 Σεπτεμβρίου 1961 το τεύχος 48 του «Υπερανθρώπου» με τίτλο «Η Γιγαντομαχία», που έχει ήδη δημοσιευτεί στο «μπαούλο».

Το τεύχος 105 της Γ’ περιόδου με βάση την αλληλουχία των τευχών αντιστοιχεί στο τεύχος 51 της Β’ περιόδου που είχε τίτλο «Η Σκιά του Κρεμασμένου» και είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 1952. Με βάση, όμως, το περιεχόμενο της ιστορίας, το τεύχος αυτό αντιστοιχεί στο τεύχος 50 της Β’ περιόδου που είχε τίτλο «Το Ταμ-Ταμ του Δαίμονα» και είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 1952. Ο τίτλος του τεύχους της Γ’ περιόδου, «Φωτιά στη Χαράδρα», αναφέρεται στο όνειρο του Κραγιαμπού, όπου ο σαν ανθρωπόμορφη μύγα Δαίμονας απειλώντας το γιο του Ταρζάν πως θα κοιμηθεί εκατό χρόνια και εκστομίζοντας τα λόγια «Φωτιά στη Χαράδρα» τον προειδοποιεί ταυτόχρονα τι πρέπει να γίνει για να αντιμετωπιστούν οι Ιταλοί, που με επικεφαλής την φοβερή Μοράμπα, έχουν στήσει τον καταυλισμό τους σε μια χαράδρα. Ο τίτλος του αντίστοιχου ως προς το περιεχόμενο τεύχους 50 της Β’ περιόδου, «Το Ταμ - Ταμ του Δαίμονα», αναφέρεται στους μυστηριώδεις ήχους του ταμ - ταμ που προηγούνται της εμφάνισης του σαν υπερφυσική ανθρωπόμορφη μύγα Δαίμονα στο όνειρο που βλέπει στο τεύχος της Β’ περιόδου ο γιος του Γκαούρ, ο Κεραυνός.

Οι διαφορές ανάμεσα στα δυο αυτά αντίστοιχα ως προς το περιεχόμενο τεύχη των δύο περιόδων είναι περιορισμένες και αφορούν λεπτομέρειες και όχι τη βασική δομή της ιστορίας και φυσικά παραμένει η διαφορά της πρωταγωνιστικής παρουσίας και δράσης του γιου του Ταρζάν του Κραγιαμπού και της συντρόφισσάς του Βάντας, που στο τεύχος της Β’ περιόδου τη θέση τους την είχαν ο γιος του Γκαούρ ο Κεραυνός και η κόρη του Ταρζάν, η Θύελλα. Από αυτή τη βασική διαφορά που αφορά τους ήρωες αυτούς, απορρέουν κάποιες διαφορές και στην περιπέτεια, όπως για παράδειγμα πως στη Γ’ περίοδο το φάρμακο για τον θανατηφόρο ύπνο που προκαλεί το τσίμπημα της μύγας τσε-τσε το εξασφαλίζει η Βάντα από τον παντοδύναμο μάγο Νάχρα-Ντου, ενώ στη Β’ περίοδο το ανακαλύπτει με τις επιστημονικές γνώσεις της η ίδια η Θύελλα. Ακόμα, ενώ στην Β’ περίοδο η ιταλίδα τυχοδιώκτρια λέγεται Σιλβάνα, στην Γ’ περιόδου αλλάζει όνομα και γίνεται Μοράμπα. Εκτός από τις διαφορές στην ίδια την περιπέτεια υπάρχει και μία ακόμα σημαντική διαφορά, πως ενώ στο τεύχος 50 της Β’ περιόδου η περιπέτεια είναι αυτοτελής, στο τεύχος της Γ’ περιόδου ολοκληρώνεται στο επόμενο τεύχος 106.


Το συγκεκριμένο τεύχος 105 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 17 Μαρτίου 2021




#106) Οι Πιρόγες με τους Νεκρούς

Πέρα μακριά προς το Βορρά ζει μια παράξενη φυλή μαύρων κανιβάλων που όλοι τους είναι νέοι, όμορφοι και δυνατοί. Οι άντρες της φυλής φτάνουν μέχρι τα είκοσι πέντε τους χρόνια και σταματούν να μεγαλώνουν και το ίδιο ισχύει και για τις γυναίκες, μόνο που αυτές σταματούν στα δεκαοχτώ. Βασίλισσα της φυλής είναι η πεντάμορφη Αλβάζ, ωραιότερη γυναίκα απ’ αυτήν δεν έχει γεννηθεί ακόμα στον Κόσμο! Την αιώνια νεότητα, ομορφιά και δύναμη τα μέλη της παράξενης αυτής φυλής τα αποκτούν πίνοντας από το νερό μιας μαγικής πηγής που βρίσκεται στην περιοχή τους, μέσα σε μια υπόγεια σπηλιά που την φυλάει άγρυπνα ο φοβερός και τρομερός μάγος Βόρζαχ και αλίμονο σε όποιον άλλο τολμήσει να κατέβει στη σπηλιά για να πιει από το θαυματουργό νερό, φρικτός και απαίσιος θάνατος τον περιμένει! Οι άντρες της φυλής τριγυρνούν δήθεν σαν κυνηγοί θεριών στα γύρω χωριά και όσες γυναίκες τους βλέπουν μαγεύονται από τα νιάτα, τη δύναμη και την ομορφιά τους και τους ακολουθούν σαν υπνωτισμένες στο χωριό της φυλής όπου γίνονται οι άμοιρες τροφή των φοβερών, αλλά γοητευτικών αυτών κανιβάλων. Το ίδιο κάνουν και οι γυναίκες της φυλής, τριγυρίζουν κι αυτές μονάχες στη Ζούγκλα, ξεμυαλίζουν τους μαύρους ιθαγενείς με τα λουλουδιασμένα νιάτα τους και την ανείπωτη ομορφιά τους και όταν τους φέρνουν στο χωριό, τους… «συγυρίζουν με τα μαργαριταρένια τους δοντάκια». Η Βασίλισσα Αλβάζ έχει στο χορταρένιο παλάτι της μια έμπιστη υπηρέτρια, την πανέμορφη αλλά αφάνταστα λαίμαργη Χλαπ, που βγαίνοντας μια μέρα για το… συνηθισμένο της κυνήγι βρίσκει τον Ποκοπίκο που ξετρελαίνεται ο άμοιρος από την ομορφιά της και δέχεται να την ακολουθήσει στο χωριό της για να παντρευτούν. Όμως παρόλο που η πανέμορφη αλλά αχόρταγη αραπινούλα βιάζεται να τον πάρει μαζί της στο χωριό της, ο Ποκοπίκο της κλείνει ραντεβού για την επόμενη μέρα στο ίδιο μέρος, γιατί τυγχάνει αρραβωνιασμένος και πριν την παντρευτεί πρέπει πρώτα να… σχολάσει την αρραβωνιαστικιά του τη Χουχού. Στην περιπέτεια αυτή θα εμπλακεί στη συνέχεια και ο κακούργος φύλαρχος Γιαχάμπα, που το όνειρο της ζωής του είναι να μάθει πού βρίσκεται η μαγική πηγή με το θαυματουργό νερό για να γίνει νέος, όμορφος και πιο δυνατός από όσο είναι και φυσικά θα κινητοποιηθούν οι δυο γίγαντες της Ζούγκλας, ο Ταρζάν και ο Γκαούρ καθώς και ο Κραγιαμπού και η συντρόφισσά του Βάντα για να σώσουν τον άμοιρο Ποκοπίκο, πριν γίνει βραστός σε ένα από τα μεγάλα χωματένια καζάνια της φυλής των αχόρταγων αυτών κανιβάλων…

Το τεύχος 106 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Οι Πιρόγες με τους Νεκρούς» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 1961 και σε ανατύπωση την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 1963. Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 106 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν», κυκλοφόρησαν επίσης, την Τρίτη 3 Οκτωβρίου 1961 το τεύχος 450 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Ο Τρελός Εσκιμώος», το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 1961 το τεύχος 28 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Η Φροϊλάιν Χ Επιτίθεται» και την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου 1961 το τεύχος 49 του «Υπερανθρώπου» με τίτλο «Ο Γάμος του Ελ Γκρέκο»», που έχει ήδη δημοσιευτεί στο «μπαούλο».

Το τεύχος 106 της Γ’ περιόδου με βάση την αλληλουχία των τευχών αντιστοιχεί στο τεύχος 52 της Β’ περιόδου που είχε τίτλο «Το Άγαλμα του Σατανά» και είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 7 Οκτωβρίου 1952. Με βάση, όμως, το περιεχόμενο της ιστορίας, το τεύχος αυτό αντιστοιχεί στο τεύχος 51 της Β’ περιόδου που είχε τίτλο «Η Σκιά του Κρεμασμένου», είχε κυκλοφορήσει την Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 1952 και είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Ο τίτλος του τεύχους 106 της Γ’ περιόδου, «Οι Πιρόγες με τους Νεκρούς», συνδέεται με την περιπέτεια του επόμενου τεύχους 107 που με βάση την αλληλουχία των τευχών αντιστοιχεί στο τεύχος 52 της Β’ περιόδου που σ’ αυτό αναφέρονται για πρώτη φορά «Οι πιρόγες με τους νεκρούς», ενώ ο τίτλος του αντίστοιχου ως προς το περιεχόμενο τεύχους 51 της Β’ περιόδου, «Η Σκιά του Κρεμασμένου», αναφέρεται στη σκιά του φύλαρχου Γιαχάμπα που είναι κρεμασμένος ανάποδα μέσα στην υπόγεια σπηλιά με τη μαγική πηγή που όποιος πίνει από το νερό της αποκτάει την αιώνια νεότητα.

Οι διαφορές ανάμεσα στα δυο αυτά αντίστοιχα ως προς το περιεχόμενο τεύχη των δύο περιόδων είναι περιορισμένες και αφορούν λεπτομέρειες και όχι τη δομή της βασικής ιστορίας και φυσικά παραμένει η διαφορά της πρωταγωνιστικής παρουσίας και δράσης του γιου του Ταρζάν του Κραγιαμπού και της συντρόφισσάς του Βάντας, που στο τεύχος της Β’ περιόδου τη θέση τους την είχαν ο γιος του Γκαούρ ο Κεραυνός και η κόρη του Ταρζάν, η Θύελλα. Αν και οι διαφορές ανάμεσα στα δυο αυτά αντίστοιχα ως προς τη βασική ιστορία τεύχη των δύο περιόδων είναι περιορισμένες, εμφανίζεται πάλι μια σημαντική αναντιστοιχία: Το τεύχος της Γ’ περιόδου εκτός από τη βασική περιπέτεια, που και πάλι όπως στο προηγούμενο τεύχος δεν ολοκληρώνεται και εκτείνεται και στο επόμενο τεύχος 107, περιλαμβάνει και το τέλος της προηγούμενης ιστορίας με την Ιταλίδα τυχοδιώκτρια, ενώ στο τεύχος της Β’ περιόδου η ιστορία είναι αυτοτελής. Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η αλλαγή των ονομάτων της βασίλισσας Αλβάζ που στη Β’ περίοδο ήταν Λαχράν και του μάγου Βόρζαχ που φυλάει τη μαγική πηγή, που στη Β’ περίοδο ήταν Χούμπα κι ακόμα, η μαγική πηγή που στη Β’ περίοδο λεγόταν ΝΟΔ από τα αρχικά των λέξεων Νιάτα-Ομορφιά-Δύναμη, στη Γ’ περίοδο ονομάζεται Λοφ-Ντακ-Ρεζ, λέξεις που στη γλώσσα των ιθαγενών σημαίνουν Νιάτα-Ομορφιά-Δύναμη.


Το συγκεκριμένο τεύχος 106 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 22 Μαρτίου 2021




#107) Ο Γιαχάμπα Εκδικείται

Το τεύχος 107 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Γιαχάμπα εκδικείται» κυκλοφόρησε στις 12 Οκτωβρίου 1961 και σε ανατύπωση στις 5 Δεκεμβρίου 1963. Ο τίτλος του, «Ο Γιαχάμπα εκδικείται», ανταποκρίνεται στο περιεχόμενο του επόμενου τεύχους, του 108, ενώ το περιεχόμενο της ιστορίας που περιλαμβάνει ανταποκρίνεται στον τίτλο του προηγούμενου τεύχους, του 106, που είναι «Οι πιρόγες με τους νεκρούς». Ένας λόγος γι' αυτή την αναντιστοιχία είναι ίσως το γεγονός πως στα τεύχη αυτά οι ιστορίες δεν είναι αυτοτελείς, όπως ήταν σε γενικές γραμμές σε όλη τη σειρά του «Γκαούρ-Ταρζάν», και τη συνέχεια τη βρίσκουμε στο επόμενο τεύχος. Ένας άλλος λόγος μπορεί να είναι και η αντιστοίχηση των ιστοριών που περιλαμβάνουν τα τεύχη αυτά με τα αντίστοιχα της Β’ περιόδου, μια αντιστοίχηση όμως που είναι αρκετά επισφαλής αν δεν διαθέτει κανείς τα τεύχη της Β’ περιόδου. Αν παρόλα αυτά θα θέλαμε να διακινδυνέψουμε μια αντιστοίχηση με τα τεύχη της Β’ περιόδου, θα λέγαμε πως το τεύχος αυτό περιλαμβάνει το πρώτο μέρος της ίδιας ιστορίας που περιλαμβάνει το ακροτελεύτιο τεύχος 52 της Β’ περιόδου που είχε τίτλο «Το άγαλμα του Σατανά» και στο οποίο ενδεχομένως η ιστορία ήταν αυτοτελής μιας και το εν λόγω «άγαλμα του Σατανά» στα τεύχη της Γ’ περιόδου αναφέρεται στο τεύχος 108, εκτός κι αν η Β’ έκδοση διακόπηκε τόσο απότομα που οι αναγνώστες δεν έμαθαν ποτέ τι έγινε στη συνέχεια και τι τους ήθελαν τους νεκρούς που συνέλεγαν οι μαύροι της φυλής των Νεϊκράν!

Η εικονογράφηση του εξωφύλλου του τεύχους 107 είναι διαφορετική, μια αλλαγή που εγκαινιάστηκε στο τεύχος 97 και συνεχίστηκε μέχρι το τελευταίο τεύχος 112 της σειράς. Στο νέο λογότυπο του τίτλου προβάλλεται πλέον το όνομα του ΓΚΑΟΥΡ. Ήταν ίσως η φυσιολογική κατάληξη στον τίτλο ενός παιδικού περιοδικού που ξεκίνησε ως «ΤΑΡΖΑΝ», συνεχίστηκε ως «ΤΑΡΖΑΝ ΓΚΑΟΥΡ», καθιερώθηκε ως «ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ» για να καταλήξει με την προβολή του Έλληνα Ταρζάν, του Γκαούρ.

Στο τεύχος 107 ολοκληρώνεται η ιστορία που άρχισε στο προηγούμενο τεύχος και αρχίζει μια συναρπαστική ιστορία με πολύ μυστήριο. Γιατί συνέλεγαν τους νεκρούς οι άγριοι της φυλής των Νεϊκράν; Η απάντηση δίνεται στο επόμενο τεύχος 108 με τίτλο «Η λίμνη των τεράτων», που έχω τη χαρά να αναγγείλω πως θα προστεθεί κι αυτό προσεχώς στους θησαυρούς που περιλαμβάνει το πολύτιμο για όλους εμάς που ήμασταν παιδιά εκείνη την εποχή και είχαμε την τύχη να διαβάζουμε τέτοιες ιστορίες blog του πολύτιμου φίλου Πάνου Κολιόπουλου.
Προκόπης Κωφός




#108) Η Λίμνη των Τεράτων

Στο τεύχος αυτό περιλαμβάνεται η συνέχεια της συναρπαστικής  περιπέτειας που άρχισε στο προηγούμενο τεύχος και εξιχνιάζεται το  μυστήριο της περισυλλογής των δολοφονημένων με πνιγμό νεκρών από τους  γιγαντόσωμους ιθαγενείς της φυλής των Νεϊκράν που έχουν πέσει θύματα  της απληστίας λευκών τυχοδιωκτών που ήρθαν στη Ζούγκλα για να  πλουτίσουν. Στο δεύτερο μέρος της ιστορίας παρακολουθούμε τα γεγονότα  που συνδέονται με την απόφαση των Γκαούρ και Ταρζάν να μονομαχήσουν  μυστικά στις όχθες της λίμνης Ζαλτ. Οι δύο ήρωες εκμυστηρεύονται το  μυστικό της μονομαχίας τους στις συντρόφισσές τους και στον τόπο και  την ώρα της μονομαχίας καταφτάνει και ο κακούργος Γιαχάμπα με τους πιο  χειροδύναμους αραπάδες του. Όμως, στη λίμνη Ζαλτ κατοικούν φοβερά  τέρατα, είναι «Η Λίμνη των Τεράτων»…

Το τεύχος 108 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Η Λίμνη  των Τεράτων» κυκλοφόρησε στις 19 Οκτωβρίου 1961 και σε ανατύπωση στις  12 Δεκεμβρίου 1963. Με δεδομένο πως η κυκλοφορία του περιοδικού στη Β’  περίοδο της έκδοσής του ολοκληρώθηκε με το νούμερο 52 που κυκλοφόρησε  στις 7 Οκτωβρίου 1952, αντιστοίχηση της ιστορίας αυτής και ιδιαίτερα  του δεύτερου μέρους της με την ιστορία κάποιου τεύχους της Β’ περιόδου  δεν μπορεί να γίνει αν δεν διαθέτει κανείς τα τεύχη της Β’ περιόδου.  Ένα λάθος που εντοπίστηκε στο τεύχος 108, όπου ο Κραγιαμπού αναφέρεται  ως Κεραυνός, που είναι ο γιος του Γκαούρ στη Β’ έκδοση, πιθανόν  υποδηλώνει μια τέτοια αντιστοιχία, αλλά μόνο αν διαθέτει κανείς τα  τελευταία τεύχη της Β’ περιόδου μπορεί να την επιβεβαιώσει.


Προκόπης Κωφός




#109) Ο Άρχοντας των Νεκρών

Είναι ποτέ δυνατόν ο υπέροχος Έλληνας γίγαντας Γκαούρ να απευθύνεται γεμάτος μίσος στον Ταρζάν, να τον αποκαλεί ανάξιο για το θρόνο της απέραντης Ζούγκλας και να τον καλεί να ξεκουμπιστεί για πάντα από τη περιοχή για να μείνει αυτός μοναδικός και αδιαφιλονίκητος άρχοντάς της; Και είναι ποτέ δυνατόν η πανώρια αγνή συντρόφισσα του Γκαούρ, η υπέροχη Ελληνίδα Ταταμπού, να κρατάει πιστόλι και να πυροβολεί κατάστηθα τη συντρόφισσα του Ταρζάν και Αρχόντισσα της Ζούγκλας, Τζέιν; Πώς είναι δυνατόν να αποδίδεται στον Γκαούρ ο τίτλος του «Άρχοντα των Νεκρών» για τους αμέτρητους φόνους και τα εγκλήματα που έχει κάνει στη Ζούγκλα; Αυτή η ακραία αντιστροφή των χαρακτήρων των δυο ζευγαριών της Ζούγκλας, ενός Γκαούρ και μιας Ταταμπού που έχουν αλλάξει και έχουν γίνει κακοί, βάναυσοι, καταχθόνιοι και δολοφόνοι και ενός Ταρζάν και ακόμα και μιας Τζέιν, που είναι καλοί, ευγενικοί και μεγαλόκαρδοι είναι ένα μεγάλο μυστήριο που θα ξεδιαλυθεί μόνο στο τέλος αυτής της περιπέτειας…

Το τεύχος 109 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Άρχοντας των Νεκρών» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 1961 και σε Ανατύπωση την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου 1963. Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 109 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν», κυκλοφόρησαν επίσης, την Τρίτη 24 Οκτωβρίου 1961 το τεύχος 453 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Μια Σφαίρα Αρκεί», το Σάββατο 28 Οκτωβρίου 1961 το τεύχος 31 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Η Εκδίκηση του Σεϊτάν» και την Παρασκευή 27 Οκτωβρίου 1961 το τεύχος 52 του «Υπερανθρώπου» με τίτλο «Υπερέλληνας, ο Γιος του Ελ Γκρέκο»», που έχει ήδη δημοσιευτεί στο «μπαούλο». Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 109 της Ανατύπωσης της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» κυκλοφόρησαν επίσης, την Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 1963 το τεύχος 565 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Μπλακ, ο Θηριώδης Νέγρος» και το τεύχος 58 του «Μικρού Σερίφη» και το Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 1963 το τεύχος 143 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Το Λάσσο του Θανάτου»

Το τεύχος 109 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Ο Άρχοντας των Νεκρών» είναι το πρώτο τεύχος της Γ’ περιόδου που δεν έχει αντίστοιχό του στη Β’ έκδοση, ούτε με βάση την αλληλουχία των τευχών, ούτε με βάση το περιεχόμενό του και περιλαμβάνει ουσιαστικά, όπως θα φανεί και από τη δημοσίευση των τριών τελευταίων τευχών, την προτελευταία πρωτότυπη περιπέτεια που έγραψε ο Νίκος Ρούτσος στη σειρά των τριών περιόδων του «Γκαούρ-Ταρζάν». Αν και η πρωτοτυπία αυτής της περιπέτειας είναι περιορισμένη, γιατί ο πυρήνας της ιστορίας βασίζεται στην περιπέτεια του τεύχους 73 που είχε τίτλο «Το Μυστήριο των Μυστηρίων» ή στο αντίστοιχο με το 73 τεύχος 19 της Β’ περιόδου που είχε τίτλο «Το Τέρας της Λίμνης».


Το συγκεκριμένο τεύχος 109 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 24 Μαρτίου 2021



#110) Το Μυστικό του Τάφου

Η πανώρια Ελληνίδα Ταταμπού φτάνει νύχτα στη σπηλιά του Άρχοντα της Ζούγκλας και με βουρκωμένα μάτια γεμάτα πόνο και απόγνωση λέει στον Ταρζάν και στη συντρόφισσά του Τζέιν πως ο αγαπημένος της σύντροφος Γκαούρ έχει τρεις μέρες να φανεί στην κορφή του πέτρινου βουνού τους, από εκείνη τη νύχτα που άκουσαν τον Ταρζάν να τους καλεί και κατέβηκε από το βουνό να τον συναντήσει. Ο Ταρζάν βεβαιώνει πως δεν ήταν αυτός που κάλεσε τον Γκαούρ και δηλώνει αποφασιστικά πως θα κάνει άνω-κάτω τη Ζούγκλα για να βρει τον αγαπημένο του φίλο κι αν είναι ακόμα ζωντανός να τον σώσει. Η πληροφορία για το τι συνέβη στον Γκαούρ θα προέλθει ανέλπιστα από τον μαύρο φύλαρχο Γιαχάμπα που μετανιωμένος για όσα έχει κάνει μέχρι τώρα στους δυο γίγαντες της Ζούγκλας πληροφορεί τους τρεις συντρόφους που αναζητούν τον Έλληνα γίγαντα πως ένας από τους ανθρώπους της φυλής του είδε τον Γκαούρ να τον σέρνουν δεμένο και φιμωμένο ιθαγενείς από την Πέρα Ζούγκλα που μαζί τους ήταν και ο παντοδύναμος μάγος τους, Χαλ Αβάν. Ο Ταρζάν, η Τζέιν και η Ταταμπού θα πρέπει να περάσουν το Μεγάλο Ποτάμι της Ζούγκλας που χωρίζει την επικράτεια του Ταρζάν από την Πέρα Ζούγκλα για να αναζητήσουν εκεί και να προλάβουν ζωντανό τον Έλληνα γίγαντα. Στο μεταξύ ο τερατόμορφος μάγος Χαλ Αβάν έχοντας δολοφονήσει το βασιλιά της φυλής, ένα δειλό και ανίκανο γουρούνι που ενδιαφερόταν μόνο να γεμίζει την κοιλιά του, υλοποιεί ένα φρικτό σχέδιο, σκοπεύει να θανατώσει τον Γκαούρ για να μεταφέρει με τις μαγικές του δυνάμεις τη γεμάτη καλοσύνη, περηφάνια, εξυπνάδα, γενναιότητα και δύναμη ψυχή του στο κορμί του βασιλόπουλου που πρόκειται να γεννήσει η έγκυος βασίλισσα της φυλής…

Το τεύχος 110 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Μυστικό του Τάφου» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 2 Νοεμβρίου 1961 και σε Ανατύπωση την Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 1963. Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 110 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν», κυκλοφόρησαν επίσης, την Τρίτη 31 Οκτωβρίου 1961 το τεύχος 454 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Η Κατερίνα Θυμώνει», το Σάββατο 4 Νοεμβρίου 1961 το τεύχος 32 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Ελευθερία ή Θάνατος» και την Παρασκευή 3 Νοεμβρίου 1961 το τεύχος 53 του «Υπερανθρώπου» με τίτλο «Τζέκυλ, ο Κτηνάνθρωπος», που έχει ήδη δημοσιευτεί στο «μπαούλο». Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 110 της Ανατύπωσης της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» κυκλοφόρησαν επίσης, την Τρίτη 24 Δεκεμβρίου 1963 το τεύχος 566 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Το Μυστικό του Νέγρου» και το τεύχος 59 του «Μικρού Σερίφη» και το Σάββατο 28 Δεκεμβρίου 1963 το τεύχος 144 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Νίκος Γαλανός, το Ηρωικό Παιδί της Κύπρου».

Το τεύχος 110 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Μυστικό του Τάφου» είναι το δεύτερο τεύχος της Γ’ περιόδου που δεν έχει αντίστοιχό του στη Β’ έκδοση, ούτε με βάση την αλληλουχία των τευχών, ούτε με βάση το περιεχόμενό του και περιλαμβάνει ουσιαστικά, όπως θα φανεί και από τη δημοσίευση των δύο τελευταίων τευχών, την τελευταία πρωτότυπη περιπέτεια που έγραψε ο Νίκος Ρούτσος στη σειρά των τριών περιόδων του «Γκαούρ-Ταρζάν».

Το συγκεκριμένο τεύχος 110 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.


Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 21 Απριλίου 2021




#111) Το Φτερωτό Τέρας

Ο Άρχοντας της Ζούγκλας ξυπνάει από έναν παράξενο θόρυβο και βγαίνει από τη σπηλιά του να δει τι συμβαίνει. Η παράξενη βοή ακούγεται να έρχεται από ψηλά και ο Ταρζάν βλέπει στον ουρανό ένα μεγάλο ελικόπτερο και παρακολουθεί με ενδιαφέρον την κάθοδο στο έδαφος με σκοινιά ενός άντρα και μιας γυναίκας. Ο Άρχοντας της Ζούγκλας σώζει τον άντρα από έναν κροκόδειλο που θα τον κατασπάραζε και τη γυναίκα από έναν τεράστιο βόα που την έσφιγγε θανάσιμα και ρωτάει να μάθει τι ήρθαν να κάνουν στη Ζούγκλα. Ο άντρας, που συστήνεται ως Μάρλον, εξηγεί στον Ταρζάν πως ήρθε στη Ζούγκλα με την μνηστή του την Άντα για να βρουν με βάση ένα σχεδιάγραμμα που διαθέτει το ιερό ταμπού της φυλής των ανθρωποφάγων Χουμούμπα. Το ιερό ταμπού είχε ανακαλύψει τυχαία πριν πενήντα χρόνια στην όχθη μιας εξωτικής λίμνης ο μεγάλος Αμερικανός εξερευνητής Ρουμ Ροντάχ, που όμως έπεσε στα χέρια των ανθρωποφάγων ιθαγενών και το κρανίο του είναι καρφωμένο από τότε σε έναν πάσαλο στην όχθη της λίμνης. Η λίμνη αυτή δεν είναι στρωμένη με βότσαλα όπως όλες οι λίμνες, αλλά με αμέτρητα μικρά και μεγάλα διαμάντια και το ζευγάρι με τη βοήθεια του πλούσιου φίλου τους, του Ρόμπερ, που χρηματοδότησε την αποστολή ήρθαν στη Ζούγκλα για να βρουν το ιερό ταμπού και να αποκτήσουν τον ατίμητο θησαυρό…

Το τεύχος 111 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Φτερωτό Τέρας» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 9 Νοεμβρίου 1961 και σε Ανατύπωση την Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 1964. Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 111 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν», κυκλοφόρησαν επίσης, την Τρίτη 7 Νοεμβρίου 1961 το τεύχος 455 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Ελ Τόρο, ο Δαιμόνιος Κατάσκοπος», το Σάββατο 11 Νοεμβρίου 1961 το τεύχος 33 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Ο Θάνατος της Φροϊλάιν «Χ»» και την Παρασκευή 10 Νοεμβρίου 1961 το τεύχος 54 του «Υπερανθρώπου» με τίτλο «Στην Κοιλάδα των Τεράτων», που έχει ήδη δημοσιευτεί στο «μπαούλο». Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 111 της Ανατύπωσης της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» κυκλοφόρησαν επίσης, την Τρίτη 31 Δεκεμβρίου 1963 το τεύχος 567 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Το Μαύρο Γίνεται Άσπρο» και το τεύχος 60 του «Μικρού Σερίφη» και το Σάββατο 4 Ιανουαρίου 1964 το τεύχος 145 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Οι Μικροί Κομάντος».

Το τεύχος 111 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Το Φτερωτό Τέρας» περιλαμβάνει την ίδια περιπέτεια που περιλάμβανε το τεύχος 1 της Α’ περιόδου του περιοδικού με τίτλο «Το Ταμπού της Φρίκης», που είχε εκδοθεί την Πέμπτη 20 Ιουλίου 1950 και έχει ήδη δημοσιευτεί στο "μπαούλο". Η αντιστοιχία αυτή σημαίνει φυσικά πως η περιπέτεια αυτή είναι η πρώτη που έγραψε ο Νίκος Ρούτσος στη σειρά των τριών περιόδων του «Γκαούρ-Ταρζάν», όταν το περιοδικό του λεγόταν ακόμα «Ταρζάν» και όχι «Γκαούρ-Ταρζάν». Στην περιπέτεια του τεύχους 1 της Α’ περιόδου ο Γκαούρ δεν έχει εμφανιστεί ακόμα, εμφανίζεται στο τεύχος 3, που σημαίνει πως ο συγγραφέας ξαναγράφοντας την ιστορία για το τεύχος 111 έπρεπε να την προσαρμόσει στην παρουσία του Γκαούρ και όλων των άλλων ηρώων που εμφανίστηκαν στη συνέχεια σε επόμενα τεύχη. Την προσαρμογή αυτή την έκανε ο συγγραφέας προτάσσοντας στην αρχή της περιπέτειας ένα όνειρο που βλέπει ο Γκαούρ, που προαναγγέλλει τους κινδύνους και όσα θα συμβούν στον Άρχοντα της Ζούγκλας στη συνέχεια της ιστορίας. Εκτός από τη διαφορά αυτή ο συγγραφέας άλλαξε και τα ονόματα των πρωταγωνιστών. Ο Μάρλον και η Άντα λεγόταν στην αρχική έκδοση Στέφαν και Ζιν, ο Ρόμπερ, ο φίλος τους και χρηματοδότης της αποστολής λεγόταν Μάρκο, η φυλή των ανθρωποφάγων Χουμούμπα λεγόταν Μόρβα και το ρόλο του μεγάλου Αμερικανού εξερευνητή Ρουμ Ροντάχ που ανακάλυψε τη λίμνη όπου βρισκόταν το ιερό ταμπού, στο τεύχος 1 της Α’ έκδοσης τον είχε μια τριάδα Αμερικανών εξερευνητών, ο Γούρμον, ο Ρόζνελ και ο Νταχάμ.

Το συγκεκριμένο τεύχος 111 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 26 Απριλίου 2021




#112) Στη Χώρα των Φαντασμάτων

Στη Ζούγκλα ήρθαν δυο Αμερικανοί αδίσταχτοι τυχοδιώκτες, ο Καπ και ο Σάβαν, έχοντας μαζί τους την συντρόφισσα του ξανθού Σάβαν, την νέα και όμορφη Αράλ, μια διεφθαρμένη, κακιά και καταχθόνια γυναίκα που ακολούθησε τον Σάβαν στη Ζούγκλα όχι γιατί τον αγαπούσε, αλλά γιατί είχε την ελπίδα να πραγματοποιήσει το μεγάλο όνειρο της ζωής της, να συναντήσει τον Ταρζάν και χρησιμοποιώντας τα ακατανίκητα θέλγητρά της να τον ξεμυαλίσει και να γίνει συντρόφισσά του. Οι δυο Αμερικανοί είχαν κάνει μια δολοφονία πριν τρία χρόνια στην πατρίδα τους, είχαν συλληφθεί και είχαν καταδικαστεί σε ισόβια καταναγκαστικά έργα, αλλά κατάφεραν να δραπετεύσουν και για να μην τους ξαναπιάσουν, αυτοεξορίστηκαν στα παρθένα δάση της Ζούγκλας όπου έγιναν κυνηγοί αγρίων θηρίων που τα πουλούσαν σε μεγάλα τσίρκα της Ευρώπης και της Αμερικής και θησαύριζαν. Όταν ο Ταρζάν, που ζει πια μόνος του στη σπηλιά του, γιατί η Τζέιν τον έχει εγκαταλείψει και έχει γυρίσει στην Αγγλία, μαθαίνει για τη δράση των δύο Αμερικανών κυνηγών, τρέχει αμέσως στο θεόρατο πέτρινο βουνό του Γκαούρ να του ζητήσει βοήθεια, να επιτεθούν μαζί στην κατασκήνωση των λευκών κακούργων και να σώσουν τα θεριά της Ζούγκλας από τις δολοφονικές παγίδες τους. Όμως, βρίσκει τον μελαψό Έλληνα γίγαντα βαριά άρρωστο να τον φροντίζουν η Ταταμπού και η Χουχού και παίρνει την απόφαση να αντιμετωπίσει τους κακούργους μοναχός του. Ο Άρχοντας της Ζούγκλας έχει στη σπηλιά του ένα μεγάλο τομάρι αρσενικού λιονταριού, το παίρνει μαζί του και όταν ανακαλύπτει τον καταυλισμό των λευκών κυνηγών το φοράει και μιμούμενος τους τρομερούς βρυχηθμούς ενός αληθινού λιονταριού τρομοκρατεί και τρέπει σε φυγή όχι μόνο τους μαύρους ιθαγενείς που έχουν οι δυο Αμερικανοί στη δούλεψή τους, αλλά κι αυτούς τους ίδιους. Στέκεται όμως άτυχος, γιατί ο ένας από τους κυνηγούς προλαβαίνει να τον πυροβολήσει και αναγκάζεται να επιστρέψει βαριά τραυματισμένος στη σπηλιά του σε κακά χάλια, σχεδόν αναίσθητος. Εκεί, στη σπηλιά του και με την αγωνία του θανάτου να τον διακατέχει, θυμάται την Αγιαλάμ, τη μαύρη μοναχοκόρη του αρχηγού μιας γειτονικής φυλής που κάποτε της είχε σώσει τη ζωή και στέλνει την αγαπημένη του μαϊμουδίτσα, Τσίτα, να την ειδοποιήσει, ίσως με τα βότανα που ξέρει να μπορέσει να τον σώσει…

Το τεύχος 112 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Στη Χώρα των Φαντασμάτων» κυκλοφόρησε την Πέμπτη 16 Νοεμβρίου 1961 και σε Ανατύπωση την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 1964. Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 112 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν», κυκλοφόρησαν επίσης, την Τρίτη 14 Νοεμβρίου 1961 το τεύχος 456 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Σπίθας Εναντίον Ελ Τόρο», το Σάββατο 18 Νοεμβρίου 1961 το τεύχος 34 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Καμικάζι» και την Παρασκευή 17 Νοεμβρίου 1961 το τεύχος 55 του «Υπερανθρώπου» με τίτλο «Δαυίδ και Γολιάθ», που έχει ήδη δημοσιευτεί στο «μπαούλο». Την ίδια εβδομάδα που κυκλοφόρησε το τεύχος 112 της Ανατύπωσης της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» κυκλοφόρησαν επίσης, την Τρίτη 7 Ιανουαρίου 1964 το τεύχος 568 του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Σαμουράι, το Κίτρινο Φάντασμα» και το τεύχος 61 του «Μικρού Σερίφη» και το Σάββατο 11 Ιανουαρίου 1964 το τεύχος 146 της Ανατύπωσης του «Μικρού Ήρωα» με τίτλο «Το Μυστήριο της… Ψητής Όρνιθας».

Το τεύχος 112 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» με τίτλο «Στη Χώρα των Φαντασμάτων» περιλαμβάνει την ίδια περιπέτεια που περιλάμβανε το τεύχος 2 της Α’ περιόδου του περιοδικού με τίτλο «Στα Δόντια των Κροκοδείλων», που είχε εκδοθεί την Πέμπτη 27 Ιουλίου 1950. Η ίδια περιπέτεια περιλαμβάνεται επίσης στο τεύχος 2 της Δ’ περιόδου με τον ίδιο τίτλο όπως στην Α’ έκδοση και το οποίο είναι ήδη δημοσιευμένο στο «μπαούλο». Η αντιστοιχία αυτή σημαίνει φυσικά πως η περιπέτεια αυτή είναι η δεύτερη που έγραψε ο Νίκος Ρούτσος στη σειρά των τριών περιόδων του «Γκαούρ-Ταρζάν», όταν το περιοδικό του λεγόταν ακόμα «Ταρζάν» και όχι «Γκαούρ-Ταρζάν». Στην περιπέτεια του τεύχους 2 της Α’ περιόδου ο Γκαούρ δεν έχει εμφανιστεί ακόμα, εμφανίζεται στο τεύχος 3, που σημαίνει πως ο συγγραφέας ξαναγράφοντας την ιστορία για το τεύχος 112 έπρεπε να την προσαρμόσει στην παρουσία του Γκαούρ και όλων των άλλων ηρώων που εμφανίστηκαν στη συνέχεια σε επόμενα τεύχη. Την προσαρμογή αυτή την έκανε ο συγγραφέας αντικαθιστώντας τον Πόκο της Α’ έκδοσης, που έχουν στη δούλεψή τους οι δυο Αμερικανοί τυχοδιώκτες, έναν νεαρό μαύρο πυγμαίο με πολύ αστεία εμφάνιση, κοντό, αδύνατο, με τεράστιο κεφάλι, γουρλωμένα μάτια, φουσκωτή κοιλιά και απέραντες πατούσες, κουτό και αφάνταστα φοβητσιάρη, με τον Ποκοπίκο που δεν υπάρχει μάλλον αμφιβολία πως τον εμπνεύστηκε από τον Πόκο αυτής της περιπέτειας, αντικαθιστώντας μόνο την κουταμάρα του Πόκο με τη διαβολεμένη εξυπνάδα του τετραπέρατου Ποκοπίκο. Η απουσία του Γκαούρ από την περιπέτεια δικαιολογείται με την αναφορά πως όταν ο Ταρζάν πηγαίνει στο πέτρινο βουνό να ζητήσει τη βοήθεια του Γκαούρ για να αντιμετωπίσουν μαζί τους λευκούς κακούργους, βρίσκει τον μελαψό Έλληνα γίγαντα βαριά άρρωστο να τον φροντίζουν η Ταταμπού και η Χουχού και φεύγει κατεβαίνοντας τα τρομακτικά βράχια άπρακτος. Η περιπέτεια του τεύχους 112 τελειώνει με τον Ταρζάν να μαθαίνει πως ο Γκαούρ δεν είναι καλά και πως η ζωή του κινδυνεύει και να σπεύδει στον περήφανο ελληνικό βουνό για να προλάβει τον αγαπημένο του φίλο ζωντανό και να τον βοηθήσει. Στο τέλος της περιπέτειας υπάρχει μια σημείωση που πληροφορεί τους αναγνώστες πως «Το δεύτερο και πιο συνταρακτικό μέρος της περιπέτειας αυτής, θα το διαβάσουν στο τεύχος αρ. 113 που θα κυκλοφορήσει μετά την ανατύπωση και επανακυκλοφορία των 112 προηγούμενων περιπετειών του ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ», μια υπόσχεση που ως γνωστόν δεν πραγματοποιήθηκε όταν ολοκληρώθηκε η επανέκδοση των 112 τευχών της Γ’ περιόδου. Εκτός από τις διαφορές αυτές ο συγγραφέας άλλαξε κατά την προσφιλή του τακτική και τα ονόματα των πρωταγωνιστών. Οι δυο λευκοί τυχοδιώκτες, ο Καπ και ο Σάβαν, λεγόταν στην αρχική έκδοση Μπορ και Νταρ, η νέα και όμορφη συντρόφισσα του Σάβαν, Αράλ, λεγόταν Λούση και η όμορφη μοναχοκόρη του αρχηγού γειτονικής φυλής ιθαγενών, η Αγιαλάμ, που κάποτε ο Ταρζάν της είχε σώσει τη ζωή και από τότε τον επισκέπτεται στη σπηλιά του για να τον φροντίζει και να του κάνει συντροφιά, λεγόταν Ζάιλα.

Το συγκεκριμένο τεύχος 112 της Γ’ περιόδου του «Γκαούρ-Ταρζάν» που δημοσιεύουμε σήμερα στο «μπαούλο» προέρχεται κι αυτό από τη συλλογή μου.

Προκόπης Κωφός
Θεσσαλονίκη, 30 Απριλίου 2021


12 σχόλια:

  1. Ολα τελεια απλα νομιζω οτι πρεπει να γινει μια μικρη διορθωση στην παρενθεση (57-103).Η παρενθεση πρεπει να γινει (57-112) γιατι οπως ξερετε η Γ Περιοδος εβγαλε 112 τευχη.Το τευχος 112 εχει τιτλο "Στην χωρα των φαντασματων".Καλη συνεχεια επι του εργου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έχεις απόλυτο δίκιο, Μάκη, κι ευχαριστώ που το επισήμανες. Όπως βλέπεις το λάθος διορθώθηκε πάραυτα.

      Διαγραφή
  2. Πανο,υπαρχει ενα προβλημα στο κατεβασμα του τευχους 61 που δημοσιευτηκε χθες.Μολις πατας το 'Download PDF' το κατεβαζει μονομιας και οχι καπως σιγα σιγα οπως ειναι το φυσιολογικο,και επειτα μου βγαινει στην οθονη εικονιδιο που μου λεει οτι ειναι αδυνατη η φορτωση του αρχειου PDF.Αυτο το γεγονος μου συμβαινει πρωτη φορα.Σε κανενα αλλο τευχος του Μπαουλου δεν παρουσιαστηκε τετοιο θεμα.Πρεπει να διορθωθει ισως κατι.Δες το λιγο και πες μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μάκη, πράγματι το τεύχος είχε πρόβλημα. Το διόρθωσα και τώρα κατεβαίνει σωστά. Τις ευχαριστίες μας για την επισήμανση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πάνο, τα τεύχη που λείπουν προβλέπεται να ανέβουν σταδιακά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Joe, θα ανέβουν σχεδόν όλα. Μερικές ελάχιστες ελλείψεις υπάρχουν αλλά ευελπιστούμε πως κι αυτές θα καλυφθούν. Όπως μιλάμε επεξεργαζόμαστε τεύχη για ανάρτηση. (Κάναμε ένα διάλειμμα για λίγο).

      Διαγραφή
  5. Πάνο, η απάντησή σου ισχύει και για τον Υπεράνθρωπο;
    Ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βεβαίως. Έχουμε βρει όλα τα τεύχη του Υπερανθρώπου και τα επεξεργαζόμαστε. Σύντομα θα συμπληρωθεί κι αυτή η σειρά.

      Διαγραφή
  6. Ας ελπίσουμε πριν πεθάνουμε να έχουν ολοκληρωθεί όλα τα τεύχη του ΓΚΑΟΥΡ-ΤΑΡΖΑΝ-Μ.ΤΑΡΖΑΝ-ΤΑΝ-ΓΚΡΕΚΟ-ΚΑΛ-ΖΟΥΓΚΛΑ-ΤΑΡΖΑΝ,ΥΠΕΡΑΝΘΡΩΠΟΥ(Σέρινταν)Διότι ένα τεύχος κάθε δύο μήνες.....ολίγον δύσκολο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μήπως αυτό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σαν αχαριστία, αγαπητέ Ανάχαρσι; Μήπως ένα ευχαριστώ αντί να μας γίνεται η παρατήρηση για αργοπορία σε κάτι που προσφέρουμε από τον χρόνο μας, με κόπο χωρίς κανένα αντάλλαγμα θα ήταν ίσως κάπως πιο ενδεικνυόμενο; Λέω τώρα εγώ...

      Διαγραφή
    2. Δεν είμαι αχάριστος κ. Πάνο ούτε παραγνωρίζω τον κόπο και τον μόθχο σας,το έχω αποδείξει αυτό τόσα χρόνια με τα καλά μου σχόλια,μέτρα πόσα θετικά
      σχόλια έχω κάνει εγώ από το 2014 και πόσα όλοι άλλοι(δεν ήθελα να το επισημάνω αλλά τώρα αναγκάζομαι) 'Ισως δεν αντιλήφθηκες το πνευμα το απαισιόδοξο,απλά θα ήταν ευχή να είχαμε δύο ζωές όλοι μας και να προλαβάναμε το τέλος της ζωής η οποία δεν έχει απεριόριστο χρόνο,Δεν σας παρατήρησα(λάθος το εκλάβατε.Ούτε θα ήθελα να πιέζεστε,όμως το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο.Καληνύχτα κ. Πάνο δεν πρόκειται να σας ξανα-ενοχλήσω

      Διαγραφή
  7. Εχω αποδείξει από το 2014 πόσα ευχαριστώ έχω πει,άρα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή